1 มีนาคม 2551 11:06 น.
โคลอน
ฉันอาจเคยหนีเงาของตัวเอง
จนรู้สึกวังเวงคล้ายกับว่า
ไม่มีใครในโลกที่ผ่านมา
จะเช็ดรอยน้ำตาอย่างเข้าใจ
คนธรรมดาคนหนึ่งที่มีฝัน
เกินจะหันหลังกลับเพื่อเริ่มใหม่
วันนี้จึงเลือกเดินทางต่อไป
แม้จะไม่เหลือใครอยู่ข้างกาย
ความโดดเดี่ยวเที่ยวนี้แสนสาหัส
มิอาจปัดน้ำตาให้เหือดหาย
หวังพรุ่งนี้ตื่นขึ้นคงสบาย
ความเจ็บคลายเปลี่ยนร้ายให้เป็นดี
ฉันจะใช้พลังแห่งความคิด
ที่ถูกปิดเพราะก่อนเคยวิ่งหนี
กลับไปหาอดีตอีกสักที
แล้วยิ้มอย่างยินดีพร้อมรับมือ
ความสูญเสียจากสิ่งเป็นที่รัก
ยากยิ่งนักใช่เพียงอ่านหนังสือ
ต้องเข้าใจเนื้อหามิใช่ฤา
ว่าความหมายนั้นคือโชคชะตา
ณ วันนี้เรียนรู้ที่จะอยู่
แล้วเริ่มต้นไปสู่กาลข้างหน้า
เพราะรู้ดีชีวิตและเวลา
นั้นมีค่าเกินกว่าจะอ่อนแอ
★ ★ ยิ้มให้กับความผิดหวัง ★ ★
เธอบอกไม่เข้าใจ บอกไม่เข้าใจ คนอย่างฉัน
ฉันยิ้มได้อย่างไร ยิ้มได้ อย่างไร เมื่อเธอมาบอกกันว่าขอลา
ฉันที่เคยรักเธอ ก็ยังรัก เธอ เหมือนผ่านมา
ฉันยิ้มเพราะมันเหนื่อย ไม่เหลือแรง บีบน้ำตา ถึงเวลาต้องยิ้มให้มัน
ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน
ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้ ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ
ฉันไม่ได้แข็งแรง ไม่ได้ มั่นคง สักเท่าไหร่
แค่รู้ว่าบางที แอบยิ้มตอนที่เสียใจ เหมือนอะไรก็ง่ายขึ้นมา
ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน
ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้ ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ
26 กุมภาพันธ์ 2551 07:13 น.
โคลอน
หนทางแห่งความดีแม้ลำบาก
แต่ถ้าหากตั้งมั่นไม่หวั่นไหว
ต่อกิเลสที่รุกเร้าภายใน
เหมือนก้าวผ่านบันไดที่สูงชัน
ถนนสู่เกียรติยศศักดิ์ศรี
คือความดีที่เราต้องบากบั่น
แม้เหน็ดเหนื่อยท้อแท้กับคืนวัน
พร้อมฝ่าฟันด้วยใจทระนง
อาจจะมีบ่อยครั้งที่สงสัย
ทำไม่ดีไฉนอยู่อย่างหงส์
เมื่อไหร่กันที่คนเดินทางตรง
ชีวิตจะมั่นคงไม่เปลี่ยนแปร
เมื่อผ่านไปนานวันจึงได้รู้
คนที่ทำดีอยู่อย่างแน่วแน่
คือนักปราชญ์ที่ไม่ยอมอ่อนแอ
และเข้าใจถ่องแท้ถึงภูมิธรรม
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
*** เพลง ทำดีต้องได้ดี ***
โรส ศิรินทิพย์
ไม่ใช่ที่นามสกุล ไม่ใช่ที่ชาติภาษา
ไม่ใช่อยู่ที่หน้าตา แต่ว่าอยู่ที่หัวใจ
คนมันจะดีจะเลว ต้องดูกันที่ข้างใน
ไม่ว่าจะดีจะร้าย ต้องดูที่การกระทำ
*แม้ทำดีมันยากเหลือเกิน หนทางเดินจะมีขวากหนาม
แต่ยังไงก็ตาม จะไม่ท้อจะไม่หวั่นไหว
**ทำดีต้องได้ดี คำคำนี้ยังจำฝังใจ
ไม่ว่าจะนานสักเท่าไหร่ ก็คงจะมีสักวัน
ทำดีต้องได้ดี เชื่อเสมอต้องมีวันนั้น
วันที่ฟ้าสดใส วันที่ดอกไม้บาน
วันที่เขาเข้าใจ (วันที่ฝันเป็นจริง)
ไม่ว่าจะดำจะขาว ไม่ว่าจะมีหรือจน
แต่ค่าแห่งความเป็นคนมันอยู่ที่การกระทำ
(*,**)
25 กุมภาพันธ์ 2551 12:54 น.
