8 เมษายน 2548 13:31 น.
โกเต็ก
ใช่สินะวันก่อน หล่อนชักว่าว
มองฟ้าพราว และดวงดาวมาส่องเสียง
เป็นเวลาที่ฟ้าดาวมาคายเคียง
ด้วยนำเสียงธรรมชาติรมณ์พัดไป
นำทุกหยดตกใส่ฟ้าดาวละห้อย
บอกฟ้าน้อย กลอยใจข้าว่าวไม่ไหว
นำทุกหยดตกจากฟ้าว่าวรับไป
สุดชักไหวหนักใจข้าออ่นแรงเอย
ฟ้าสั่งดาวกล่าววันหน้าหากแดดส่อง
เราทั้งสองจะมาพบประกบที่
รวมพลังไม่มียั้งมอบชีวี
ให้พี่นี้ได้ชักไกลสุดสายตา
8 เมษายน 2548 12:54 น.
โกเต็ก
เกิดมาเป๋นคนเหนืออยู่บนดอย
เป๋นอ่อนน้อยเล่นขี้ดินบ่มีต๋าย
บ่ใจ๋เหมือนกำสอนของละอ่อนไทย
กั๋วเซี้ยงต๋ายอั้นขี้ดินเป็นสีดำ
เกิดมาเป๋นคนเหนือบ่เกียจคร้าน
นั่งหน้าบ้านก็จ่วยกั๋นเลี้ยงน้องสู
ป่อกั๋บแม่ของเฮาหมะวันดู
หมะคืนสู้เซี้ยงตายบ้านหวิดพัง
เกิดมาเป๋นคนเหนือมีพลัง
แต่สตังค์ของหมู่เฮาบ่มีหลาย
มีแต่ผักมีแต่พืชหมูจิ้นไก่
นําก็ใส สาวก็สวย หวยบ่เล่น
เกิดมาเป็นคนเหนือหน้าต๋าดี
มีชีวีมีผิวกายผ่องสดสัย
ถ้าบ่เจื่อผ่อลานนาเป๋นจะได
สวยไสวคนกรุงเทพไว้ใจ๋เธอ
8 เมษายน 2548 12:18 น.
โกเต็ก
สองหนึ่งสองสองสองสี่เคยมาหมด
ท่องและจดกะดินสอของน้องหนู
อ้าปากค้าง พูดตามกันกับคุนครู
ก- อา -กู เด็กน้อยเจ้าขุนทอง
หน้าส่วนตัว
1419
