1 พฤษภาคม 2546 12:21 น.
แอ็ปเปิ้ล
คลื่นทะเลซัดสาดเป็นระลอก
สายลมกระซิบบอกว่าอ่อนไหว
ฉันนั่งเหม่อ..มองฟ้าริมหาดทราย
เผื่อหัวใจ..สื่อถึงเธอได้...ใกล้กว่าทุกคืน
ฟังความในใจของฉันได้ไหม
ความเหงา...แทรกซึมเกินใจฝืน
เดินไปตามชายหาดในค่ำคืน
หัวใจส่งเสียงสะอื้น...คิดถึงเธอ
เม็ดทรายที่โรยตัวในความห่าง
ความอ้างว้างบีบใจจนไหวเพ้อ
ความห่วงใยที่เลือนหายไปจากเธอ
ความรักที่เลิศเลอซ่อนตัวอยู่แห่งใด
ท่ามกลางความเหงา
เสียงกระซิบแผ่วเบาแต่ไร้ความหมาย
เพราะเธอมีเค้าคนนั้น...อยู่แนบใจ
แล้วฉันผิดมากไหม...ที่ไม่หยุดคิดถึงเธอ