8 ธันวาคม 2547 16:51 น.
แอ็ปเปิ้ล
ใช้เวลาอยู่ลำพังเพื่อหาความหมาย
คิดถึง...เรื่องราวมากมายที่ผ่านมาในก่อนนั้น
ช่วงชีวิตหนึ่งที่คุ้นเคยกับการมีเธอมาผูกพัน
หากเธอไม่เดินทางเข้ามาในวันนั้น...ชีวิตฉันจะเป็นอย่างไร
ฉันยังคงใช้ชีวิตอยู่ลำพัง
ยังเปิดเพลงที่เธอชอบฟังและฉันก็ร้องตามได้
ดูหนังคนเดียว ..ยังเปิดอ่านข้อความเก่า ๆ ที่เธอเขียนไว้
ยังคงบันทึกเรื่องราวภายในใจ...ว่าฉันคิดถึงเธอ
ยังซื้อดอกไม้มาใส่แจกัน
ยังร้อยแต่งบทกวีแห่งความผูกพันอยู่เสมอ
ยังไม่ลืมว่าทุกความเคลื่อนไหวฉันยังมีเธอ
หลับตาลงยังรู้สึกอยู่เสมอ...ว่าเธออยู่ในใจ
ขอบคุณแดดฝนและลมหนาว
ทุกความเหงา...ในคืนที่ดาวร้างไร้
ขอบคุณวันเวลาที่ทำให้รู้ว่า...เธอมีความหมายเพียงใด
ขอบคุณความห่างไกล..ที่ทำให้ฉันรู้ใจ...ว่ารักเธอ...