สองเท้าของฉันก้าวออกมาจากชีวิตคนเคยรัก นั่งมองโลกในมุมที่เหมือนไม่เคยรู้จักมาก่อน ก้ำกึ่งอยู่ระหว่างความเสียใจกับเยื่อใยที่ยังอาทร ความสุขมันถมทับซ้อนอยู่กับความเจ็บลึกในหัวใจ ยิ้มและร้องไห้ได้ในเวลาเดียวกัน คล้ายโลกแห่งความจริงและความฝันอยู่ด้วยกันใกล้ ๆ มีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง แต่บ่อยครั้งที่รู้สึกเหมือนเกิดมาเพื่อใคร บางสิ่งไขว่คว้ามาได้ แต่สุดท้ายเมื่อมองหาไปกลับไม่มี ใช้ชีวิตปกติ...เหมือนอย่างเดิมทุก ๆ วัน เดินผ่านไปที่เดิมของเธอกับฉัน ... ลึก ๆ อยากให้เราเจอกันอีกครั้งตรงนี้ หัวใจสั่นไหว...ยิ่งอยากลืมเธอเท่าไหร่... กลับยิ่งรักเธอมากขึ้นทุกที ทำไมอานุภาพความอ่อนแอที่มี... ถึงอยู่เหนือความเข้มแข็งนี้ได้..ไม่เข้าใจ พยายามแบ่งเวลาใส่ใจกับตัวเองให้มากที่สุด แต่แล้ว..ก็ไม่อาจสั่งความรู้สึกให้หยุดคิดถึงเธอได้ อยากให้เธอไม่มีอิทธิพล...อยากให้เธอไม่ใช่คนของหัวใจ ถ้าเก็บเธอไว้ในฐานะคนธรรมดาทั่วไป ... ...ฉันคงไม่เสียใจเช่นทุกวัน หวังได้แต่หวัง...ว่าชีวิตฉันจะฟื้นคืนได้ใหม่ ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงเราได้ นอกจากตัวตนของเราเท่านั้น อีกหน่อยฉันคงรู้สึกว่าความรักที่เจ็บลึก เป็นเพียงเรื่องธรรมดาสามัญ... อดทนอีกนิดล่ะกัน..ต้องมีสิ..วันนั้น..ที่ฉันจะกล้าลืมเธอ
เหมือนหัวใจ..ตายแล้ว..ได้เกิดใหม่ เมื่อน้ำตา..หยดสุดท้าย..หล่นบนพื้น ฉันกอบเก็บ..ทุกความช้ำ..มาส่งคืน ไม่อาจฝืน..รักเธอได้..อีกต่อไป ปีนขึ้นมา..จากหลุมพราง..ที่เธอหลอก แล้วกลบฝัง..ความช้ำชอก..ให้เลือนหาย โบกมือลา..ความรักซ้อน..โง่งมงาย เจ็บแค่นี้..ไม่ถึงตาย..รู้ไว้เธอ เพลงชีวิต..อาจบรรเลง..ผิดจังหวะ แต่ฉันจะ..ไม่ปล่อยใจ..ไปพร่ำเพ้อ นับจากนี้..โลกของฉัน..ไม่มีเธอ ทางข้างหน้า..อย่าพบเจอ..กันอีกเลย เมื่อความหลัง..ตกตะกอน..จนพอใจ ชื่อของเธอ..จะปิดตาย..ไม่เอื้อนเอ่ย ขอเรียนรู้..ความอ้างว้าง..อย่างคุ้นเคย ปล่อยอดีต..ให้ผ่านเลย..รับความจริง ฉันอยู่ได้..แม้ข้างกาย..ไม่มีเธอ พร้อมเสมอ..ที่จะรับ..กับทุกสิ่ง เมื่อไปแล้ว..อย่าคืนกลับ..มาพักพิง ไม่ขอเป็น..เพียงผู้หญิง..แค่ของตาย จะจดจำ..เสมอว่า..คนเคยรัก วันนี้เค้า..ทำหาญหัก..และผลักไส แทงข้างหลัง..ทะลุถึง..ในหัวใจ ย้ำเตือนไว้..ว่าเค้าคือ..คนเดียวกัน
