14 กุมภาพันธ์ 2547 10:58 น.
แอ็ปเปิ้ล
อากาศที่นี่หนาว...ตั้งแต่เช้า
ดอกไม้ผลิบานบางเบาทุกสายของถนน
หอมกลิ่นความรักที่ลอยมาปะปน
อบอุ่นในรอยยิ้มของผู้คนที่พบเจอ
เช้านี้...ทุกอย่างดูช่างสดใส
เรื่องราววันเก่าที่ผ่านไปยังหล่อเลี้ยงใจให้พร่ำเพ้อ
วันนี้....ในวันนั้น ทุกถ้อยคำที่พูดกับเธอ
ยังอยู่ในความทรงจำเสมอแม้เวลาจะผ่านไป
ในวันที่...ความรักใครต่อใครคงเบ่งบาน
มีเพลงซึ้ง ๆ ขับขานบอกรักอย่างอุ่นไหว
ยังหวังลึก ๆ ว่าวันนี้คงเป็นวันที่เธอนั้นสุขใจ
กับทุกความเคลื่อนไหวที่อยู่รอบกายในคืนวัน
แม้วันนี้....ไม่อาจได้อยู่ใกล้
แม้ไม่มีดอกไม้ ช็อกโกแลต หรือของขวัญ
แต่วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ยังคิดถึงกัน
หนึ่งความรู้สึกจากฉัน คือยังรักเธอ
14 กุมภาพันธ์ 2547 10:53 น.
แอ็ปเปิ้ล
ความหมายอาจน้อยนิดสำหรับหนึ่งชีวิตที่ไกลห่าง
เปรียบถนนสายอ้างว้างฉันเป็นแค่ทางผ่านเท่านั้น
ใบไม้ที่พรูพร่างโปรยตามทางในหมอกควัน
หากนั่นคือน้ำตาฉัน..ก็คงไม่สำคัญกับใคร
ในเส้นทางที่ทอดยาว
ยังสะท้อนเรื่องราวบางตอนอย่างอ่อนไหว
หยดน้ำค้างปลายยอดหญ้าที่พลิ้วไป
ยังสะท้อนความในใจที่ร้าวราน
ความโศกเศร้ายังอัดแน่นบนทางเดิน
ความเหงาที่ไม่ได้เชื้อเชิญยังส่งเสียงขับขาน
กู่ก้องในสายลม ดอกไม้ ในลำธาร
ตลอดกาล...ที่หนทางนั้นไร้เธอ
ถนนสายนี้ที่เคยมีเรา
กับคำสัญญาเก่า ๆ ที่หล่อเลี้ยงใจเหงา ๆ ให้พร่ำเพ้อ
ทุกวันนี้ จะร้อน ฝน หนาว ทุกความทรงจำนั้นยังมีเธอ
หนึ่งความรู้สึก คือ คิดถึงเสมอ..
แม้รู้ว่าเธอเพียงแวะมาเพื่อผ่านไป