6 เมษายน 2548 23:10 น.
โกฏิดารา
กลอนสื่อใจใฝ่สมานอ่านเสนาะ
พริ้งไพเราะเหมาะค่าน่าจะเก่ง
มีผิดนิดน้อยหนึ่งอย่าพึงเกรง
ฝึกตนเองเพ่งแก้แง่พินิจ
สัมผัสซ้ำคำไม่ลงตรงวรรณยุกต์
ยังสนุกถ้าไม่สะกดผิด
เห็นเงื่อนงามล้ำค่าถ้าได้คิด
อย่าเฝ้าติดสระหลงเที่ยววงวน
ภาษาไทยใช้คำสำเร็จรูป?
คงจะต้องจุดธูปแผ่กุศล
รู้สรรค่าหาศัพท์ไม่อับจน
ใช่ทุกคนฉงนทางจะสร้างกลอน
ขออภัยใส่แรงอย่าแหนงเบื่อ
เพราะรักเจือจึงแนะแง่อักษร
รู้ปรับปรุงมุ่งหน้าเป็นอาภรณ์
มิตรอาทรเชิงกวีด้วยดีเอยฯ
5 เมษายน 2548 14:00 น.
โกฏิดารา
เสียงระเบิดกึกก้องกัมปนาท
ดั่งฟ้าฟาดใจไทยให้แตกสลาย
เคยร่มเย็นเช่นพี่น้องต้องกลับกลาย
มาบาดเจ็บล้มตายใครหนอทำ
อยู่สงบนานเนิ่นเกินจะเปรียบ
บัดหนามเสียบอกแทงแฝงกระหน่ำ
ทุกทุกศพไม่หายจากความจำ
ชาติระส่ำสะเทือนไหวให้รันทด
แค่ศึกภายนอกรุกอุกใจแล้ว
ศึกในแผ้วยิ่งย้ำแสนกำสรด
แม้นมีฤทธิ์สิทธิ์ขาดเป็นสัจพจน์
จะกำหนดผู้ร้ายไม่ตายดีฯ
5 เมษายน 2548 01:46 น.
โกฏิดารา
ฟ้าครวญคร่ำคำรามยามพายุ
แสงวิชชุปลาบเปรี้ยงเสียงกึกก้อง
ลมกรรโชกฝนซัดสาดอาจคะนอง
มืดมืดหมองท้องนภากลางหน้าร้อน
เมฆครึ้มหม่นมนมัวมิแจ่มแจ้ง
สุรีย์แสงลดราไปกว่าค่อน
เหมือนฟ้าเหงาเฝ้าครวญป่วนอาวรณ์
ผู้ม้วยมรณ์ดับสิ้นสู่ดินดาว
29 มีนาคม 2548 02:09 น.
โกฏิดารา
วอนพระแม่ธรณีปรานีเถิด
ลูกกำเนิดจากพื้นพระแม่เจ้า
อย่ากริ้วโกรธาซ้ำกระหน่ำเรา
ลูกรับเอาสำนึกเป็นแน่แท้
พระสมุทรคงคาวารีฤทธิ์
อย่าดับจิตมนุษย์เขลาพอเกลาแก้
วอนทวยเทพสุธาธารวานดูแล
คลื่นเจ้าเอ๋ยอย่ารังแกคนอีกคราฯ
29 มีนาคม 2548 00:58 น.
โกฏิดารา
อา ไม่ได้เขียนนาน รู้สึกฝืดๆ ขอไหว้ครูก่อนซักบทครับ
สาธุสะจะไหว้พระไตรรัตน์
ดลขจัดความเขลาเบาบางหาย
น้อมกระหม่อมจอมขวัญมั่นสู่กาย
สิ่งเศร้าหมองมอดมลายในตัวตน
อภิวาทพระศาสดาตถาคต
ผู้กำหนดสายกลางสว่างผล
ปริยัติปฏิบัติอรรถมงคล
จรดลหนแจ้งแห่งนิพพาน
นมัสการพระธรรมนำสนอง
สัตว์โลกปองธรรมาจึงกล้าหาญ
สู้กิเลสละลดตามบทมาลย์
อริยมรรคโอฬารตระการใจ
นมามิหังสังฆาพระสาวก
ผู้ฝ่าทางเรื้อรกสู่ผ่องใส
เป็นนาบุญหนุนธรรมนำโลกัย
สืบสมัยธรรมะพระพุทธองค์
ขอนบไหว้ครูกลอนอักษรศรี
เลิศกวีเพริศแพร้วดุจแววหงส์
อักษราสถิตสวรรค์เป็นมั่นคง
แลมั่นตรงกึ่งกลางสร้างปรีดา
กวีน้อยด้อยรู้ขอครูช่วย
อย่าให้ม้วยมรณ์ลงจงรักษา
กลอักษรซ้อนพจน์รจนา
ให้ควรค่าเหมาะสมนิยมเอยฯ
หน้าส่วนตัว
1240
