30 กรกฎาคม 2548 17:15 น.
แอ็ปเปิ้ล
ได้ยินบ้างไหม...เสียงของความคิดถึง
เธอคงไม่รู้...ว่าใครคนหนึ่งกำลังร้องไห้
ในสายลม ในแสงดาว ฉันแขวนความเหงาล่องลอยไป
ได้แต่ปลอบหัวใจ..เธอคงไม่ทิ้งฉันไว้ในกาลเวลา
ทุกครั้งที่เข็มวินาทีเดินทางไป
หลายสิ่งที่เห็นก็เคลื่อนไหว..เปลี่ยนแปลงไปอย่างช้า - ช้า
ดาวบางดวง ร่วงหล่นหาย ฟ้ามุมเก่า..ฉันมองไปไม่คุ้นตา
เธอคนดี...ห่างไกลยิ่งกว่า กลัววันเวลา...ทำให้ใจยิ่งห่างกัน
ยังอยากให้ยินเสียง...บอกเรื่องราวเล่าสู่กันฟัง
อย่าปล่อยฉันไว้กับความหลัง เพื่อพบกันได้เพียงแค่ฝัน
ไม่ได้ทำตัววุ่นวาย...แต่ก็อยากรักษาไว้ซึ่งความผูกพัน
แต่ถ้ารบกวนมากไป...ก็บอกกัน...ฉันก็คงไม่ว่าอะไร
ไม่อยากใจน้อย...แต่ก็น้อยใจอยู่ลึก - ลึก
ห่างหายไป.. ใจฉันรู้สึกเจ็บแปล็บ ...จนทนไม่ไหว
มีอะไรก็บอก พูดกับฉันสักนิด ให้คนอ่อนแอได้เข้าใจ
อย่าปล่อยให้ฉันคิดไปเอง...ว่าเธอยังห่วงใยเหมือนที่ผ่านมา
หน้าที่การงาน...เธอหนักไปหรือเปล่า..คนดี
ข้าง ๆ เธอมีใครตอนนี้ อบอุ่นดี เหน็บหนาว หรืออ่อนล้า
ไม่มีเวลาติดต่อมา ...ก็ไม่เป็นไร แต่อย่าลืมทานข้าวให้ตรงเวลา
ดูแลตัวเองดีดีนะ...ให้สมกับที่ฉันยังห่วงใย
ฉันก็มีเพียงคำพูดเดิม ๆ
ไม่มีอะไรเพิ่มเติม คิดถึง ห่วงใย เธออาจ ไม่ซึ้งในความหมาย
ถ้าฝนที่ตกทางนี้ ไม่รู้สึกหนาวถึงคนทางนั้น ฉันก็ไม่เสียใจ
แต่ทุกครั้งที่ฝนทางนั้นสั่นไหว คนทางนี้ คิดถึงเธอ ล้นใจจริง ๆ
27 กรกฎาคม 2548 18:32 น.
แอ็ปเปิ้ล
แม้ฝันเล็ก ๆ ของฉัน...นั้นคือปลายทางที่มีเธอ
แต่สัญญาว่าจะไม่พร่ำเพ้อ คอยเก้อ
เหมือนที่เธอบอกกับฉัน
จะเข้มแข็งอยู่บนทางที่เราต้องก้าวไปต่างกัน
แต่ความรู้สึกดีดีจะอยู่ในหัวใจฉัน
จะจดจำวันคืนเหล่านั้น..ที่มีเรา
จากนี้ต่อไป...เวลาที่เหลือ
เธอต้องดูแลตัวเองดีดี
ห่างไกลเพียงไหน..
ฉันยังยินดีเสมอที่จะฟังทุกเรื่องเล่า
อย่าเกเรนะคนดี
อยู่ตรงนี้ฉันจะคอยอธิษฐานต่อดวงดาว
ก้าวไปคว้าฝันของเรา...