ขอบคุณนะสำหรับคำว่า "รัก" ไม่คิดฝันว่าจะได้มารู้จัก...กับความหมายที่ยิ่งใหญ่ ขอบคุณนะ...มือที่เกาะกุมและท่าทีที่แสดงออกมาว่าห่วงใย ขอบคุณจากใจ...ที่ทำให้หลงฝันใฝ่คิดว่าสิ่งที่ได้นั้นมีอยู่จริง ไม่เคยคิดว่าความดีจะถูกปั้นแต่งให้สวยหรู ที่แท้ก็แค่กลลวงให้ผู้ไม่รู้หลงเป็นเหยื่อเพื่อรอวันถูกทิ้ง เพราะรักคำเดียว..จึงตกเป็นคนโง่..ที่เธอย้ำบอกว่าคือตัวจริง หลงเชื่อว่านี่คืออ้อมกอดสุดท้ายที่ฉันจะพักพิง แต่แล้วทุกสิ่งก็ภาพลวงตา สบตาหวานซึ้งแต่ลึก ๆ ซ่อนด้วยแผนเล่ห์ หมดทั้งใจ...ฉันแลกทุ่มเท...สิ่งที่ได้คืนกลับคือความปวดปร่า แผลที่ใจ...คือของขวัญที่เธอฝากทิ้งไว้ให้เป็นบุญตา สงเคราะห์ใจไร้เดียงสา ...ความซื่อสัตย์อันน่าเวทนาของตัวเอง และแล้ว..."รักแท้" ก็เหลือเพียงหยดน้ำตา ถูกตกแต่งอย่างสมราคา รอเวลาให้เธอข่มเหง เธอคงสาสมใจ ส่วนฉันก็ขอไว้อาลัยแด่ความช้ำของตัวเอง ที่วันนี้ดนตรีบรรเลง...บทเพลงชีวิตผิดจังหวะไป เคยเข้าใจมาตลอด...ว่าเธอไม่เหมือนคนอื่น ๆ ที่เห็นคุณค่าฉันและพร้อมจะหยิบยื่น "รักแท้" มาให้ แต่เอาเข้าจริง...ฉันคงสำคัญตัวเองผิดมากไป วันที่เธอเลือกเดินไปกับใคร เพิ่งรู้ เพิ่งเข้าใจว่าฝันไป..เพียงข้างเดียว
ฉันเข้มแข็งมากขึ้นแล้ว แม้บางค่ำคืนจะมีเสียงแว่ว...ละเมอถึงเธอไปบ้าง อาจเพราะจิตใต้สำนึกยังไม่ชินกับความอ้างว้าง ห้วงความรู้สึกจึงยังหลงทาง...ลอยคว้างหาจุดหมาย
แต่ก็ยืนยันว่าฉันเข้มแข็งขึ้นแล้วนะ ปลดปล่อยภาระที่หนักหัวใจให้ค่อย ๆ เลือนหาย ทิ้งอดีตให้เลยผ่านจากนี้ไปฉันจะไม่เสียดาย เพราะฉันทำทุกอย่างด้วยหัวใจอย่างดีที่สุดแล้วจริง ๆ
แม้วันนี้มืออุ่นของเธอจะเกี่ยวก้อยกับใครใหม่ ฉันก็จะอวยพร ภาวนาให้ความรักของเธอไม่ถูกทอดทิ้ง แม้เธอจะลืมฉันไปแล้วจากซอกใจที่เคยให้พักพิง ฉันก็ขอเป็นเพียงแค่บางสิ่ง ที่รักเธอนิ่ง ๆ อยู่ไกล ๆ
ขอบคุณนะสำหรับทุก ๆ สิ่งทีผ่านมา วันนี้ฉันไม่มีน้ำตา เพราะรู้แล้วว่า คุณค่าในตัวตนสำคัญเท่าไหร่ อยากให้ภาพวันแรกที่เราได้พบกันเป็นภาพสุดท้ายในหัวใจ เพราะฉันอยากเป็นคนดี...คนเดียวของเธอตลอดไปใน "ความทรงจำ"
ฉันไม่เคยเสียใจที่พรหมลิขิตทำให้เราเจอกัน แต่ไม่ได้ทำให้คุณอยู่เคียงข้างกับฉันไปจนถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต สำหรับฉันมันไม่สำคัญหรอกว่าจุดหมายปลายทางจะมีคุณอยู่ด้วยไหม แต่มันสำคัญตรงที่ "ระหว่างทาง" ฉันเคยได้เดินเคียงข้างกับคุณต่างหาก
ตอนนี้ฉันเข้มแข็งขึ้นมากแล้วล่ะ และอยากให้คุณรู้ว่าฉันไม่ได้โกรธ หรือเกลียดคุณเลย แต่อย่าทำอย่างนี้กับใครอีกนะ...รู้ไหมว่าไม่มีใครอยากเป็นคนโง่ ไม่มีใครอยากโดนหักหลัง ไม่ใครอยากเจ็บปวด ไม่มีใครอยากถูกทอดทิ้ง
