31 พฤษภาคม 2550 10:22 น.
แสนแก้ว
ฉันเจ็บมากนะเธอ
กับเหตุการณ์ที่ฉันเจอวันนั้น
ถึงเธอจะบอก...ไม่ได้มีอะไร...แค่เพื่อนกัน
ไม่ได้เป็นไป...อย่างที่ฉันเข้าใจ
แต่ฉันก็รู้นะว่าเธอโกหก
เห็นเป็นเรื่องตลก ขำ ๆ เท่านั้นใช่ไหม
ใจหนึ่งใจที่เจ็บ...เธอจะรับผิดชอบมันยังไง
เลือกเขาแล้วปล่อยฉันไปดีกว่าไหม
จะได้ไม่เสียใจ...ทั้ง 3 คน
31 พฤษภาคม 2550 00:47 น.
แสนแก้ว
อย่าทำร้ายฉันอีกเลยนะเธอ
อย่าแกล้งบอกว่าเธอแค่เผลอมีใจให้คนใหม่
ภาพมันฟ้องเต็มสองตา...จะโกหกกันไปทำไม
พูดความจริงดีกว่าไหม...จบ ๆ ไปอย่าได้เสียเวลา
ฉันทนกับเธอมามากเกินพอ
ฉันท้อกับเธอมามากเกินกว่า
ที่จะอดทนทำใจให้ลืมภาพที่เห็นตำตา
และมันปวดร้าวเกินกว่า...จะลืมภาพที่มันตำใจ
31 พฤษภาคม 2550 00:34 น.
แสนแก้ว
ภาพที่เห็นมันติดตา
เธอคงไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน
กับการเห็นคนรักอยู่เคียงข้างใคร
กับคำตอบที่เธอบอกไม่มีอะไร...แค่เพื่อนกัน
ฉันจะพยายามเชื่อเธอ
ในสิ่งที่เธอเองต้องการบอกฉัน
ฉันจะทำใจให้ลืม...ทุกอย่างที่เกิดขึ้น...เพื่อกัน
เพื่อความรักที่ฉันเชื่อมั่นและหวังว่าเธอนั้น....จะมั่นคง