15 มกราคม 2551 13:38 น.
โคลอน
พระคุณครูยากนักจะบรรยาย
มีนิยามมากมายที่คิดถึง
จากวันนั้นจวบวันนี้ตราตรึง
หวนคะนึงคำสอนเสมอมา
ครูช่วยส่งเสริมศิษย์ให้เรียนรู้
ครูคือผู้แนะแนวการศึกษา
ครูเหมือนพ่อแม่เราบางเวลา
คอยปกป้องนำพาเราห่างภัย
ครูคือแสงเทียนส่องให้สว่าง
ยามหนทางมืดมนจนสงสัย
ครูคือผู้ผลักดันให้เดินไป
ศิษย์อุ่นใจทุกครั้งที่หวั่นกลัว
ครูไม่ใช่เรือจ้างดั่งใครว่า
เพราะคุณค่านัยความต่างสุดขั้ว
ครูคือผู้ที่ยอมอุทิศตัว
ช่วยดึงบัวให้โผล่พ้นน้ำมา
12 มกราคม 2551 13:30 น.
โคลอน
จ่าหน้าถึงผู้ใหญ่โกงกินชาติ
มุ่งหมายมาดอำนาจน่าปวดหัว
ผลประโยชน์เอื้อให้พรรคพวกตัว
ต่างหน้ามืดตามัวกลั้วเกลือกตม
เข้ามากี่สมัยคอรัปชั่น
ทุ่มไม่อั้นงบงาบที่สั่งสม
ผุดโครงการวานบอกโง่บรม
ชาติล่มจมถามหน่อยฝีมือใคร
สำนึกรักบ้านเกิดเถิดทุกท่าน
ช่วยปิดกั้นกิเลสที่สั่นไหว
บรรพบุรุษจะได้ชื่นใจ
ที่ชาติไทยยังเป็นไทอย่างแท้จริง
ลงท้ายจากผู้ใหญ่ในวันหน้า
หวังเพียงว่าประเทศไม่ดำดิ่ง
ก่อนพวกเราเติบโตได้พึ่งพิง
จึงอ้างอิงจดหมายฉายความนัย
5 มกราคม 2551 16:03 น.
โคลอน
โลกใบโปรดที่ทั้งเธอและฉัน
แบ่งปันฝัน ณ วันที่หม่นหมอง
จารจดถ้อยคำร้อยท่วงทำนอง
ทุกข์สุขปรองดองเพื่อนพ้องห่วงใย
โลกใบโปรดที่ทั้งเธอและฉัน
ยิ่งนับวันลึกซึ้งฤาไฉน
จึงรู้สึกหวาดหวั่นหากต้องไกล
กลัวสิ่งใดกันหนอจึงเอ่ยความ
โลกใบโปรดที่ทั้งเธอและฉัน
ยังมุ่งมั่นฝ่าไปแม้ขวากหนาม
อาจขีดข่วนจนเจ็บพยายาม
เดินก้าวตามรอยฝันอย่าผันแปร
โลกใบโปรดที่ทั้งเธอและฉัน
ร่วมสร้างสรรค์ผลงานอย่างแน่วแน่
ร้อยเรื่องราวฝากไว้ให้ดูแล
หากวันหนึ่งเหลือแต่อักษรา
4 มกราคม 2551 10:50 น.
โคลอน
อยู่ลำพังโดดเดี่ยวและเงียบเหงา
คนอื่นเขามีคู่ดูสดใส
มีเพียงเราเดินคนเดียวมิมีใคร
เหว่ว้าใจคนไกลห่างเหลือเกิน
หลายคำถามอยากตอบแต่ก็ยาก
มีมายมากอย่ามองเพียงผิวเผิน
แค่ไม่อยากมีคนร่วมทางเดิน
ถ้าเผอิญคนนั้นไม่ใช่เธอ
ยังคงอยู่ต่อไปใช้ชีวิต
ใครใกล้ชิดไม่คิดจะไผลเผลอ
แต่สิ่งหนึ่งที่หวั่นก่อนเราเจอ
ก็คือเธอคนเดิมหรือเปลี่ยนแปลง
เหตุผลที่ทนเหงามีแค่ฉัน
หรืออีกเสี้ยวเธอนั้นคอยเบาแบ่ง
ความรู้สึกที่ล้าและเคลือบแคลง
แม้แข็งแรงเท่าไหร่ก็ยากเกิน
3 มกราคม 2551 16:35 น.
โคลอน
คิดถึงการละเล่นม้าก้านกล้วย
ก่อนพ่อช่วยทำให้แสนหรรษา
ขึ้นควบขี่วิ่งไปใจปรีดา
สุขนักหนาแม้เหนื่อยไม่เมื่อยเลย
บรรยากาศเก่าเก่าไม่เคยเปลี่ยน
ตั้งแก๊งเซียนขี่ม้าก้านกล้วยเหวย
บ้างแซงซ้ายปาดขวาท่าเช๊ยเชย
แต่สนุกจริงเลยเคยคุ้นชิน
เด็กเดี๋ยวนี้คงไม่ได้เล่นแล้ว
คงมิแคล้วเล่นคอมกันทั่วถิ่น
อยากให้ลองสัมผัสกลิ่นไอดิน
แล้วปล่อยใจโบยบินเช่นพวกเรา
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
8875
