25 ธันวาคม 2545 22:06 น.

อย่าพูดเลย

แอ็ปเปิ้ล

อย่าพูดคำคำนั้นอีกเลย
คำรักที่เธอเอื้อนเอ่ยฉันไม่รู้ซึ้งในความหมาย
อย่าบอกว่ารักเพียงเพราะเธอเหงาและเดียวดาย
เพราะถึงอย่างไรฉันคงไกลเกินกว่าจะสัมผัสมัน

อย่าพูดคำคำนั้นอีกเลย
คำคิดถึงที่เธอเอื้อนเอ่ยบอกกับฉัน
อย่าบอกว่าคิดถึงขณะที่หัวใจเก็บไว้เพื่อคนคนนั้น
เพราะถึงอย่างไรคนที่เจ็บก็ยังเป็นฉันอยู่ดี

อย่าพูดคำคำนั้นอีกเลย
คำห่วงใยที่เธอเอื้อนเอ่ยให้คนคนนี้
อย่าบอกว่าห่วงใยหากนั่นคือเศษใจที่เธอมี
เก็บไว้ให้คนของเธอเถอะคนดี...เพราะฉันคนนี้มันไม่คู่ควร

อย่าเอ่ยคำพูดใด ๆ 
แค่คนคุ้นเคยที่เธอให้หัวใจก็แหลกรวน
ฉันมันแค่ทางผ่านที่เธอไม่อาจย้อนหวน
เก็บคำเหล่านั้นกับไปทบทวน
คำรัก คิดถึง ห่วงใย มันคู่ควรกับคนของเธอ				
25 ธันวาคม 2545 21:52 น.

คำเพ้อของสายลม

แอ็ปเปิ้ล

พระจันทร์สีเงิน
เมื่อเข็มนาฬิกาก้าวเดินเธอเหงาบ้างไหม
ยามเมฆหมอกหนาบดบังดวงดาวให้ห่างไป
เธอเห็นใช่ไหม...ในความห่วงใยใครร้าวรอน

หลายวันที่โลกผ่านไปในความเหงา
ฉันยังทิ้งตัวในความเศร้าอยู่ใต้เงาฟ้าเหมือนครั้งก่อน
ฉันปิดเปลือกตาไม่ลงแม้หัวใจจะล้ารอน
รู้สึกยังโรยอ่อนกับทุกตอนที่คิดถึงเธอ

เพราะฉันเป็นเพียงสายลมที่หมุนวน
ไร้ตัวตนให้สัมผัสอยู่เสมอ
เฝ้าตามหาใครสักคนเหมือนใจละเมอ
น้ำตาเอ่อ  หัวใจเพ้อ ๆ อย่างฝันไป

อ่อนกำลัง...จะพัดไปถึงปลายฟ้า
อยู่ไกลเกินไขว่คว้าไม่อาจใกล้ตาเหมือนดาวน้อยใหญ่
ระยะทางบนผืนทรายกับปลายฟ้าช่างแสนไกล
สายลมล้า...เพ้อความในใจ...ยามค่ำคืน

ดอกไม้ยิ้มเศร้าอยู่ข้างฉัน
เฝ้าอธิษฐานให้ทุกวันมีดาวอยู่ดาษดื่น
ประดับประดาเป็นเพื่อนพระจันทร์ในทุกค่ำคืน
หนึ่งคำเพ้อที่สุดฝืนปนเสียงสะอื้น ~ ~ ~ รักเธอ ~ ~ ~  				
18 ธันวาคม 2545 18:17 น.

วันที่ไม่ธรรมดา

แอ็ปเปิ้ล

ในวันที่ฟ้าก็เป็นสีฟ้า
ตะวันฉายแสงส่องมาอยู่ตรงที่เก่า
ดวงดาวยังอยู่ตรงนี้เวลาเหงา
ทุกอย่างยังอยู่เป็นเงาไม่เคยเปลี่ยนแปลง

ทุกวันที่ผ่านไปมันชินชา
และรู้สึกเหมือนมันธรรมดาไม่มีอะไรแอบแฝง
จะดูแปลกไปก็วันที่เธอเข้ามาแสดง
เหมือนฟ้าส่งเธอมาแกล้ง...ให้ก่อกวนใจ

วันธรรมดาวันนี้มันไม่ธรรมดา
เมื่อเธอเข้ามาวันธรรมดากับพิเศษกว่าวันไหน ๆ 
วันเหงา ๆ แต่เธอก็เปลี่ยนให้เป็นวันที่อบอุ่นใจ
วันที่ดูเหมือนไม่มีใคร...แต่ก็รู้ว่าที่หัวใจฉันมีเธอ