โคลอน
จะไปไหนกันดีนะเพื่อนเก่า
แค่มีเราวันเหงาอีกสักหน
ณ ดินแดนห่างไกลความกังวล
ไม่ต้องไปปะปนกับใครใคร
จะไปไหนกันดียังไม่รู้
แค่มีเธอเป็นคู่ไม่หวั่นไหว
ณ วันหนึ่งเมื่อต้องเดินทางไกล
ฉันไม่ขออะไรที่มากมาย
จะไปไหนกันดีคงคิดออก
ถึงไม่บอกเวลาและที่หมาย
ก็รับรู้ได้ถึงความผ่อนคลาย
เมื่อถึงวันสบายของพวกเรา
จะประทับรอยฝากรองเท้าเล่น
เผื่อคนที่มองเห็นกำลังเหงา
อย่างน้อยก็รู้ว่ายังมีเรา
ในวันที่ซึมเซาเคยผ่านมา
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
***เพลง อย่า อยู่ อย่าง อยาก - P2 Warship***
ฉันต่อเรือ ด้วยหัวใจ
เตรียมพร้อม เดินทางไป
ท่องทะเลดูสักที
คลื่นลม นั้นรุนแรง รู้ดี
แต่เสียงหัวใจที่มี
บอกฉันให้ลองออกไป เผชิญกับมัน
หาก อยากเห็นผืนแผ่นดินสดใส
แต่ไม่ยอมลอยเรือข้ามไป ปล่อยเรือไว้อย่างนั้น
แล้วอีกเมื่อไร จะถึงฝั่งฝัน
ต้องขอไปตามใจซักวัน ออกตามฝันซักที
ในบางครั้งมันต้องเสี่ยง
แม้รู้ว่ามีเพียง เศษเสี้ยวที่จะสมหวัง
แต่ หากเสียงหัวใจร้องดัง
เกิดมามีเพียงหนึ่งครั้ง
ลองใช้ครั้งหนึ่งกับฝัน ให้มันได้รู้
มีใคร เคยบอกไว้ว่า อย่า อยู่ อย่าง อยาก
เลือกแล้ว ต้องลองให้รู้
แม้คลื่น ลม จะแรง
จะขอนั่งเรือไปสู่ ตรงโน้น
ให้รู้ไป
22 กุมภาพันธ์ 2551 15:28 น.
โคลอน
ช่วยถอยหน่อยได้ไหมยังไม่ว่าง
อย่าเพิ่งร่างคำพูดหวานหว่านเล่น
ถึงจะโสดแต่ฉันก็เลือกเป็น
ช่วยใจเย็นสักหน่อยค่อยค่อยดู
เบอร์น่ะมีแต่ไม่เคยจ่ายแจก
เป็นคนแปลกเธอเองน่าจะรู้
วันทั้งวันทำงานจนหัวฟู
เลยไม่อยากมีคู่ให้กวนใจ
มีมากมายคนที่จ้องจะจีบ
โอ๊ยไม่รีบเมื่อไหร่ก็มีได้
หากไม่ท้อรอหน่อยจะเป็นไร
พิสูจน์ความจริงใจที่เคยมี
แล้วไฉนเธอนั้นมาห่างหาย
จะบ้าตายชวดจริงแล้วหรือนี่
แค่ล้อเล่นหน่อยเดียวนะคนดี
ช่วยกลับมาอีกทีอย่าเพิ่งไป
22 กุมภาพันธ์ 2551 07:23 น.
โคลอน
หากวันไหนเหน็ดเหนื่อยและท้อแท้
ยอมพ่ายแพ้ให้กับอุปสรรค
หลับตาลงสักนิดนะเพื่อนรัก
ให้ใจพักเรื่องราวที่วุ่นวาย
บนเส้นทางที่เรานั้นเดินไป
อาจเจอใครแตกต่างและหลากหลาย
จนบางครั้งรู้สึกเหมือนเดียวดาย
ทั้งที่คนมากมายรายรอบตัว
เปิดใจกว้างอีกหน่อยนะคนดี
อย่าหลบลี้ยามที่ฟ้าสลัว
เมื่อมีแสงแบ่งปันอย่าหวั่นกลัว
โลกนี้ใช่หมองมัวแค่หันมอง
เธออาจเห็นน้ำตาในกระจก
ที่ดูรกเกรอะกรังแลหม่นหมอง
ยิ้มสู้สิอย่าปล่อยให้ละออง
ของความเศร้าครอบครองจองจำใจ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
***เพลง ที่ตรงนี้มีฉัน ***
ศิลปิน : เป๊ก บลูสกาย
หลับลงตรงนี้ พักใจไว้ก่อน
หลับตานอนจะคอยห่วงใย ไม่ห่างเธอ
อยากเพียงให้เธอลืมเลือน ให้เธอหายเหนื่อย
หลับตาลืมความปวดร้าว ที่ผ่านมา
หากเธอมีฝัน ถึงวันที่สวยงาม
เก็บความฝันนั้นไว้ไม่เปลี่ยนแปลง
รวบรวมพลังภายในใจ และจงมั่นคง
สิ่งเหล่านั้นคงสักวันได้ครอบครอง
หากเหนื่อยนัก ก็จงหยุดพัก
หลับตรงนี้ที่มีฉันคอยเอาใจ
หากเหนื่อยนัก หลับลงตรงนี้
ที่ตรงนี้รอเธอ ตลอดไป
เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยฝันร้าย
เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยอ่อนล้า
เธอก็เป็นอย่างคนที่ผ่านมา
เคยเจ็บและช้ำมา
บอกกับเธอคนดีที่ตรงนี้ว่ามีฉัน
หากเหนื่อยนัก ก็จงหยุดพัก
หลับตรงนี้ที่มีฉันคอยเอาใจ
หากเหนื่อยนัก หลับลงตรงนี้
ที่ตรงนี้รอเธอ ตลอดไป
เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยฝันร้าย
เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยอ่อนล้า
เธอก็เป็นอย่างคนที่ผ่านมา
เคยเจ็บและช้ำมา
บอกกับเธอคนดีที่ตรงนี้ว่ามีฉัน
บอกกับเธอคนดีที่ตรงนี้ ว่ามีฉัน
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
6461