แล้วสักวันคงได้กลับมาเล่าให้กันฟัง
ฉันรักเธอนะ
ได้ยินหรือเปล่า ฉันรักเธอมากจริง ๆ
ไม่อยากจะไป แต่ก็ต้องละทิ้งบางสิ่ง
เพื่อไปเผชิญความจริงกันอีกครั้ง
เราต่างหลบเล้นอยู่ในโลกแห่งจิตนาการ...
หัวใจไม่เคยได้ถูกกระทบให้ผุพัง
สุดท้าย..ฉันอยากกุมมือเธอสักครั้ง
แล้วมองรอยทางข้างหลังที่เราได้เดินด้วยกันมา
การได้พบเธอ...
คือความหมายที่มากมายในชีวิตฉัน
ทุกคราที่ตะวันลาลับ พระจันทร์ทอแสงทั่วแผ่นฟ้า
ฉันเพิ่งรู้ตัว..
ว่าเธอคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในใจฉันตลอดมา
ฉันไม่อยากเอ่ยคำลา...เพียงอยากบอกเธอว่า ...
จะรักเธอตลอดเวลาตราบลมหายใจฉันยังมี
*********************************************
ได้ยินฉันไหม ได้ยินหรือยัง
อย่าพึ่งร้องไห้ ได้โปรดตั้งใจฟัง
เพราะตั้งแต่นี้ เราคงไม่ได้พบกันอีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
ไม่ได้คาดคิด ไม่มีสัญญาณ
ไม่ทันรับรู้ ว่าจะไม่ได้กลับมา
นับตั้งแต่นี้ เราคงไม่พบกันอีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
ฉันรู้...อีกไม่นาน
เวลาของฉัน ก็คงพ้นผ่าน
พรุ่งนี้...หากเธอยังรับไม่ได้
อยากขอให้เธออดและทนเอาไว้
อย่ายอมแพ้นะ อย่ายอมแพ้ใจ
อย่าพึ่งสิ้นหวังจงลุกขึ้นให้ไหว
นับจากบัดนี้ เราคงไม่พบกันอีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
ได้ยินฉันไหม ได้ยินหรือยัง
อย่าพึ่งร้องไห้ ได้โปรดตั้งใจฟัง
เพราะตั้งแต่นี้ จะไม่พบเธออีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
25 กรกฎาคม 2548 15:17 น.
แอ็ปเปิ้ล
ทุกค่ำคืนยังมีแสงไฟ
ส่องสว่างไสว...ให้โลกนี้ไม่เงียบเหงา
ยังมีผู้คนเดินปะปนบนถนนสีเทา
ท้องฟ้ายังมีดวงดาว...บอกเล่าเรื่องราวความเป็นไป
ยังมีเสียงดนตรีบรรเลง
กล่อมหัวใจดวงล้า ไม่ให้เคว้ง หวั่นไหว
ยังมีสายลมอุ่น ๆ โอบล้อมยามเดียวดาย
ยังมีความทรงจำเก่าๆ เคลื่อนไหวอย่างเงียบงัน
ยังมีความคิดถึงเล็ก ๆ ล่องลอยในสายฝน
ยังมีส่วนหนึ่งของความหมองหม่น หมุนวนอยู่ทุกมุมฝัน
ยังมีหยดน้ำตา ที่ไหลผ่านความว่างเปล่า ของคืนวัน
และยังมี ... เธอ อยู่ ในหัวใจผู้หญิงอย่างฉันตลอดมา
แต่...ทำไม คำว่ารักกัน มันทำให้ฉันเหงา
ในความผูกพัน ทำไมมันถึงปวดร้าว จนอ่อนล้า
เจ็บปวดเหลือเกิน เพียงแค่คิดถึงก็ทรมาน จนมีน้ำตา
สิ่งเดียวที่ไม่รู้เลย นั่นคือว่า...
ฉันยังมีค่า ในหัวใจของเธอ บ้างหรือเปล่าคนดี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
2276
