ขอบฟ้ามีจริงไหมฉันไม่อาจรู้ แต่ที่เห็นและเป็นอยู่มีเธอเสมอในหัวใจฉัน คนของวันวานและตลอดกาลแห่งความผูกพัน คำถามว่าเราเกิดมาเพื่ออะไรกัน วันนี้ฉันไม่ต้องการคำตอบใด ดวงดาวจะบรรดาลคำอธิษฐานให้ได้หรือเปล่า แต่ระหว่างเราไม่เคยต้องรอปาฎิหาริย์จากที่ไหน เมื่อทุก ๆ วัน คือความหมายที่ล้ำค่าต่อการก้าวไป ได้สูดอากาศ ได้ผ่อนลมหายใจ บนโลกที่มีกันก็พอ บทเพลงรักในวันนี้จะตราตรึงใจผู้คนอีกนานเท่าไร แต่เพลงชีวิตของเราจะบรรเลงต่อไปโดยไม่ต้องร้องขอ ฟังสิฟัง ในท่วงทำนอง ทุกบทตอนที่ฉันทักทอ อักษรจะเรียงตัวรอ ให้เธอมาซึบซับ ถึงทุกความรู้สึกที่มี ดอกไม้อาจหอมหวาน และงดงามไม่ได้ตลอดไป แต่อย่างน้อยก็ได้ทำหน้าที่ยิ่งใหญ่ก่อนจะร่วงโรยไปนับจากนี้ ความรักที่เราให้กันอาจไม่หอมหวาน ความงดงามอาจมองไม่มี ในสายตาใคร ๆ ก็ตามที แต่เรารู้ดีถึงมุมหนึ่งที่หัวใจเรามีให้กัน ขอบคุณเธอที่ไม่หวั่นไหวไปกับสิ่งรอบด้าน ขอบคุณทุกความรู้สึกที่อ่อนหวาน เป็นแรงบรรดาลใจให้ฉัน ขอบคุณที่ยืดหยัดอยู่ตรงนี้และเคียงข้างกัน ขอบคุณสองมืออุ่นคู่นั้นที่กอดฉันไว้ยามเดียวดาย ความอ่อนโยนที่เธอมีคงลบความอ่อนแอแย่ ๆ ในตัวฉัน น้ำตาของวานวัน แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแห่งความสุขสดใส มีคำพูดหนึ่ง ที่ฉันเชื่อว่าอาจทดแทนได้มากกว่าคำขอบคุณที่ให้ไป อยากให้เธอฟังด้วยหัวใจ เพราะฉันเองก็บอกจากหัวใจว่า "รักเธอ"แอ็ปเปิ้ล...เมล็ดพันธุ์แห่งความรัก Because I Love You