14 ธันวาคม 2554 20:26 น.
โคลอน
ลมหนาวปะทะตอนเช้าตรู่
ถึงฤดูเปลี่ยนกาลมาอีกหน
ปฏิทินข้างฝาใกล้เสียจน
มองไม่เห็นความวุ่นวนที่ผ่านไป
กระต่ายเจ้าลิงโลดโดดเริงร่า
วันเวลาย่อมเปลี่ยนเวียนสิ่งใหม่
อิสระมองเห็นอยู่ไม่ไกล
เจ้าคงจะดีใจที่ได้ยล
หากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอย่าหักโหม
เดี๋ยวร่างกายทรุดโทรมจะส่งผล
ให้ปีใหม่สดใสบันดาลดล
โรคาภัยอย่าปล้นรอยยิ้มเธอ
ฉันอวยพรวันนี้เผื่อวันหน้า
ให้เธอกล้าก้าวแกร่งอยู่เสมอ
อุปสรรคใดใดพานพบเจอ
ขอให้เธอผ่านพ้นไปด้วยดี
ทุกข์เก่าเก่าให้กลายแลแปรเปลี่ยน
สุขแวะเวียนมาใกล้ไม่ถอยหนี
รักษ์ยิ้มไว้อย่าได้จรลี
จากใบหน้าคนดีตลอดไป
1 ธันวาคม 2554 19:34 น.
โคลอน
ก่อนตะวันจะตื่นขึ้นอีกหน
ฉันพบเธอหมุนวนในหน้าหนาว
สายลมเอยค่ำคืนช่างยืนยาว
กว่าจะเช้าแสงดาวคงเหนื่อยใจ
ได้ยินเสียงไก่ขัน"เอ้กอิเอ้กเอ้ก"
ดั่งมนต์เสกม่านตาคลี่เปิดใหม่
สายลมยังวนเวียนอยู่ไม่ไกล
เปิดประตูออกไปเพื่อทักทาย
สวัสดียามเช้าเย็นสดชื่น
ก่อนพัดไปที่อื่นเมื่อยามสาย
หวังว่าเธอคงอยู่สุขสบาย
ส่วนฉันมิเคยคลายความคะนึง
เมื่อแสงแดดยามเช้าเริ่มสาดส่อง
สายลมลอยละล่องเกินเอื้อมถึง
ฉันแอบเก็บรู้สึกที่ตราตรึง
จารึกไว้ประหนึ่งกลัวเลือนลาง
ใช้หัวใจจดจำทุกทุกสิ่ง
ให้เธอหมุนวนวิ่งในความห่าง
แม้ไม่อาจไปถึงจนสุดทาง
ก็มิได้อ้างว้างเท่าใดนัก
ก่อนตะวันจะตื่นขึ้นอีกหน
ฉันพบว่าผู้คนที่รู้จัก
ต่างที่มาต่างใจแต่ใยรัก
เกินกว่าคนทายทักธรรมดา
ยินดีที่ได้พบแม้พลัดพราก
ถึงต้องจากยังคอยเฝ้าห่วงหา
แม้มิอาจทักทายสบสายตา
รู้เถิดว่า"รักคงอยู่เหมือนเคย"
รู้เถิดว่า"รักเอยอยู่ไม่ไกล"
13 กันยายน 2554 19:52 น.
