10 เมษายน 2546 14:01 น.
แอ็ปเปิ้ล
ใบไม้ระบัด...พลัดใบ
แย้มกลีบบางใสสู่โลกกว้าง
ดอกไม้ส่งกลิ่นหอม ณ ริมทาง
เกสรลอยคว้างกลางสายลม
ชีวิตเริ่มต้นพร้อมดวงตะวัน
มีความฝันบนผืนฟ้าที่คอยห่ม
มีดวงดาวในราตรีให้ชื่นชม
มีพระจันทร์และโลกกลม ๆ ให้ชื่นใจ
ล้มตัวลงนอน...ถอนใจเบา ๆ
คล้ายชีวิตเฝ้ารอใคร...อย่างหวั่นไหว
รอบข้างรายล้อมกับสิ่งที่เป็นสุข...แต่ทว่าฉันเหงาใจ
หรือบางอย่างที่หายไปจะเป็น..เธอ..
ไม่ว่าเธอจะอยู่มุมใดในโลกใบเก่า
ฉันยังอยู่ในมุมเดิมของเราอยู่เสมอ
ไม่เคยลืมบอกตัวเองว่าคิดถึงเธอ
และจะเป็นเช่นนี้เสมอตลอดไป
อยากให้เธอรับรู้และได้ยิน
ความรักของฉันไม่ได้สุดสิ้น...เพียงความหม่นไหม้
แม้เธอจะเป็นใครที่อยู่ไกลแสนไกล
แต่ไม่ใช่...บางอย่างที่หายไป...จากใจฉันเลย
7 เมษายน 2546 15:03 น.
แอ็ปเปิ้ล
ว้าเหว่.....
เร่ไปกับหัวใจช้ำ
เหงากระหน่ำ....ค่ำลงนอนนับดาว
โอ้เรา...ประคองรักไม่เป็น
กฎเกณฑ์การเอาใจสูญเปล่า
ฟ้าในคืนนี้จึงดูเศร้า
เดือนเสี้ยวแขวนแทนดาว...ราวฟ้าดูริบหรี่
ว้าเหว่....
อยากเร่ไประบายสี...เขียวขจี
ห่มชีวีพฤกไพร
อยากบินไปทาสีฟากฟ้า
ให้ดูงามตาเป็นฟ้าใหม่
สีดำคือรอยช้ำในดวงใจ
จะทาสีขาวให้ใคร ๆ หัวใจงาม
*****************************************************************
ลมหายใจใกล้จะหยุดลงช้า ๆ
เมื่อความเหงา เหว่ว้ากระหน่ำซัด
ความรักเป็นเหมือนลมที่ระบัด
ผ่านมาเพื่อจะพัดให้ผ่านไป
7 เมษายน 2546 14:44 น.
แอ็ปเปิ้ล
หากความใยดีเป็นเพียงหน้าที่ที่เธอต้องทำ
เพียงเพื่อเตือนย้ำไม่ให้ฉันต้องหวั่นไหว
ไม่ต้องทนอีกแล้วนะ....กับคนคนหนึ่งที่เอาแต่ใจ
ไม่อยากเห็นเธอต้องเหนื่อยใจกับช่วงหนึ่งของวันเวลา
เข็มนาฬิกาของเราใกล้จะหยุดลงแล้ว
หัวใจฉันเต้นแผ่วและนับวันจะยิ่งช้า
เธอเองก็ปวดร้าว...เจ็บที่ใจจนเต็มประดา
เหนื่อยหน่าย เอือมระอา กับคนไม่เข้าท่า นิสัยไม่ดี
อาจเพราะฉันเป็นคนที่ช่างฝัน
อยากมีคนเข้าใจ ผูกพัน อย่างเธอคนนี้
งอแง อ่อนไหว เอะอะอะไรก็ร้องไห้ทุกที
เพียงอยากได้กำลังใจดีดี...ที่พอจะมีจากใครสักคน
เมื่อเธอท้อที่จะรอฉันก็ไม่ว่า
โอกาส...ที่สวยเลอค่าคว้าไว้อย่าให้หลุดพ้น
ฉันไม่อาจยืดเวลาเพราะมันยิ่งจะทำให้เธอต้องร้อนรน
บอกกันคำเดียวหมดความอดทนฉันก็เข้าใจ
ขอโทษ...และหวังว่าเธอคงพอใจบ้าง
ถ้าฉันจะยอมรับผิดชอบทุกอย่างด้วยความหวั่นไหว
หากเธอไม่ยินดีที่วันนั้นฉันก้าวเข้ามาพร้อมกับหัวใจ
วันนี้...ฉันก็ยินดีจะก้าวออกไป
พร้อมกับน้ำตาที่รินไหล......เพื่อเธอ
*******************************************************************************
สิ่งที่เห็นและความจริงที่เป็น
อาจไม่มีทางพบกัน...ต้องทำให้เหมือนไม่แคร์
แต่ลึกๆ ใจก็หวั่น นี่ฉัน...กำลังหลอกใคร
หากไม่รักน้ำตาคงไม่ไหล ปวดที่ใจจำฟืนทน
แค่คำว่ารักคำเดียว เปลี่ยนชีวิตคนทั้งคน
เหตุผลไม่ตรงกับใจ...
