21 มีนาคม 2548 16:24 น.
แอ็ปเปิ้ล
มานีที่รัก มานะที่คิดถึง
หลายเรื่องราวยังตราตรึงในความทรงจำเสมอ
ปิติ เพชร วีระ ชูใจ อ่านหนังสือภาษาไทย จินตนาการไปไกลถึงเธอ
อบอุ่นในมิตรภาพที่พบเจอ อยากเข้าไปอยู่ในบทเรียน
รีรีข้าวสาร - ตุ๊กตาอยู่ข้างหลัง
เป่ากบ กระโดดยาง ครั้งหนึ่งนั้นยังพากเพียร
เล่นซุกซนตามภาษา ถึงเวลาก็ล้อมวงกันอ่านเขียน
ก่อนกลับบ้าน หลังเลิกเรียน ดีดลูกแก้วแข่งประชัน
อุลตร้าแมนปล่อยแสง เจ้ามดแดงแปลงร่าง
ขขบวนการ เรนเจอร์ มาร่วมสร้าง ความสนุกสนานให้กัน
เซนล่ามูน เซนเซย่า นั่นไง..โดราเอมอน ขวัญใจของฉัน
พลังคลื่นเต่า ดราก้อนบอล ยังผูกพัน การ์ตูนฮี่โร่ ที่ฉันประทับใจ
อรุณเบิกฟ้า ... นกกาโบยบิน
เจ้าขุนทอง ออกหากิน เจื้อยแจ้ว ส่งเสียงใส
ฉงน ควายน้อย นั่นเจ้า ขอนลอย มาดูกัน ไว - ไว
สูดอากาศสดใส ยิ้มรับวันใหม่ ยิ้มให้แก่กัน
น้องตูมตามน่ารัก ไม่แพ้ น้องพลับสมัยนี้
คุณภาค ผู้แสนดี เคียงคู่มากับ ดาวพระศุกร์ อ่อนหวาน
น้ำใส ใจจริง ความอบอุ่นของผองเพื่อน ร่วมผูกพัน
เหินฟ้า ก้องกังวาล ตำนานแห่ง ผยอง ไม่เคยเกรงกลัว
ม.6/2 ห้องครูวารี
กระโปรงบานขาสั้น มาเติมดีกรี ยิ่งกว่า พันธุ์ X เด็กสุดขั้ว
น้ำเต้าหู กับครูระเบียบ ดูกี่ที ก็หัวเราะรัว
อนึ่งคิดถึงพอสังเขป ติดตรึงหัวใจ คนดูไปจนทั่ว ไม่เคยจาง
บทเพลง..ดอกไม้ให้คุณ..ยังหอมหวลในความฝัน
ดีทูบี ที่ว่าดัง เทียบกับคนของวันวาน ก็ไม่อาจขวาง
ป๋าเบิร์ด คริสติน่า เป็นลุง เป็นป้า สมัยนี้ก็ยังคงดัง
ไม้ขีดไฟ กับดอกทานตะวัน ฟังกี่ครั้งก็ยังชื่นใจ
อยากเข้าทีม เป็นแก้งค์ใจง่าย กับบอยเสก้าท์
ร่วมวง ไอ้หนุ่มดอยเต่า กับนกแล ก็น่าจะสดใส
กล่อมเพลงซึ้ง ๆ Only you แบบเจอาร์ วอย ก็สุขใจ
แต่ตอนนี้ ที่ร้องได้ขึ้นใจ ก็เพลงชาติไทย ไชโย
ลืมตามาอีกที โลกนี้ก็เปลี่ยนไปมาก
วิวัฒนาการ ช่างหลายหลาก จนต้องเอ่ยปากว่า โอ้ โห
โลกยุคดิจิตอล ไซเบอร์ ลึกล้ำ กว้างใหญ่โต
จะไฮโซ หรือ โลโซ ก็สัมผัสกันได้ทุกผู้คน
ส่งจดหมายผ่านสื่ออิเล็คทรอนิกส์
ติดต่อสื่อสารกับใคร เพียงปลายนิ้วคลิ๊ก ก็รู้ผล
จากรถเมล์ เปลี่ยนมาขึ้นรถไฟฟ้า ทั้งใต้ และ บน
เจาะลึก ตน ต้น ตน... ถึงลูกถึงคน... ถึงใจ
แม้อะไรจะเปลี่ยน..แต่วันวานก็ยังหวานอยู่
ถ้าไม่เชื่อ..ถามสาวยาคลูย์ ดูก็ได้ (หุหุ)
สิ่งใหม่ ๆ เข้ามาสลับสับเปลี่ยนสิ่งเก่า ฉันใด
วันวานนั้น ไซร้ แม้นานเพียงไร ก็หวานตรึงใจไม่รู้ลืม
15 มีนาคม 2548 14:36 น.