แม้วันนี้ฉันจะกลายเป็นคนอื่นไปแล้วสำหรับคุณ แต่ฉันก็ปฏิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้จริง ๆ ว่ายังคง "คิดถึงคุณอยู่" ฉันไม่รู้...ว่าฉันยังรักคุณอยู่หรือเปล่า ที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้อาจจะเพราะ บางเสี้ยวของความผูกพันที่ยังเหลืออยู่ ฉันรู้ว่าทั้งชีวิตฉันไม่อาจลืมคุณได้แน่ ๆ แต่เวลาอาจจะทำให้ความรู้สึกบางอย่างเบาบางไป
บางทีวันหนึ่งฉันอาจจะเริ่มคิดถึงคุณน้อยลง หากมีใครเข้ามาในชีวิต และทำให้ฉันรักเค้าได้อีกสักครั้ง ...
.....
ปล. ฉันไม่คาดหวังอะไรกับความรักของคุณอีกแล้วนะ เพราะที่ผ่านมาฉันเชื่อว่าฉันทำทุกอย่างดีที่สุดแล้วจริง ๆ คุณบอกว่าฟ้าหลังฝนจะงดงามเสมอ แล้วฉันจะรอวันที่ฟ้าใสนะ คุณคงสบายดีและมีความสุขนะคะ ฉันจะส่งยิ้มให้คุณ ^___^ เหมือนทุก ๆ ครั้ง แม้วันนี้คุณจะไม่เห็นก็ตาม
...
แอ็ปเปิ้ล...เมล็ดพันธุ์แห่งความรัก จากนี้เธอจะอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดไป
ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง...ซึ่งเคยอกหัก สูญเสียความรัก...แต่สมองยังสั่งการได้ จังหวะเต้นหัวใจคงที่...พร้อมเดินหน้าต่อไป เคยเสียใจ เคยร้องไห้ แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่ได้ทุกวัน แล้วทำไมผู้ชายอกสามศอกอย่างเธอ ถึงเอาความผิดหวังที่ได้เจอไปปิดกั้นหัวใจอยู่อย่างนั้น ผู้หญิงในโลกยังมีอีกมากเป็นร้อยเป็นพัน อย่าให้หนึ่งคนที่ทิ้งกันดึงเอาความฝันของเธอให้หมดไป อยากจะร้องไห้ก็ร้องออกมา ไม่ต้องกลัวใครจะว่า...ลูกผู้ชายก็อ่อนไหวได้ ดื่มเหล้าเมามาย หยุดเถอะนะ มันไม่เคยช่วยอะไร ลืมแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หาย สู้ทำใจคงง่ายกว่ากัน ทำตัวเองให้มีประโยชน์ ให้มีคุณค่า ให้เค้าผ่านมาแล้วรำพันว่า "โธ่ ไม่น่าทิ้งผู้ชายดี ๆ ไปอย่างนั้น" หยุดชกต่อย ทำร้ายตัวเอง เลิกข่มเหงหัวใจให้ตีบตัน เค้าไม่กลับมา แถมยังว่า "สมน้ำหน้ามัน" โหย...ยิ่งเจ็บใจ เอาละนะ...สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตรองตรึกทบทวนความรู้สึกให้เกิดใหม่ วันวานจบไปแล้ว แต่ชีวิตเรายังมีวันต่อไป ฟิตร่างกายเสริมกำลังใจ เติมความสดชื่นให้ชีวิตใหม่อีกที ร่างกายพร้อม ใจก็พร้อมเชื่อฉันเถอะ เตรียมรับมือกับความรักที่จะเจอะได้แล้วในตอนนี้ ควงคนใหม่ที่ดีกว่า ถ้าเจอเค้าก็เชิดใส่ซะหนึ่งที จำไว้ว่า...ตัวเราก็มีดี...แค่ไม่มีเธอ โถเรื่องแค่นี้ จิ๊บ ๆ สบาย