15 กรกฎาคม 2545 23:56 น.
แอ็ปเปิ้ล
เพื่อนบ่อยครั้งเมื่อแรกพบหน้าบางคนอาจถูกชะตา ในขณะที่บางคนเหม็นขี้หน้ากันตั้งแต่แรกเจอ แต่ทำไม๊ ทำไม บทสรุปก็มาเหนียวแน่นหนึบกันอย่างกับตังเม
เพื่อนฉันไม่รู้ว่าเราคุยกันถูกคอตั้งแต่เมื่อไร สนิทสนมกันยังไง เพิ่งจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เธอมากินข้าวบ้านฉัน แถมยังมาใช้แม่คนเดียวกับฉันอีก
เพื่อนเธอเป็นเหมือนกำลังใจและแรงบันดาลใจให้ฉันได้ทำในสิ่งต่าง ๆ อย่างมั่นใจ เพียงคำพูดที่ว่า "ฉันมั่นใจว่าเพื่อนทำได้" สู้เค้านะ
เพื่อนฉันรู้ว่าเธอห่วงใยฉันตลอดเวลา กินข้าวเยอะ ๆ นะไม่สบายเหรอกินยาแล้วยังใกล้สอบแล้วอ่านหนังสือหรือยังตั้งนาฬิกาปลุกด้วยนะเดี๋ยวตื่นสาย บ่อยครั้งที่ฉันนึกรำคาญ แต่ก็แอบปลื้มใจนะ ที่ยังมีเธอคอยห่วง
เพื่อนแม้วันนี้ เธอจะอ้วนเกินไป ผอมเกินไป ขี้เหร่ (หรือเปล่า) ขี้บ่น ขี้งอน ขี้งก ฮ่า ๆๆ สารพันสารเพ แต่ฉันก็ยังรักเธอนะ รักไม่แพ้แฟนเธอด้วย ขอบอก
เพื่อนระยะทางระหว่างเราแม้จะไกล แต่ความห่างก็ไม่ทำให้ใจเราไกลกันเลย ขอบคุณในวันเหงา ๆ ที่ส่งเสียงผ่าน Mobile มาทักทาย คิดถึงเช่นกันนะ
เพื่อนวันที่เธอร้องไห้ วันที่ฉันร้องไห้ เราผลัดกันปลอบใจ มีเพลงหนึ่งที่เรามักร้องด้วยกัน เพลงปลอบเพื่อน ของแร๊พเตอร์ไง เรามักจะรวมทีมเพื่อพูดคุยให้ความรู้สึกมันดีขึ้น ดีใจนะที่วันนี้มีพวกเธออยู่ข้าง ๆ
เพื่อนเราอาจจะเคยทะเลาะกัน แต่ไม่นานก็หาย และมันทำให้มิตรภาพของเราของเราแนบแน่นขึ้น ฉันจึงรู้ว่าบางครั้งหากเราไม่มีปัญหากันเลย เราก็จะไม่เข้าใจในตัวตนของเธอและฉันที่เป็นอยู่ และเหตุผลเหนืออื่นใด คือการปรับตัวและทำความเข้าใจ
เพื่อนเธออย่าขี้แยนะ หากวันนี้ไม่มีฉันอยู่เคียงข้าง แต่สัญญาว่าจะอยู่ข้าง ๆ ใจของเธอตลอดไป
เพื่อนภาพของเธอ เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม วันเวลาแห่งความสุข วันที่เศร้า วันที่เหงา วันที่อกหัก เรื่องต่าง ๆ ของเราฉันจดบันทึกไว้ในความทรงจำเสมอ แม้จะมีความรู้สึกอีกหลายล้านคำพูด แต่คงบอกไปไม่ได้หมดว่าเพื่อนมีค่าแค่ไหน วันนี้เราแค่อยากบอกว่า
"เพื่อนรัก เรา รักเพื่อนนะ"
มีผู้คนมากมายที่เราต้องพบพานในชีวิต
แต่มีเพียงไม่กี่คนที่เป็นความทรงจำซึ่งไม่มีวันเลือนหาย
คนเพียงไม่กี่คนนี้เอง ที่เราจะคิดถึงอยู่เสมอ
ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ และเรียกได้เต็มปาก เต็มคำว่า "เพื่อนแท้"
มิตรภาพของใครคนหนึ่ง...อาจเป็นเพียงแค่เม็ดทรายหนึ่งกำมือ แต่บางทีเราก็ไม่สามารถนับมันได้หมด ถ้อยคำนี้แทนทุกความห่วงใยและคิดถึง เพื่อน ๆ SC TEAM
14 กรกฎาคม 2545 13:48 น.
แอ็ปเปิ้ล
ที่บางที่ที่เธอไม่เคยมองเห็น
คือสิ่งที่เป็นที่ฝังในตัวฉัน
ก้อนเนื้อที่ไหวเต้นทุกวินาทีของชีวิต
รับรู้ว่าเธอ คือ คนสำคัญ
แต่ทุกคืนวัน คนที่คิดว่าสำคัญ
กลับมองฉันแค่ผ่านเลย..
