24 เมษายน 2548 13:26 น.
แสนแก้ว
ไม่อยากทำร้ายตัวเองแบบนี้
ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกคนดีให้หวั่นไหว
เมื่อความอดทนถึงที่...ทางที่ดีควรจบกันไป
ไม่อยากทรมานความรู้สึกของใจ...ให้ร้าวไหวไปพร้อมกัน
เมื่อฉันและเธอไม่อาจเป็นคนที่ดีที่สุด
ก็อย่ารั้ง...อย่าฉุดให้ต้องทนอยู่แบบนั้น
อย่าบังคับกันให้เป็นอย่างที่อีกฝ่ายต้องการทุกวัน
เมื่อความรักมันขาดสะบั้น...จะทนคบกันไปทำไม
ไม่อยากให้เธอเองต้องรู้สึกไม่ดี
แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกดี...ไปกว่าเธอเลยรู้ไหม
เมื่อรักก็เจ็บ...เลิกก็เจ็บ...จะทนฝืนไปทำไม
จบแค่นี้ดีกว่าไหม...เราจะได้สบายใจทั้งสองคน
*ทรมานใจนะที่จะเอ่ยคำว่า เราเลิกกัน *
16 เมษายน 2548 15:32 น.
แสนแก้ว
เจ้ากวีตัวน้อย
บรรจงเรียงร้อยตัวอักษร
ผ่านข้อความผ่านบทกลอน
บอกสะท้อนถึงความในใจ
ฝากให้คนที่อยู่ไกลสุดฟ้า
ฝากถึงคนห่างตา...ปลายฟ้าใส
ถึงคนหนึ่งคนที่เป็นที่สุดแล้วของหัวใจ
ถึงคนที่ฉันคนนี้จะฝากชีวิตไว้...ชั่วนิรันดร์
เจ้ากวีตัวน้อย
ยังคงเฝ้าคอยให้ถึงวันนั้น
วันที่เราสองคนได้อยู่เคียงข้างกัน
วันที่เธอเป็นของฉัน...วันที่ฉันเป็นของเธอ
**** ฝากถึงคนแก่ขี้งอนที่อยู่ในหัวใจของเด็กตัวเล็ก ๆ คนนี้นะคะ****
2 เมษายน 2548 12:51 น.
แสนแก้ว
รักเธอนะ คนแก่ขี้น้อยใจ
คงรักใครไม่ได้อีกแล้วนับจากวันนี้
หัวใจมี 1 ดวง ก็ให้ได้แค่คนดี
อย่างอนมากนักสิ...ผู้หญิงคนนี้ไม่ชอบง้อใคร
เห็นว่าเป็นเธอหรอกนะ
ถึงได้ยอมละศักดิ์ศรีลงมาให้
ฟังไว้นะคนดี...ที่สุดแล้วของหัวใจ
ฉันไม่สามารถรักใครได้อีกแล้วนอกจากเธอ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟแสนแก้ว
หน้าส่วนตัว
751
