31 มกราคม 2553 00:53 น.
แอ็ปเปิ้ล
ขอบคุณที่โทรมาทักทาย
ในวันที่กายสบายแต่หัวใจมีปัญหา
น้ำเสียงที่ห่วงใยทำฉันหวั่นไหวจนมีน้ำตา
เผลอคิดไปว่าความรู้สึกที่เธอให้มาคือ "เยื่อใย"
ข่มใจไม่ให้แสดงออก
ทั้งที่อยากร้องบอก ดีใจเหลือเกิน คิดถึงมากรู้ไหม
เป็นเสียงของความคิดที่ตลอดชีวิตคงไม่อาจบอกไป
ท่องจำให้ขึ้นใจ "จากนี้เราไม่ใช่คนรักกัน"
เลิกกันไปนานแล้ว..ไร้วี่แววจะเป็นเหมือนเก่า
หมดสิทธิ์ใช้คำว่า "เรา" เหลือเพียงความเหงาเท่านั้น
บอกเธอว่าสบายดี แต่ไม่ได้บอกว่า (ถ้ามีเธออยู่ตรงนี้ด้วยกัน)
ยิ่งได้ยินเสียงหัวใจยิ่งสั่น จะลืมความผูกพันนั้นได้อย่างไร
แค่นี้ก่อนนะ ...คนของอดีต
คงต้องตัดบทก่อนหัวใจที่โดนกรีดจะลุกไหม้
ดีใจที่เธอไม่ลืม แต่ฉันขมขื่นกับสิ่งที่เป็นไป
ให้ฉันหลับตาตลอดไปยังง่ายกว่าการทำใจไม่ให้รู้สึกอะไรเลย