แปลกไหมถ้าฉันจะบอกเธอว่า การลืมใครสักคนซึ่งเป็นที่รัก เป็นการยากที่สุดในชีวิตของผู้หญิงคนนี้ แม้กาลเวลาจะผ่านล่วงเลยมาเกือบปี แต่ไม่เคยมีแม้สักวันที่หัวใจดวงนี้จะหยุดคิดถึงเธอ เปล่าเลยฉันไม่เคยโทษใคร มันไม่ใช่ความผิดของเธอ และไม่ใช่ความผิดของฉัน เพียงแต่โชคชะตาได้กำหนดเวลาระหว่างเราเพียงเท่านี้ เมื่อเวลาหมดลงเราก็ต้องแยกกัน ฉันไม่กล้าแม้จะเอื้อมมือไปรั้งเธอไว้ ฉันคิดว่าความยิ่งใหญ่ของมนุษย์คือการปล่อยใจให้ได้เป็นอิสระ และฉันได้มอบสิ่งนั้นให้เธอแล้ว หากการอยู่หรือไปของฉันไม่มีอะไรแตกต่าง หากที่ตรงนี้ไม่มีฉันมันทำให้ทุกคืนวันของเธอมีความหมาย ฉันยินดีที่จะถอยออกมาโดยไม่ต้องให้เธอร้องขอ ฉันดีใจที่เห็นเส้นทางของคนที่รักโรยด้วยกลีบความรักสารพัน แม้เส้นทางของฉันจะโรยด้วยความร้าวรานแค่นั้นฉันก็ยอม
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เวลาระหว่างเราเดินทาง ผ่านไป ผ่านไป และผ่านไป แต่ฉันแทบไม่รู้จักเธอเพิ่มขึ้น คล้อยไปตามกาลเวลาแม้แต่น้อย ฉันปรารถนาที่จะเข้าไปรู้จักโลกของเธอให้มากขึ้น การพูดคุย การเอาใจใส่ กับกลายเป็นการเข้าไปรบกวน วุ่นวาย หากจะถอยออกมาสักนิดหนึ่ง ก็ดูคล้ายไม่สนใจดูแล เธอจะรู้บ้างไหมไม่ว่าเธอจะคิดอะไร ฉันแคร์ ความรู้สึกของเธอไปทุกเรื่อง จนบางทีฉันร้องไห้ออกมาเพราะความน้อยใจ ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนดี แต่ความดีและความเห็นใจ อีกทั้งคำพูดที่ให้ความหวังต่าง ๆ นานา วันนี้มันกลับมาทำร้ายฉัน คงเป็นเพียงแค่ความสงสารที่เธอให้มา แต่ฉันก็รับมันไว้ เพียงไม่อยากให้หัวใจจมน้ำตา แม้รู้ว่าไม่ช้าหรือเร็ววันนั้นจะต้องมาถึง แต่ขอเวลาอีกสักนิดเท่านั้นเอง เธอเคยให้สัญญาว่าจะไม่ลืมกัน แต่ฉันคงไม่สามารถไปกำหนดความรู้สึกของใครได้ หากวันนี้เธอจะลืมกัน กันก็คงไม่มีจะพูดอีกแล้ว
ยิ่งรักมาก ก็ยิ่งเหงา ยิ่งไกลห่าง
ยิ่งอ้างว้าง เคว้งคว้าง หลงทางฝัน
ทุกนาทีที่ผ่านไปแต่ละวัน
เหมือนกำแพงล้อมรอบกั้นหมดทางไป
เธอเป็นเพียงคนเดียวที่เข้ามาเติมเต็มหัวใจให้กัน แม้วันนี้ฉันรู้ดีว่าได้ก้าวออกมาไกลจากชีวิตเธอมากแล้ว ไกลจนไม่อาจรู้ว่าชีวิตนี้จะกลับมาเจอกันอีกหรือเปล่า แม้กำลังใจในวันนี้ที่ฉันเคยได้รับตลอดมาจะหายไป แต่เธอยังไม่เคยหายไปจากใจ และความรู้สึกของฉันที่มีต่อเธอก็ไปเคยลดน้อยลงเลย ณ ที่ตรงนั้นของเธอ ฉันไม่อาจรับรู้เรื่องราวความเป็นไปได้เลย ฉันห่วงเธอและคิดถึงเธอเสมอ บางครั้งฉันเหมือนคนบ้า บ่อยครั้งที่เฝ้ากดเบอร์โทรศัพท์เพียงเพื่อจะได้ยินเสียงเธอ แต่แล้วฉันก็วางมัน เพราะไม่รู้จะพูดอะไร ในวันนี้ฉันแค่อยากบอกว่า ฉันไม่เคยลืมเธอ ความไกลไม่ใช่อุปสรรคสับหรับใจฉันเลย วันนี้ฉันทำได้เพียงหยิบกาลครั้งหนึ่งของความรักที่แสนดีมาเล่าให้ใจฟังในวันเหงา ๆแค่นี้ก็สุขใจมากพอแล้ว
ปล. คิดถึงเธอมากถึงมากที่สุด
หน้าส่วนตัว
4856
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
