7 กุมภาพันธ์ 2548 19:52 น.
โกฏิดารา
จีนไทยใช่อื่นเนื้อ เดียวกัน
วัฒนธรรมกลืนสัมพันธ์ พี่น้อง
ลูกหลานร่วมกตัญ -ญุตาสืบ มาเฮย
เทียนธูปประทัดก้อง แม่นแล้วตรุษจีน
เด็กเด็กยิ้มยั่วแย้ม กินขนม
เป้ดไก่ไหว้นิยม ส่งเจ้า
เผากระดาษทองล่องลม สู่ป -รภพนา
เร่งแจกซองแดงเข้า เด็กน้อยยินดี
เหลือน้อยแล้วจากนี้ จีนธรรม -เนียมเฮย
หลานลูกบ่สืบทำ ต่อตั้ง
วิญญาณบรรพชนคร่ำ ครวญเทวษ
ทูนเทิดวาเลนไทน์อั้ง -ม่อไว้ทำไมกัน?
31 มกราคม 2548 23:14 น.
โกฏิดารา
ใจจะสูงเป็นมนุษย์พระพุทธสอน
ท่านพุทธทาสเขียนกลอนให้แจ้งชัด
พุทธคือตนรู้ธรรมนำขจัด
ธรรมมิอยู่ในวัดเพียงเท่านั้น
ธรรมคือทำนำใจให้แจ่มแจ้ง
ใจแสดงสั่งกายให้ผายผัน
กายก่อกรรมบุญบาปให้ทราบทัน
บุญบาปจ้องปองกระชั้นผันชีวิต
ที่เราเป็นเรามีตอนนี้อยู่
เป็นตัวกูของกูยังข้องติด
จึงมีทุกข์สุขสลับทับประชิด
วนเวียนในความคิดของตัวตน
ถ้าละได้วางได้ใสสว่าง
ปัญญาเกิดดับอำพรางแห่งเหตุผล
ค่อยๆวางครั้งละหน่อยปล่อยกมล
สุดท้ายตนพ้นตายก่อนตายเอย
16 มกราคม 2548 01:42 น.
โกฏิดารา
ชีวิตเหมือนเหรียญสองหน้า
พลิกไปพลิกมาแล้วพลิกกลับ
ดีบ้างเลวบ้างเหลือครั้งนับ
คลื่นชะตาโถมทับสลับไป
เหตุบังเอิญ?หรือกรรมนำมาส่ง
เจตน์จำนง?หรือพรหมบันดาลได้
คนลิขิต?หรือฟ้าพินิจจัย
ตรองดูไซร้ให้เสียเปล่าแค่เราดีฯ
14 มกราคม 2548 23:51 น.
โกฏิดารา
เงาเมฆหม่นมัวมนอยู่บนฟ้า
เงาใจข้ามืดมนกว่าหนไหน
เงาเมฆคล้อยลอยเคลื่อนเลือนผ่านไป
แต่เงาใจไม่ลับหายวายเว้นทาง
เมื่อหยุดมองส่องใจในเงามืด
เงามันจืดจากใจไปทุกอย่าง
เมื่อเริ่มออกเลิกเตือนเคลื่อนสรรพางค์
เงาที่จางก็กลับชัดถนัดใจ
จะลบเงาสิงใจได้หรือเปล่า
โอ้ตัวเรากังขาน่าสงสัย
ขอเพียงเงาก้าวเดินเผชิญไป
พร้อมกับใจจริงแท้แค่นั้นพอฯ
13 มกราคม 2548 23:55 น.
โกฏิดารา
ใจเอ๋ยใจไม่นิ่งทุกสิ่งสรรพ
เทียววิ่งรับวิ่งส่งลงความเห็น
ใจสะอาดหมองทุกข์ทุกเช้าเย็น
แปรสีเป็นใจหม่นล้นอัตตา
วันจะเลื่อนเดือนปีมีแปรผ่าน
ดวงใจพานพบข้องต้องเสื่อมค่า
สีสันย้อมหยดหยาดราดใจมา
รักโลภหลงโกรธาทาดวงใจ
ลองมองใจให้นิ่งทุกสิ่งแท้
วางให้แน่ละทิ้งสักครั้งไหม?
มองดูโลกโศกเหงาเศร้าดวงใจ
ด้วยมุมใหม่ให้สะอาดปราศจากพิษ
แล้วใจเจ้าจักใสสว่างสุด
จะพลันหยุดเดินทางที่พลั้งผิด
มองดูโลกผ่านตัวตนบนความคิด
มาล้างใจสักนิดกันเถิดเอยฯ
หน้าส่วนตัว
1377
