9 ธันวาคม 2544 14:52 น.
แอ็ปเปิ้ล
อันดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ
เพียงแรกพบก็รู้สึกอยากชิดใกล้
เพียงสบตาใจก็สื่อให้รู้ใจ
อบอุ่นในความรู้สึกอยากผูกพัน
ความห่วงหาอาทรที่มีให้
อุ่นละไมยามเมียงมองพาให้ฝัน
ตาต่อตาใจต่อใจบอกรักกัน
เนิ่นนานวันยิ่งมากขึ้นเป็นทวี
วันเวลาผ่านไปใจเริ่มเหงา
ในแววตาเคยอ่อนหวานกลับว่างเปล่า
ความหมางเมินเข้าแทนที่ความเป็นเรา
แล้วความเศร้าก็แทรกซึมจนมีน้ำตา
ความเป็นจริงก็นัยต์ตาคู่เดียวกัน
แต่เหตุใดกลับเปลี่ยนผันได้เพียงนี้
จิตใจคนช่างเข้าใจยากสิ้นดี
ในโลกนี้จะหลงเหลืออะไรที่จริงจัง
24 พฤศจิกายน 2544 20:38 น.
แอ็ปเปิ้ล
ฤดูกาลผันผ่านเปลี่ยนแปลงไป
ฟ้าอาจใสหรือหม่นหมองในบางครั้ง
ชีวิตเรายังก้าวเดินในแต่ละวัน
บนทางฝันที่ผกผันดั่งฤดู
ฤดูร้อน...ร้อนแรงดังไฟผลาญ
ทรมาน เหมือนหมดแรง หมดความหวัง
แม้จะเอื้ยมมือคว้าสุดกำลัง
มิอาจรั้งความสุขแท้มาใกล้ตัว
พอถึงคราวฤดูฝน
เปรียบดั่งคนหลงทางฝัน
น้ำตาฟ้าโปรยลงมาเป็นเพื่อนกัน
ให้หัวใจเปียกปอนนั้นได้ชาชิน
ฤดูหนาวผ่านมาอีกคราหนึ่ง
บทเพลงซึ้งฉุดใจให้หวนหา
ความคิดถึงก่อตัวขึ้นเต็มอุรา
ลมพัดมาสะกิดซ้ำให้ช้ำใจ
อยากจะหยุดทุกความเศร้าไว้ตรงนี้
พักทุกสิ่งที่มีให้แค่นั้น
อยากจะเปิดหัวใจที่ปิดกั้น
ต่อเติมฝันที่ขาดหายให้คืนมา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
1207
