28 มิถุนายน 2549 15:49 น.
โกฏิดารา
๏ สุนทรกลอนภู่ถ้อย โคลงทวน
ยลแยบแบบกระบวน บทตั้ง
นิราศนำร่ำหาหวน โหยเทวษ
ยังอยู่ยอยศยั้ง อย่างได้ใครเสมอ
๏ คำสุนทรกลอนครูท่านภู่เขียน
เป็นบทเรียนสอนอ่านการภาษา
จากเด็กจ้อยค่อยคัดหัดปัญญา
รู้คุณค่าคำไทยในคำกลอน
"แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ฯ"
ยังผ่องผุดพรายแจ้งแห่งอักษร
"บ้างชมป่าช้าปี่ทีละครฯ"
ทุกบทตอนก้องขลังดังกังวาน
"เดือนช่วงดวงเด่นฟ้าดาดาวฯ"แจ่ม
ก็วับแวมแอร่มรุ่งพุ่งไพศาล
"หวาดประหวัดสตรีฤดีดาล"
ระรินซ่านซึ้งใจหาใดมี
ไม่ต้องค้นว่าครูอยู่ที่ไหน
ทั้งรูปปั้นพิพิธภัณฑ์ใดในทุกที่
ทุกอักษรกลอนครูคนรู้ดี
ถึงพันปีผ่านไปใครจะลืม?๚