โคลอน
เก็บกระเป๋าเดินทางกลางโลกเปลี่ยว
อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายนี่แหละฉัน
เหงาเข้าไปเหงาได้ทุกวี่วัน
ตั้งแต่จันทร์ถึงศุกร์เป็นอะไร
คิดถึงที่ที่หนึ่งอยากไปหา
ทะเลจ๋าได้ยินเสียงฉันไหม
หอบรู้สึกบอบช้ำมาแสนไกล
กระเป๋าใบย่อมเยาเอาติดตัว
ผืนแผ่นทรายสีขาวยาวสุดหาด
ฉันจะกลับไปวาดยิ้มให้ทั่ว
ระบายสีหัวใจที่หม่นมัว
ไม่พันพัวทุกข์ที่ถาโถมมา
จะแวะไปทักทายปูลมเล่น
หลบหลีกเร้นโลกที่จวนเจียนบ้า
แค่เห็นเธอดั่งชุบชีวิตชีวา
ลบเลือนรอยน้ำตาที่ร่วงริน
พยายามสูดอากาศเข้าเต็มปอด
และโอบกอดหัวใจคนบ้าบิ่น
ซึมซับโลกละมุนกรุ่นไอดิน
ที่คุ้นชินรู้สึกมาเนิ่นนาน
กลับมาเยือนทะเลดั่งวันเก่า
สุขฤาเศร้ารอยยิ้มยังอ่อนหวาน
ยามฟองคลื่นม้วนเกลียวอันตรธาน
ทุกข์ที่แบกวันวานก็บางเบา
คงเหมือนคนเดินทางในยามนี้
อยากหลบหนีหายไปจากวันเก่า
แท้แล้วคลื่นที่สาดซัดใจเรา
จักหอบเอาความเศร้าคืนกลับไป
=========================
เพลงประกอบ หลบไปพัก - ทีน คิม
ภาพประกอบจากเว็บ
http://www.phuketneophoto.com/forums/showthread.php?t=5208&page=5
เช้าวันจันทร์วาดฝันถึงวันหยุด นั่งลงผุดโครงการอันยิ่งใหญ่ เสาร์อาทิตย์นี้หนอทำอะไร นั่งคิดไปงีบไปลืมทำงาน
พอใกล้เที่ยงง่วงหงาวหาวตลอด ในฝันดอดนัดเดทหนุ่มหน้าหวาน โอ้กระไรไยหนอปวดกบาล หัวโขกโต๊ะทำงานนั่นปะไร ^^"
งานยังเหลืออีกพะเรอไอ้เกลอเอ๋ย กันมิเอ่ยว่าเกลอแอบหลับใหล แม้จะเห็นว่าเกลอแอบหลับใน กันจะไม่บอกใครเลยสัญญา
อ่านข้อความของเพื่อนซึ้งใจนัก ไอ้เกลอรักไม่หักเหลี่ยมโหดข้า เอ็งซึ่งอยู่เคียงข้างตลอดมา แต่ก็นอกสายตาในบางที
คิดแล้วให้ละอายใจสุดแสน เลยรีบแขวนโครงการเที่ยวนู่นนี่ นั่งทำงานเผื่อมิตรผู้อารีย์ ที่ฝากไว้เมื่อกี้ก่อนจากจร
หนอย...มิน่าทำเนียนมาตีซี้ เพื่อให้ข้าเป็นหนี้บุญคุณก่อน คนใจดีที่แท้เล่นละคร กล่อมข้านอนโยนหินสิ้นปราณี
ที่แท้ก็เป็นดินพอกหางหมู เหมือนกับตรูถูกหลอกซะแล้วนี่ ดันรับปากทำแทนแฟนไม่มี จะทำไงฤานี่กรรมของตรู
ต่อแต่นี้จะไม่แอบหลับแล้ว ตั้งใจไว้แน่แน่วขยันสู้ เสาร์อาทิตย์วันหยุดมิรอดู ใครจะอยู่จะไปไหนช่างมัน(ช่างเผือก) อิอิ
ใกล้เลิกงานแต่วานไม่ขยับ จ้องจอจับเจ่าอยู่มิเหหัน ขาดันเตะสายไฟดับพรึบพลัน โอ้แม่จ้าวชีพฉันดับคาจอ
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดไปกันใหญ่ ต้องเริ่มใหม่สภาพแสนซอมซ่อ คนอื่นทะยอยกลับฉันต้องรอ งานไม่เสร็จโอ้ละหนอชีวิตเรา
ดั่งพายุรุกโรมโหมกระหน่ำ เช้ายันค่ำชีวิตช่างเหี่ยวเฉา นั่งทำงานใช้น้ำลูบท้องเอา น้ำตาเช็ดหัวเข่าหิวข้าวจริง
ร้อนก็ร้อนเจ้านายแสนตระหนี่ เพราะแอร์กี่แสนเก่าดั่งเตาผิง ต้องจำใจทำงานคร้านก็จริง มิอาจทิ้งหน้าที่ปณิธาน
ขอให้วานถูกหวยรวยก่อนเถิด จะกำเนิดแอร์ใหม่จิตพลุ่งพล่าน หนอยกำไรบริษัทแสนเบิกบาน หอบกลับบ้านมิแบ่งแย้งในใจ
คิดดั่งนั้นกลับบ้านดีกว่าตรู พรุ่งนี้ค่อยมาสู้กับมันใหม่ งานไม่หนีเชื่อเถอะช้าอยู่ไย เพราะหนุ่มที่นัดไว้ต้องคอนเฟิร์ม...อิอิ
ขอบคุณภาพประกอบเจ้าหนู WanWan จากเว็บข้างล่างด้วยค่ะ http://www.myem0.com/wan-wan-display-picture/ http://wan-wan.exteen.com/20091202/wanwan http://www.tlcthai.com/technology/msn-guide/65.html
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
4595
