22 มกราคม 2549 12:53 น.
โกเต็ก
ก็แค่เพียงอยาก จะดู ละครรักอีกสักเรื่องหนึ่ง
เพราะมีอยู่คืนนึง คืนนั้น ฉันคิดถึง และฝันไปไกล โดยไม่รู้ตัว
หลับตาลงไปไม่รู้เมื่อใด และเพ้อไปไกล โดยไม่รู้ตัว
ฉันคิดถึงใครที่ใจเขา ไม่ใช่เรา
หลับตาลง ฉันยังฝันถึงใคร ทั้งที่ใจ เขาไม่ใช่เรา ฉันกลายเป็นคน อ่อนแอ ฉันเข้าใจ (แต่)
ไม่เคยขอ ให้ฝันนี้ เป้นจริงขึ้นเลยสักครั้ง แค่ที่ขอ ละครดีๆ ที่ฉันอยากดุ
ให้เธอรับบทเป็นนางฟ้า ไอ้ฉันให้มันได้เป็นเจ้าชาย คอยทำลายผุ้ร้ายให้พ้นจากเธอ
หรือเธอจะเป็นผู้หญิง ที่ธรรมดาไม่เลิศเลอ แล้วเราก็ได้มาเจอ กันอย่างเซอร์ไพรส์
....ไม่เคยขอให้รักนี้ เป้นจริงขึ้นมาสักครั้ง ที่ขอ อยากให้ความหลัง กลายเป็น ละคร.....
8 เมษายน 2548 13:31 น.
โกเต็ก
ใช่สินะวันก่อน หล่อนชักว่าว
มองฟ้าพราว และดวงดาวมาส่องเสียง
เป็นเวลาที่ฟ้าดาวมาคายเคียง
ด้วยนำเสียงธรรมชาติรมณ์พัดไป
นำทุกหยดตกใส่ฟ้าดาวละห้อย
บอกฟ้าน้อย กลอยใจข้าว่าวไม่ไหว
นำทุกหยดตกจากฟ้าว่าวรับไป
สุดชักไหวหนักใจข้าออ่นแรงเอย
ฟ้าสั่งดาวกล่าววันหน้าหากแดดส่อง
เราทั้งสองจะมาพบประกบที่
รวมพลังไม่มียั้งมอบชีวี
ให้พี่นี้ได้ชักไกลสุดสายตา
8 เมษายน 2548 12:54 น.
โกเต็ก
เกิดมาเป๋นคนเหนืออยู่บนดอย
เป๋นอ่อนน้อยเล่นขี้ดินบ่มีต๋าย
บ่ใจ๋เหมือนกำสอนของละอ่อนไทย
กั๋วเซี้ยงต๋ายอั้นขี้ดินเป็นสีดำ
เกิดมาเป๋นคนเหนือบ่เกียจคร้าน
นั่งหน้าบ้านก็จ่วยกั๋นเลี้ยงน้องสู
ป่อกั๋บแม่ของเฮาหมะวันดู
หมะคืนสู้เซี้ยงตายบ้านหวิดพัง
เกิดมาเป๋นคนเหนือมีพลัง
แต่สตังค์ของหมู่เฮาบ่มีหลาย
มีแต่ผักมีแต่พืชหมูจิ้นไก่
นําก็ใส สาวก็สวย หวยบ่เล่น
เกิดมาเป็นคนเหนือหน้าต๋าดี
มีชีวีมีผิวกายผ่องสดสัย
ถ้าบ่เจื่อผ่อลานนาเป๋นจะได
สวยไสวคนกรุงเทพไว้ใจ๋เธอ
8 เมษายน 2548 12:18 น.
โกเต็ก
สองหนึ่งสองสองสองสี่เคยมาหมด
ท่องและจดกะดินสอของน้องหนู
อ้าปากค้าง พูดตามกันกับคุนครู
ก- อา -กู เด็กน้อยเจ้าขุนทอง
หน้าส่วนตัว
1207
