28 มีนาคม 2547 20:51 น.
แอ็ปเปิ้ล
รู้อยู่แก่ใจ...ว่าคิดถึง
อยากจะพูดคำซึ้ง ๆ ให้เธอได้รู้ไว้
มีคำมากมายอยากจะบอกออกไป
แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร...เอาเข้าจริงก็พูดไม่ออกสักที
รู้อยู่แก่ใจ...ว่าห่วงใย
อยากให้เธอรู้ใจ...ว่ารักมายมายออกอย่างนี้
คำหนึ่งคำแต่เทียบไม่ได้เท่าความรู้สึกที่มี
ขอโทษนะคนดี...หากเบื่อฟังคำนี้ก็ไม่ว่าอะไร
รู้อยู่แก่ใจ...ว่ายังรัก
ก็แค่โทรมาทายทัก...เผื่อเธอจะหายเหงาได้
สบายดีหรือเปล่า...คนดีที่ฟ้าไกล
คำสั้น ๆ ง่าย ๆ แต่นั้นคือความรู้สึกทั้งใจที่มี
27 มีนาคม 2547 17:59 น.
แอ็ปเปิ้ล
ชีวิตหนึ่ง...กับใจดวงหนึ่ง
เมื่อเดินทางมาถึงเส้นทางแห่งความรัก
เราอาจพบดอกไม้บานในอุทยานที่ไม่รู้จัก
มีต้นไม้ใหญ่ให้พิงพักและอยากแอบอิงตลอดไป
บางคราอาจพบว่าราตรีช่างอบอุ่น
จนอยากหยุดเวลาไม่ให้หมุนเคลื่อนไปไหน
โลกใบเดิมอาจพบว่ามีสีสันที่เปลี่ยนไป
พื้นที่ว่างในหัวใจก็พบว่ามีใครคนหนึ่งได้เข้ามา
เราอาจเปรียบใครคนนั้นดั่งดวงตะวัน
คอยจุดไฟฝันในโลกเงียบงันให้หายเหว่ว้า
เราปลูกดอกรักบนเส้นทางแห่งกาลเวลา
เราต่างหลับตา...เพื่อสูดไอรัก...เข้าสู่กลางใจ
ชีวิตหนึ่ง..กับใจดวงหนึ่ง
อาจมีวันที่หวานซึ้งจนยากจะลืมได้
ความรัก...ทำให้ฉันรู้ค่าของการมีชีวิต มีลมหายใจ
เห็นโลกในมุมมองที่เปลี่ยนไปได้เพราะเธอ
ขอบคุณที่เธอเดินทางเข้ามาในชีวิต
ให้ฉันได้หยุดคิด เรียนรู้ใจตัวเองอยู่เสมอ
หากรักนี้...คือความฝัน ก็อย่าเพิ่งปลุกฉันตื่นเลยนะเธอ
ฉันอยากอยู่กับรักที่เลิศเลอ ยากอยู่กับเธอในฝันที่แสนดี
26 มีนาคม 2547 18:33 น.
แอ็ปเปิ้ล
ทุกจังหวะของเวลาที่เคลื่อนไป
ทุกจังหวะของหัวใจที่เต้นไหวอย่างช้า ช้า
ทุกจังหวะแห่งความรู้สึกที่โลดแล่นตลอดเวลา
คือทุกจังหวะแห่งความรักความศรัทธาที่ฉันมี
เธอจะรู้สึกบ้างไหม..?
ว่าอยู่ในอ้อมกอดหัวใจของใครคนนี้
ในบันทึกความผูกพันเธอคือเรื่องราวความรักที่แสนดี
โลกหมุนไปแต่ละทีก็รู้สึกอบอุ่นที่หัวใจ
ความเป็นเธอมากมายกว่าคำว่า ..รัก...
เกินกว่าสิ่งล้ำค่าที่ฉันรู้สึกและหามาได้
เธอเข้ามาปลูกดอกไม้ หวานละมุน ตรงกลางใจ
แต่งเติมโลกกว้างใหญ่ให้สดใสกว่าที่เคย
ฉันซึมซับทุกจังหวะแห่งความรู้สึก
เหมือนคำตอบในส่วนลึกได้ถูกเฉลย
เธอคือความผูกพันที่เชื่อมโยงความคิดถึงอย่างลงเอย
ความรักจากฉันที่คุ้นเคย..จึงพิเศษให้เฉพาะเธอคนเดียว
21 มีนาคม 2547 13:54 น.
แอ็ปเปิ้ล
ฉันได้พบเธอพร้อม ๆ กับความรัก
เธอทำให้ฉันได้รู้จักบทกวีที่อ่อนหวาน
เธอคือความรู้สึกดีดี คือความอาทรตลอดกาล
คือความห่วงหาที่โปรยหว่านลึกซึ้งในหัวใจ
ถนนสายเล็ก ๆ ที่มีแสงแดดส่องผ่าน
ล้านความคิดถึงที่ผลิบานบนเส้นทางฟ้าใส
เธอได้ยินไหม...ในเสียงสายลมที่ล่องลอยไป
ในองศาความห่วงใย...เธอรู้บ้างไหม...ใครคิดถึงเธอ
ทะเลมีความหมายกับผืนทรายเพียงใด
เธอก็มีความสำคัญกับใจฉันเสมอ
ดวงดาวมีความห่วงใยให้ท้องฟ้าได้พบเจอ
ฉันก็มีความห่วงใยให้กับเธอไม่แพ้กัน
ฉันได้พบเธอพร้อม ๆ กับความรัก
เธอทำให้ฉันได้หยุดพักฟังเสียงหัวใจช่างฝัน
ในวันที่ฉันพบความรัก เป็นวันที่ฉันพบเธอเช่นกัน
ได้ยินไหม...หัวใจฉัน...กำลังบอกเธอว่าอะไร
16 มีนาคม 2547 19:08 น.
แอ็ปเปิ้ล
ฉันเป็นเมล็ดพันธุ์แอ็ปเปิ้ลแห่งความรัก
ที่ฟูมฟักจากสิ่งอันพันละน้อย
แทรกลำต้นเปราะบางชูก้านคอย
แสงแดดแรกที่ลงรอยสู่รากใจ
ฉันผลิใบเขียวอ่อนอวดท้องฟ้า
สายลมหัวเราะร่าพัดกิ่งฉันจนเอนไหว
ดอกหญ้ายิ้มรับเริงระบำอยู่ไม่ไกล
จักจั่น เรไร ส่งเสียงใสร้องยินดี
สายฝนพรำลงมาเป็นของขวัญ
โค้งรุ้งงามทอดตัวยาวเรียงเฉดสี
ตะวันลับฟ้า กลับคืนสู่ราตรี
ดวงดาวกระพริบแสงถี่ ให้จังหวะเพลงแก่พระจันทร์
ฉันเติบโตจากความสุขแห่งวันวาน
ผ่านเวลาที่เนิ่นนานจนลำต้นเริ่มคงมั่น
ใบเขียวอ่อนเปลี่ยนเขียวเข้มเพิ่มสีสัน
เป็นของขวัญ สู่ความฝันที่ทอดไกล
ขอบคุณดวงตะวันที่ทอแสงส่องมาทุกครั้ง
เติมพลังทุกวันใหม่ของฉันให้แกร่งกลาและสดใส
ขอบคุณสิ่งล้ำค่า จากทุกทุกดวงใจ
ที่ทำให้เมล็ดพันธุ์แอ็ปเปิ้ล มีความรักที่สมบูรณ์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
1426
