19 เมษายน 2545 12:14 น.
แอ็ปเปิ้ล
เรื่องราวที่ผ่านมาของเธอกับคนที่ผูกพัน
น้อยใจนะ...ที่เธอไม่ลืมเค้า ฉันเองก็หวั่นไหว
นั่งอยู่คนเดียวน้ำตาก็ไหลอย่างไม่ตั้งใจ
เธอคงไม่รู้ว่ามีใครต้องร้องไห้เพราะคิดถึงเธอ
ก็เข้าใจว่าเป็นเพียงคนอื่นคนไกล
ไม่พิเศษพอที่เธอจะมาใส่ใจคนอย่างฉัน
อาจเป็นเพราะเธอคงเหงา เลยเข้ามาผูกมาพัน
ทำได้เพียงอยู่เป็นเพื่อนกัน เวลาเธอไม่มีใคร
คนใจน้อย-น้อยใจ อยู่ทางนี้
ทุกนาทีความรู้สึกนี้ไม่เคยจางหาย
ยิ่งนานวัน ก็ยิ่งกลายเป็นคนขี้น้อยใจ
ไม่มีความหมายกับใคร ๆ บ้างเลย
18 เมษายน 2545 20:09 น.
แอ็ปเปิ้ล
บางครั้งก็อยากเติมแต่งบทกวีให้มีสีสัน
ไม่ใช่มีแต่ความเงียบงัน เหงาเศร้า อยู่อย่างนี้
อยากเขียนถ้อยคำหวานซึ้ง มอบให้เธอคนดี
แต่กลับเจ็บปวดทุกที เมื่อรู้ความจริงเป็นเช่นไร
ทุกบททุกตอนมีร่องรอยของหยดน้ำตา
ทุกสิ่งรอบกายแม้แต่ฟ้าก็หมองหม่น
หัวใจเวลานี้คล้ายโดนพายุฝน
สาดซัดเสียจนอ่อนแรงแล้วหัวใจ
ไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรทั้งนั้น
ไม่อยากจดจำว่าเคยรักกันมาก่อนนี้
อยากจะลืมว่ายังคิดถึงเธอทุกนาที
ไม่อยากเอาหัวใจที่มีไปผูกพันกับใคร
ขออยู่ตามลำพังกับหัวใจดวงเดิม
ไม่ต้องรอให้ใครมาเพิ่มเติมอะไรให้
อาจจะเหงาแต่ไม่เคยต้องเสียใจ
รักใครไม่ได้...รักตัวเองไว้ก็คงดี
18 เมษายน 2545 19:55 น.
แอ็ปเปิ้ล
อาจเพราะเสียงดนตรีขับกล่อมให้อ่อนไหว
หรือสายลมพัดแกว่งไกวให้ใจสั่น
อาจเป็นเสียงนกร้องทักทายกันและกัน
หรือทะเลยังผูกพันกับฟ้ากว้างที่ยาวไกล
นอกหน้าต่างในยามเช้าจึงดูงามแม้ยามค่ำ
แว่วเสียงพร่ำรำพันธรรมชาตินั้นช่วยเสกสร้าง
ภายนอกที่อ้างว้าง ท่ามกลางความเงียบงัน
ยังหลงเหลือบางสิ่งให้แอบฝันอย่างชื่นใจ
หากแต่นอกหน้าต่างของความรัก
เดียวดายยิ่งนักเมื่อได้มาอยู่ตรงนี้
นอกสายตา นอกหัวใจ นอกความรู้สึกดีดี
หน้าต่างถูกปิดทุกที เมื่อหยิบยื่นไมตรีให้เธอ
หากเพียงสักนาทีที่เปิดใจ
เธอจะเห็นว่ามีใครรออยู่ตรงนี้
เก็บเกี่ยวความห่วงใย คิดถึง และหวังดี
ทุกวินาทีความรู้สึกนี้เป็นของเธอ
สักกี่ครั้งที่เธอเปิดรับใครเข้ามา
สักกี่ครั้งที่เธอเสียน้ำตากับความรักนั้น
สักกี่ครั้งที่เธอไม่เคยเห็นความสำคัญ
แต่นอกหน้าต่างของความรักนั้น
....จะยังมีฉันรอเธออยู่ที่เดิม...
3 เมษายน 2545 22:48 น.
แอ็ปเปิ้ล
ได้ยินข่าวคราวไม่ดีหนัก
วันนี้เพื่อนรักของฉันต้องร้องไห้
เป็นอะไรมากหรือเปล่า..ใครทำให้เธอไม่สบายใจ
บอกกล่าวกันได้...เพื่อนคนนี้จะคอยรับฟัง
------------------------------------------------------------------แอ็ปเปิ้ล
เพื่อนเอ๋ย...หัวใจฉันแตกสลาย
กระจัดกระจายไม่มีชิ้นดีเลยตอนนี้
ทำไมนะ...ความรักถึงโหดร้ายกับฉันสิ้นดี
หัวใจที่เหลือน้อยเต็มที...จะดำรงอยู่ไปเพื่อใคร
----------------------------------------------------------kanoongkaning
เพื่อนรัก...นี่แหละคือคำว่าชีวิต
ย่อมมีพลาดผิด เสียใจ ไม่สมหวัง
ทุกสิ่งที่เพื่อนเจอ จะกลับกลายเป็นพลัง
แล้วเพื่อนจะเข้มแข็งแม้ต้องเดินเพียงลำพังก็ตาม
--------------------------------------------------------------------แอ็ปเปิ้ล
แล้วฉันจะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปก้าวเดิน
เมื่อวันนี้...รักเค้าเหลือเกินจะลาจาก
ยิ่งเจ็บเท่าไร...ฉันเองก็ยิ่งรักมาก
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเอาหัวใจไปฝาก
กับคนไม่รักดี......
--------------------------------------------------------kanoongkaning
ความรัก...ก็เป็นแบบนี้
ไม่มีใครที่จะ Happy ไปตลอดเมื่อคบกัน
สุขบ้าง ทุกข์บ้าง แตกต่างไปในแต่ละวัน
อย่าเพิ่งละทิ้งทุกอย่างที่ฝันเพียงเพราะคนคนเดียว
-------------------------------------------------------------------แอ็ปเปิ้ล
เธอไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกใบนี้
ยังมีคนดีดีอีกมากมายที่เธอต้องพบเจอ
โลกไม่ได้โหดร้ายอย่างที่คิดเสมอ
อย่าจมปักอยู่กับอดีตที่ไม่มีวันได้พบเจอเลยคนดี
--------------------------------------------------------------------แอ็ปเปิ้ล
ฉันจะอยู่ตรงนี้กับเธอนะ
อยากร้องไห้...ก็ร้องซะให้พอในตอนนี้
ใช้เวลาเศร้าน้อย ๆ ก็คงดี
พรุ่งนี้เช้า....วันใหม่จะได้ไม่มีน้ำตา
--------------------------------------------------------------------แอ็ปเปิ้ล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
1255
