28 ธันวาคม 2544 22:04 น.
แอ็ปเปิ้ล
ใจมันลอยลอย...ใจมันลอยไป
นี่เราเป็นอะไรหรือคิดถึงใครบางคน
ความคิดกับจิตใจมันเริ่มก่อความสับสน
ทำไมนะ แค่คนหนึ่งคนถึงมีอิทธิพลกับใจเราเหลือเกิน
เพียงลมพัดมาเบา ๆ
ก็สะกิดให้ใจเศร้า ๆ ต้องร้องไห้
ท้องฟ้า ดวงดาว พร่างพราย
ยังคอยเป็นเพื่อนปลอบใจเราเหมือนเดิม
หลอกใจของตัวเองอยู่เสมอ
ต่อให้ไม่มีเธอใจดวงนี้ก็จะไม่คิดถึง
แต่ก็ทำไม่ได้เลยสักครั้งหนึ่ง
ใจมันพร่ำบอกว่าคิดถึงอยู่ร่ำไป
ก็ไม่รู้ว่าหายเคืองกันหรือยัง
ยังโกรธยังชังฉันอยู่หรือเปล่า
รู้ไหมว่าตอนนี้เธอทำให้เศร้า
ทำให้ใครคนหนึ่งต้องเหงาเมื่อเธอลืมกัน
ต่อให้คิดถึงเธอแค่ไหนก็คงจะไปไม่ถึง
เมื่อเธอยังทำปั้นปึงอยู่อย่างนี้
หายเมื่อไรก็ทักทายกันบ้างนะคนดี
อย่าปล่อยให้ฉันคนนี้คิดไปเองว่าเธอยังห่วงใย
28 ธันวาคม 2544 21:21 น.
แอ็ปเปิ้ล
อย่าร้องไห้เลยเพื่อนรัก
เสียใจมากนักพักก่อนดีไหม
ความรักก็อย่างงี้มันยากที่จะเข้าใจ
ก่อนหน้านี้ใครต่อใครก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าเธอ
เรารู้...ว่าเธอรักเค้ามาก
รักจนไม่อยากจะจากไปไหน
เรื่องบางเรื่องบางครั้งก็ต้องทำใจ
อย่าทนให้หัวใจบอบช้ำไปมากอีกเลย
เค้าอาจจะเอ่ยคำว่ารัก อาจจะเอ่ยคำว่าคิดถึง
แต่ก็เป็นเพียงคำ ๆ หนึ่งซึ่งเค้าอาจให้ใครมามากมาย
เก็บมันเอาไว้ เก็บสิ่งที่มีความหมาย
เผื่อใจในยามที่เค้าไปจะได้ไม่ทรมาน
เพื่อนคนนี้จะคอยอยู่เคียงข้าง
เมื่อฟ้าสางเธอจะพบแต่ความสดใส
ชีวิตเรายังต้องเจออะไรอีกมากมาย
เก็บสิ่งดีดีไว้ให้จดจำก็เพียงพอ
มานี่...เราจะเช็ดน้ำตาให้
ไม่มีใครยังมีเราอยู่เสมอ
เรื่องความรักอาจอ่อนหัดแต่ก็พร้อมจะปลอบใจเธอ
ด้วยเพลง ๆ นี้ที่เราชอบร้องด้วยกัน
ก็ยังเหลือ ๆ ดาวนับล้าน
ให้เราชื่นชมไม่มีหมด
และเรายังต้องพบต้องเจอกับใครนับร้อย
แค่เค้าจากไปแค่คนเดียว
ฯลฯ
24 ธันวาคม 2544 20:38 น.