7 เมษายน 2546 14:28 น.
แอ็ปเปิ้ล
อย่ากังวลอะไรอีกเลยคนดี
ยังมีอีกหลายสิ่งในชีวิตนี้ให้เธอฝัน
ฉันเป็นเพียงหนึ่งในล้านของความผูกพัน
เข้ามาเพื่อเรียนรู้ที่จะฝัน...เหมือนอย่างทุกคน
คงไม่ต้องอธิบายใด ๆ
เพราะฉันเข้าใจในทุกเหตุผล
เมื่อฟ้าที่สดใสถูกความหมองหม่นมาเจือปน
เป็นธรรมดาของชีวิตคนที่จะต้องหวั่นใจ
หากตลอดมาของการเดินทาง
ฉันคือจุดเริ่มต้นของความอ้างว้าง...หวั่นไหว
ต้นเหตุที่ทำให้เธออ่อนล้า จนเหนื่อยใจ
การจะอยู่หรือไปมีค่าไม่ต่างกัน
จงโปรดรับรู้ไว้เถอะว่า
แม้กาลเวลาข้างหน้าจะทำให้อะไรเปลี่ยนผัน
วันนี้ฉันจะมีค่า...หรือเธอมองว่าหมดความสำคัญ
แต่หมื่นล้านคืนวัน...เธอเป็นใครที่จะอยู่ในใจฉันตลอดไป
เมื่อพรุ่งนี้...เดินทางมาถึง
ในมุมหนึ่งของคนอ่อนแอคงร้องไห้
กับหนึ่งเส้นทางสายใหม่ที่เธอกำลังจะก้าวไป
มันคงมอบคุณค่าอันแสนยิ่งใหญ่
ที่ตลอดมา....ไม่เคยหาได้จากฉันเลย
***********************************************************************
วอนอย่ามองฉันตอนร้องไห้
กลัวน้ำตาจะทำให้เธอเศร้าใจ เตรียม....เก็บใจของเธอไว้ให้
ให้เธอเอากลับไปให้คนที่เขาต้องการ ครอบครองใจเธอ...ทั้งใจ
ลืมฉันเลย...ไม่เป็นไร ใจฉันมันเคยซ้ำมาก่อน
เคยเจ็บปวดรวดร้าวกว่านี้....เมื่อใจฉันมันทนได้ทนไป
แล้วฉันจะยิ้มทั้งน้ำตา...ให้เธอเข้าใจว่าทนไหว
ให้เธอรู้สึกดี ไม่มีร้อนใจ จากกันไปให้เธอสุขใจก็พอ...
เพราะไม่นานฉันคงหายเจ็บ คงจะชินกับการที่ไม่มีใคร
เมื่อคนอย่างฉันทนได้ทนไป
6 เมษายน 2546 15:31 น.
แอ็ปเปิ้ล
อาจมีสักครั้งในชีวิตหนึ่ง
จะซาบซึ้งกับหัวใจ
อ่านบทกลอน...แล้วร้องไห้
ฟังเพลงได้ตลอดคืน
ลม........ลมหายใจ ความคิดถึง.....
อยากมีความรักเป็นที่พึ่ง
เฝ้าคิดถึงคนชอบพอ
ค่อย ๆ สาน ค่อย ๆ ต่อ
่ก่อเป็นรักหนักแน่นจริง
ลม........ลมหายใจ ความคิดถึง.....
แต่พอไม่นานรักก็ผ่านระบัด
เหมือนลมพัดเลยผ่านไป
หากเธอยังจำเพลงนี้ได้
นี่คือ.....ลมหายใจของความคิดถึง
วันเหงา ๆ ได้นั่งฟังเพลงนี้
ใจก็ล่องลอยไปไกล...คิดถึงเธอ
เป็นขณะเดียวกับที่อ่านบทกวีแล้วร้องไห้
ทุกอย่างรอบกาย เคลื่อนไหว อย่างโรยล้า
แม้แต่ลมหายใจขณะนี้......
ไม่อาจรู้ว่าคนอีกฝั่งฟ้าจะเป็นอย่างไร
รู้เพียงว่าไม่มีนาทีใด
ที่ทำให้ใจฉันหยุดคิดถึงเธอ
ฉันไม่ถาม...ว่าเธอคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
แค่ให้ฉัน...รู้ใจตัวเองก็พอว่า...ฉันคิดถึงเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
809