วันเศร้า ๆ ที่มีข้อความของเธอส่งมา
มันก็ทำให้ใจที่รอนล้ายิ้มละไมได้เสมอ
วันเหงา ๆ ที่ได้อ่านบทกวีของเธอ
ยิ่งทำให้ฉันได้เจอะเจอแต่สิ่งที่สวยงาม

หัวใจให้เธอไม่มีขอบเขต
เธออาจไม่ใช่ผู้วิเศษแต่เธอช่างมีความหมาย
สิ่งดีดีที่เธอมีไม่รู้จะหาคำใดมาบรรยาย
นอกจาก...รักจากใจ...ที่มีให้เท่านั้นเอง				
18 ธันวาคม 2545 17:46 น.

สิ่งเล็ก ๆ

แอ็ปเปิ้ล

เป็นเพียงอีกวันที่ผ่านไป
ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายไม่เลิศหรู
ใครผ่านมาทายทักก็ต้อนรับขับสู้
ใครอยากเดินทางไปไกลสุดกู่
ก็ได้แต่เฝ้าดูแล้วส่งกำลังใจ...

สบาย ๆ กับความคิดที่หลายหลาก
ฝันน้อย  ฝันมาก  มองดูก็สดใส
คนนั้น คนนี้ต่างระบายแต้มฝันอันยาวไกล
คุณค่านั้นยิ่งใหญ่...อยู่ที่ใจเราต่างมอง

ฉันรู้...เธอคนดีก็มีฝัน
อยากให้เธอก้าวไปถึงสักวันตามครรลอง
หากวันนั้น...ที่เธอคนดีได้ฝันมาครอง
รู้ไหม...คนทางนี้...แค่เฝ้ามองก็สุขใจ

สิ่งเล็ก ๆ ที่มีให้เธอ
คือหัวใจ  ที่วางไว้เสมอไม่เปลี่ยนไปไหน
สิ่งเล็ก ๆ ที่ฉันมีอาจไม่ใช่แค่ความห่วงใย
แต่เธอจะรู้ไหม...ทุกอย่างที่ทำไปเพราะรักเธอ				
16 ธันวาคม 2545 13:57 น.

ลมหายใจของคนธรรมดา

แอ็ปเปิ้ล

ฉันเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งกอบเก็บความห่วงใยเพื่อห่วงหา
ไม่ได้เป็นดวงตะวันทอแสงอยู่บนฟ้า
ไม่อาจเอื้อมมือคว้าโค้งรุ้งงามตาได้ในความจริง  

   ฉันเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งเก็บความคิดถึงเพื่อแอบอิง
ไม่ได้เป็นดาวพราวฟ้าหรือเจ้าหญิง
ไม่สามารถเป็นได้ทุกสิ่งอย่างใจเธอต้องการ 

ฉันเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งเก็บทุกความรู้สึกเพื่อกล่าวขาน
ไม่ได้เป็นคนสำคัญขนาดให้เธอเก็บไว้เป็นตำนาน
ไม่ได้ต้องการไปอยู่ในความทรงจำอันมีค่าของเธอ

ฉันเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
ที่เธออาจจะนึกถึงหรือไม่นึกถึงได้เสมอ
จึงบอกกับใจให้อยู่ในฐานะเพียงเพื่อนเธอ
ไม่กล้าพลั้งเผลอไปแทนที่ความทรงจำอันมีค่าของใคร

เพราะฉันเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
ไม่ได้มีความหมายให้ลึกซึ้งกับเธอในหัวใจ
ฉันเบื่อตัวเองกับทุกคำพูดที่ทำให้เธอหวั่นไหว
แต่ถึงอย่างไร...อยากให้รู้ไว้ว่ายังห่วงใยกัน

ฉันอาจไม่ใช่ลมหายใจของเธอ
และเธออาจไม่ใช่ลมหายใจของฉัน
แต่ทุกอย่างที่ผ่านมาเมื่อก่อเป็นความผูกพัน
มันทำให้ฉันไม่อยากหายใจ...เมื่อไม่มีเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
Lovings  แอ็ปเปิ้ล เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
Lovings  แอ็ปเปิ้ล เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
Lovings  แอ็ปเปิ้ล เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแอ็ปเปิ้ล