แอ็ปเปิ้ล
บางครั้งอยากพูดให้ตรงกับใจสักที
ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ดีว่าทำอย่างนี้มันไม่ดีทั้งสองฝ่าย
ฉันเองก็เจ็บ เธอเองก็น้อยใจ
แต่ก็ยังทำอะไรที่ฝืนความรู้สึกของใจตัวเอง
ถ้อยคำที่เธอให้ฉันซึบซับไว้ในใจเสมอ
เหตุผลที่ฉันให้เก็บคำนั้นไว้
เพราะอยากจะเปิดโอกาสให้ใจของเธอ
ได้ใช้เวลาค้นหาเพื่อให้เจอกับความต้องการที่แท้จริง
ไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ฉันทำ
จะทำร้ายให้เธอน้อยใจถึงเพียงนี้
ฉันเองก็เสียใจไม่แพ้เธอเลยคนดี
ใจฉันดวงนี้อยากจะกล่าวคำ ขอโทษ เธอ
ไม่อยากให้เธอเข้าใจในตัวฉันผิด
แม้เศษเวลาน้อยนิดก็ไม่อยากให้ปิดกั้นความในใจ
บอกเธอไปแล้วว่าเธอมีค่าต่อความรู้สึกมากแค่ไหน
ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไงเธอก็ยังมีความหมายต่อใจฉันอยู่ดี
ระหว่างเราอาจสับสนเกินไปมาก
ฉันทำใจลำบากถ้าวันใดเธอเงียบหาย
วันหนึ่งอยากรู้จักก็เข้ามาทักทาย
วันหนึ่งที่ฉันทำให้เธอไม่พอใจก็เหินห่างออกไปทุกที
อาจเพราะเราไม่เคยรู้
แท้จริงที่ใจต้องการคืออะไร
ใจของเธอ ใจของฉัน ถามใจใคร
ถึงจะได้คำตอบอย่างที่ใจเราต้องการ
รู้ไหมว่าฉันรอ และคิดถึงเธอมากแค่ไหน
แคร์เหลือเกินว่าตอนนี้จะเป็นยังไง
จะรู้สึกเหมือนฉันไหม
เวลาที่เราไม่เข้าใจกัน
ขอเธอคนเดิมกลับมาได้ไหม
จะให้ทำอะไรก็จะทำให้เสมอ
เพื่อแลกกับรอยยิ้มและความสดใสในตัวเธอ
เพียงเท่านี้จริง ๆ ที่ใจฉันต้องการ
19 ธันวาคม 2544 17:16 น.
แอ็ปเปิ้ล
ขอบคุณความห่างไกล
ที่ให้เวลาได้อยู่ตามลำพังกับใจของฉัน
ได้ทบทวนบางสิ่งบางอย่างที่เคยมีต่อกัน
ให้รู้ว่าวันนี้เปลี่ยนผันไปไม่เหมือนเดิม
ความห่างไกล
แม้จะทำให้มีน้ำตาอยู่บ้าง
อาจต้องเจ็บปวดใจในบางเวลา
ก็ยังดีกว่าอยู่ใกล้กันแบบไร้เยื่อใย
ทั้ง ๆ ที่ใจหวั่นไหว
แต่ก็ยอมตัดใจจากไปเฉย ๆ
ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย
แกล้งทำเฉยเมยทั้งที่ใจจมน้ำตา
ขอเวลาให้ฉันได้พักใจ
หยุดทุกอย่างเอาไว้เพียงเท่านี้
ห่างไกลกันคงจะช่วยให้รู้สึกดี
ลืมเลือนทุกอย่างที่มีไม่ต้องจดจำ
ให้เธออยู่ส่วนที่เป็นเธอ
และฉันจะอยู่ส่วนที่เป็นฉัน
ระหว่างเราคงจบลงที่การจากลากัน
บนเส้นทางที่เธอฝันขอให้จงโชคดี
17 ธันวาคม 2544 21:07 น.
แอ็ปเปิ้ล
ฉันขอโทษ
ที่ไม่อาจเป็นดั่งคนที่เธอฝัน
ไม่มีสิ่งใดมาต่อรองให้เธออยากผูกพัน
อาจไม่มีอะไรทั้งนั้นที่ทำให้เธอถูกใจ
เธออาจจะมองว่าฉันไม่มีหัวใจ
ภายในช่างเย็นชาและนิ่งเฉย
แต่ใช่ว่าฉันจะไม่รับรู้อะไรเลย
ว่าเธอดีกับฉันมากมายเพียงไร
คำพูดที่เธอบอก
ฟังแล้วก็ซึ้งใจ
แต่ฉันกลับเงียบไป
แทนคำตอบที่เธออยากได้ยิน
อาจเป็นเพราะใจมันว่างเปล่า
กับเรื่องราวเก่า ๆ ที่คอยทำร้าย
ชีวิตมันชาชินกับความเดียวดาย
ก็เลยปิดใจไม่ให้ใครได้เข้ามา
เพราะรู้ดีว่าสักวัน
เธออาจจะเจอใครที่ซึ้งใจกว่า
แล้วคำพูดที่เธอให้กันมา
ก็จะคอยทำร้ายให้มีน้ำตาอีกตามเคย
ทั้งหมดก็คือเหตุผลที่มีให้
เธอคงเข้าใจในความรู้สึกฉันบ้าง
ในบางเวลาอยากให้เธอลองทบทวนอีกสักครา
สิ่งที่พูดออกมาถามใจเธอดีหรือยัง