แอ็ปเปิ้ล
^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ *
ปุยเมฆขาว ม้วนตัว ลอยล่อง ทั่วแผ่นฟ้า
แมงปอ กางปีกท้า สายลมพัด โบกพลิ้วไหว
ดอกหญ้า เริงระบำ ฮัมเพลงรัก อุ่นหัวใจ
สายธาร เอื่อยไหลไป บอกความนัย คิดถึงเธอ
อยู่หนไหน ทำอะไร คนดีของฉัน
ฝากดวงตะวัน ส่งยิ้ม ทักทายทุกเช้า-เย็น อยู่เสมอ
ฝากดวงดาว ระยิบ พริบพราว ใจฉันมีเธอ
ฝากสายลม อุ่นละเมอ กระซิบบอกเธอ ..รักลึกสุดใจ...
อ่อนไหว อยู่ใต้ฟ้า เวลานี้
ร้อยเรียง บทกวี แทรกความห่วงหา ส่งผ่านฟ้าใส
เปิดเพลงบรรเลง กลบเกลื่อน ความหวั่นเกรง ในหัวใจ
หลับตา... ฝันไปไกล...อยากให้เราอยู่ใกล้กัน
หัวใจ ส่งเสียง เรียกเป็นชื่อเธอ
ก้องดัง ชัดเจนเสมอ ทั้งยามตื่นและหลับฝัน
อีกนานหรือเปล่า ... ที่เราจะเอื้อมมือส่งถึงกัน
ใกล้ถึงหรือยัง คืนวันเหล่านั้น ที่จะมี..เรา...
ล้านถ้อยคำ ที่ฉันมี คงไม่เพียงพอ
หากจะกักทอ ทุกความรู้สึกในใจ คงมีมากกว่าหลายเท่า
ขอบฟ้า กว้างแสนกว้าง หนทางไกล ไม่ใช่เบา
ล้านความคิดถึง จากฉันคนเก่า ก็คงไม่เท่าทุกลมหายใจที่มี
^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ *
11 มีนาคม 2548 13:43 น.
แอ็ปเปิ้ล
เคยคิดไหมว่า... การที่เรามาพบกัน
ใช่ความบังเอิญ... หรือเธอและฉัน มีด้ายความผูกพันเชื่อมต่อกันไว้
ในวันนั้น... ฉันเลี้ยวขวา... เธอเลี้ยวซ้าย... มาพบกัน เพราะอะไร
ฉันตอบได้เพียงว่า... ฉันเลี้ยวขวาเพราะหัวใจ... บอกให้ทำ
ความรัก... ไม่มีความบังเอิญ
ความรัก... จุดเริ่ม... มีเหตุผลเสมอ
ความรัก... มีเพียงฉันและเธอ
...รั ก คื อ เ ร า ส อ ง ค น พ บ เ จ อ แ ล ะ รั ก กั น
* ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^
บนโลกกว้างใบใหญ่สุดสายตา
ต่างองศา ต่างเส้นทาง ต่างความฝัน
ตลอดการเดินทางในสามร้อยหกสิบห้าวัน
เหมือนความรัก ถูกกอบเก็บมาเนิ่นนาน เพื่อรอวันได้พบเธอ
ได้เจอแล้ว...ชิ้นส่วนจิ๊กซอร์ที่หายไป
สัมผัสแล้วถึงความหมาย เธอคือลมหายใจ ของฉันเสมอ
วันที่ฉันเลี้ยวซ้าย เหมือนสายน้ำกับแผ่นฟ้าได้มาบรรจบพบเจอ
เหมือนความอัศจรรย์ที่หัวใจ ของฉันและเธอ ได้มาพบกัน
* ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^
ขอบคุณสำหรับความรักที่มีให้
ขอบคุณ สัมผัสแห่งความผูกพันอันอ่อนหวาน
คำว่า คนคุ้นเคย คงน้อยไปสำหรับเธอ หากจะเรียกกัน
กับความรู้สึกที่มีมานาน เธอคือคนของตลอดกาล และ ตลอดไป
ด้วยความรู้สึกของหัวใจที่เปี่ยมล้น
ดั่งสายลมแห่งความหวังดี พัดพาความมืดหม่นให้สดใส
จนสัมผัสได้จากเสียงที่ก้องดั่งในหัวใจ
เป็นจังหวะความอาทรห่วงใย ได้ยินบ้างไหม...ฉันรักเธอ...
* ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^ * ^
8 มีนาคม 2548 08:49 น.
แอ็ปเปิ้ล
เธอเคยรู้สึกไหม
ว่าเราอาจได้พบกันแล้วในความฝัน
บนสะพานรุ้งที่เชื่อมผ่านดวงดาวความผูกพัน
ในค่ำคืนที่พระจันทร์ทอแสงอ่อนละมุน
ครั้งหนึ่ง..เราอาจอยู่ใกล้ ๆ รอรถเมล์คันเดียวกัน
เธออาจสบตามาที่ฉันในวันที่แดดทอแสงอุ่น - อุ่น
เราอาจเดินสวนทางกันในวันที่ผู้คนกำลังชุลมุล
นาทีที่โลกหมุน คือ วินาที แห่งความรักที่เคลื่อนไป
ฉันเชื่อว่า...เราอาจเคยคิดถึงกัน
ในยามที่สายลมหนาวพัดใบไม้ไหว
ยามริ้วละอองของสายฝนพรำโปรยปราย
ยามดอกไม้ผลิบานอ่อนหวานใต้แสงตะวัน
ในมุมหนึ่ง กับอีก ฟากฟ้าไกล
หนึ่งคำที่อยากถามไถ่ เธอทำอะไรอยู่ที่นั่น
อาจเป็นไปได้ที่เรากำลังฟังบทเพลง...เพลงเดียวกัน
ตรงระเบียงความฝัน ฉันอาจมองดาวดวงนั้น พร้อมกับเธอ
รู้ไหม...ใต้ฟ้ากว้าง...มีความรัก
รอคอยให้เธอมาทายทัก พิงพักหัวใจอยู่เสมอ
เส้นทางโคจรสายใยผูกพันธ์ คงนำทางให้เราพบเจอ
แล้วฉันคงได้บอกรัก ใกล้ ๆ หัวใจเธอ สักวันหนึ่ง
2 มีนาคม 2548 16:43 น.
แอ็ปเปิ้ล
ฉันคิดถึงเธอมากขึ้นในทุก ๆ วัน
อยากให้เธอได้ยินเสียงข้างในใจฉันที่อ่อนหวาน
อยากให้รู้ ฉันเก็บเธอไว้ในความผูกพันแห่งวันวาน
ใส่กล่องความรักนิรันดร์กาลในหัวใจ
ฉันห่วงใยเธอมากขึ้นในทุก ๆ วัน
เปรียบแดดอุ่น ในดวงตะวัน อันสดใส
เกินกว่าท้องฟ้ากว้าง และ หนทางไกล
จะลบเลือนความห่วงหาในหัวใจที่ฉันมี
ฉันรักเธอมากขึ้นในทุก ๆวัน
ถ้อยคำในบทกวีของฉันก็ไม่อาจแทนที่
ความพิเศษในหัวใจที่เป็นมากกว่ารู้สึกดี
ยิ่งนาน ยิ่งทบทวี ยิ่งคิดถึงเธอคนนี้ .. ยิ่งรักล้นใจ
ฉันมีเธอเสมออยู่ในใจทุก ๆ วัน
โลกหมุนเปลี่ยนคืนวันอีกกี่ครั้ง ฟ้าของฉันยังสดใส
นานแสนนาน ร้อยล้านทางไกลแสนไกล
ยังอบอุ่นตลอดไป ในรัก ในใจ ฉันมีเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
2267
