28 มกราคม 2550 21:31 น.
แสนแก้ว
ไม่รู้ว่าจะต้องทนอีกนานขนาดไหน
ถึงจะได้ชีวิตได้หัวใจตัวเองกลับมาเหมือนเก่า
เพียงเพื่อต้องการจะประคอง...ต้องการใช้คำว่าเรา
จึงต้องยอมอยู่อย่างเหงา ๆ ไม่เข้าใจ...จะทนทำไม
เอาชีวิตเอาหัวใจตัวเองกลับมา
แล้วเดินหน้าเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ ๆ
อนาคตข้างหน้าไม่มีใครรู้...จะเป็นอย่างไร
อาจจะดีกว่านี้ก็ได้...ถ้ายังไงก็วัดดวง
28 มกราคม 2550 21:20 น.
แสนแก้ว
มีเธออยู่ก็เหมือนไม่มี
เลยขอจบกันตรงนี้ดีกว่า
ไม่อยากฝึนความรู้สึกต่อไป...ไม่อยากอยู่กับน้ำตา
ยอมเจ็บตอนนี้แล้วก้าวถอยมา...น่าจะดีกว่าอยู่แล้วเสียใจ
มันคงเป็นหนทางที่ดีที่สุด
หากเราจะหยุดทุก ๆ อย่างเอาไว้
ดีกว่าถลำลึกจนยากเกินจะถอนใจ
จบตอนนี้ยังไม่สาย...ดีกว่าจะต้องช้ำใจทั้งสองคน
26 มกราคม 2550 20:21 น.
แสนแก้ว
จะต้องให้บอกอีกกี่ที
ว่ามีแค่เธอคนเดียวในใจฉัน
ต่อให้ต้องเอ่ยคำรักสักร้อยพัน
เธอก็ยังไม่เชื่อมั่นในรักฉันอยู่ดี
เชื่อใจกันหน่อยที่รัก
ได้โปรดอย่าทึกทักเอาเองแบบนี้
ยืนยันหนักแน่นว่าไม่มีใคร...ไม่เคยมี
เพราะคนเดียวที่เป็นเจ้าของหัวใจดวงนี้...คือเธอ
25 มกราคม 2550 23:14 น.
แสนแก้ว
จะทำใจยอมรับทุกอย่าง
ขอเพียงยังมีเธอเคียงข้างไม่ไปไหน
จะแกล้งปิดหูปิดตา...ไม่รับรู้อะไร
เพื่อแลกกับการได้หัวใจของเธอ
จะไม่โวยวายไม่มีน้ำตาให้เธอเห็น
จะเป็นเช่นน้ำเย็นให้เธอได้พิงพักอยู่เสมอ
แม้หัวใจอาจเจ็บร้าว...กับเรื่องราวที่ต้องเจอ
ก็จะไม่เผลอให้น้ำในตามันเอ่อล้นออกมา
ไม่ต้องห่วงนะคนดีของฉัน
สัญญาว่าจะไม่มีวันสร้างปัญหา
จะร่วมทุกข์ร่วมสุข...กับเธอไปจนกว่า
ความตายจะก้าวเข้ามา...เพื่อนำพาเราจากกัน
19 มกราคม 2550 21:24 น.
แสนแก้ว
ฉันไม่อยากแทนที่เค้า
ไม่อยากให้ใครคนเก่าเฝ้าเธอแบบนี้
อยากให้เธอเป็นคนเดียวของฉันทุกนาที
ไม่อยากให้ความรู้สึกที่ไม่ดีาทำร้ายกัน
เมื่อแคร์เค้าก็เลือกเค้าจะดีกว่า
ที่จะทนอยู่อย่างปวดปร่ากับผู้หญิงบ้าๆ อย่างฉัน
จากกันวันนี้ความรู้สึกดี ๆ ก็แค่จบกัน
แต่ถ้าฝืนอยู่กับฉัน...มันอาจจะทำลายทุกความฝันที่ฉันมี