ตวามเจ็บปวดที่ไม่มีวันลืม

แสบซ่า น่ารัก

เคยคิดบ้างไหมว่าถ้าวันหนึ่งมีเพื่อนคนนึงที่เรารักมากได้จากเราไปด้วยความไม่เข้าใจกัน คุณจะรู่สึกอย่างไร เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นขึ้นในตอนที่เราอยู่ป6
     วันนั้นเป็นเวลาประมาณบ่ายสองโมงกว่าๆ ซึ่งเป็นวิชาลูกเสือที่ต้องเรียนด้วยกันทั้งหมด พอหมดคาบเรียนก็จะเป็นเวลาพักบ่ายของพวกเรา ฉันสังเกตุเห็นสิ่งปกติเกี่ยวกับเพื่อนคนนึงที่กำลังเดินมุ่งหน้าไปยังห้องเรียนของฉันตอนนั้นฉันนั่งเล่นกับเพื่อนคนนึง ฉันจึงไม่ได้คิดอะไร พอได้สัญญาณอ่อนขึ้นห้องฉันก็ขึ่นไปกับเพื่อนอีกคน และก็ต้องตกใจว่า มีกระดาษโน๊ตอยู่ที่โต๊ะของฉัน พอได้เปิดอ่านดูก็เกิดอาการงงๆอย่างมากในกระดาษแผ่นนั้นเขียนว่า"ถ้าอยากได้หนังสือนิยายของแก ให้มาเอาที่ห้องของฉันภายในวันนี้ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน"และสิ่งที่ต้องตกใจมากกว่านั้นคือ"ทำไมแกต้องบอกพิม(นามสมมุติ)ด้วยเกี่ยวกับความลับที่ฉันบอกแก ทุเรศที่สุด"ตอนแรกฉันงงมากว่าใครเป็นคนเขียนแต่พอรู้ว่าคนที่เขียนเป็นเพื่อนรักของฉัน ฉันจึงเอากระดาษแผ่นนั้นไปให้เพื่อนอีกคนอ่าน พอเราตัดสินใจกันได้ว่าจะไปเอานิยายที่ห้องของปอ(นามสมมุติ)แต่ก็ไม่ได้คืนมา ตอนนั้นฉันได้แต่คิดจะเอานิยายคืนมาให้ได้ และอยู่ดีๆนำใสๆก็ร่วงลงมาที่แก้มของฉันและคิดว่าเพื่อนที่คบมาตั้ง6ปีทำไมถึงทำกันได้ลงคอ(เพราะอีกอย่างฉันลืมบอกไปว่าเรามีปัญหากันก่อนหน้านี้)และก่อนที่ฉันจะเดินกลับมาปอก็บอกว่า"อย่าให้เรื่องนี่รู่ถึงอาจารย์เป็นอันขาด ไม่งั้นเธอเจอดีแน่" พอเดินกลับมาที่ห้องเรียนเพื่อนๆก็ต่างตกใจกันว่าทำไมอยู่ดีๆฉันถึงร้องให้ออกมาบังเอิญคาบสุดท้ายเป็นคาบครูประจำชั้นเข้าสอนพอดีครูจึงถามฉันว่า"ฉันร้องไห้ทำไม"ฉันไม่ได้ตอบเพื่อนของฉันที่รู้เรื่องจึงเล่าความจริงไห้ครูฟัง และครูก็เรียกปอกับเพื่อนมาคุย ตอนนั้นฉันไม่กล้าแม้แต่จะสบหน้ากับปอเลย จนครูรู้ความจริงทั้งหมด และวันต่อมาฉันก็ได้รับโทรศัพย์จากปอ ปอพูดเหมือนกับไม่ได้มีอะไรเกิดขิ้นและสิ่งที่ปอพูดก็ค้อ"เราจบความเป็นเพื่อนของเราแค่นี้"และฉันก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย
จากวันนั้นมาเราก็ไม่ได่พูดคุย หรือเผชิญหน้ากันปออีกเลย และความเป็นเพื่อนของเราตลอด6ปีเต็มก็จบลงแค่นั้นตลอกมา