8 มกราคม 2549 07:52 น.
แสงไร้เงา
เรื่องมันก็เริ่มมาจากที่ว่าจะโอนให้พี่ภูตะวันนั้นล่ะค่ะ
ไปหาถามทั่วว่าจะส่งแบบไหนถึงจะได้เร็วที่สุดนะค่ะ
คุณลุงก็เลยแนะนำว่า ว่าไปส่งของบริษัทนี้ดูสิ ไม่บอกนะว่าชื่ออะไร
เรา....ก็ไปเดินไปถามดู (ขับรถไม่เป็นนะค่ะ ต้องจำทนเดิน)
ค่าส่งเท่าไร ถ้าจะส่งไปเมืองไทย
""" พนักงานถาม .......แล้วจะส่งเท่าไรหรอ..?
เรา...ก็บอกว่า เดี่ยวนะแป็ปหนึ่งนะ.....คิดก่อน...(อันที่จริงแล้วรู้ว่าจะส่งเท่าไร แต่แกล้งเป็นไม่รู้)
"" พนักงาน .ได้เลย...
อืมมมมมมมมมม..........thinking...........
...............
................
...........
เรา....บอกว่า ประมาณ 20 เหรียญได้
""" พนักงานก็เลย ถามเราว่า ..ทำไม่ส่งน้อยจัง..(เขาคงคิดในใจว่า ส่งนิดเหนียวทำเป็นเป็นคิดนาน ดูจากสีหน้าแล้ว คงด่าเราในใจ)
เรา...ก็ไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้ม
""" พนักงานถามต่ออีกว่า ไม่เข้าหรอว่าถามอะไร
เรา....ก็ยิ้มอีก ทำหน้าตาหวาน ( อายตอบนะค่ะ )
เราเลยบอกว่า ทำไมหรอค่ะ ส่งแค่นี้ส่งไม่ได้หรอ
""พนักงาน....ได้ ..แต่แปลกใจที่ว่า ทำไมส่งน้อยจังเลยนะ
""แล้วส่งไปประจีนเหรอ เขาย้อนถามเราอีก
เรา...บอกว่าไปว่า ไม่ใช่ ส่งไปประเทศไทย
""พนักงาน...โทษที..ลืม.......
(เราคิดในใจ ลืมบ่อยก็ดีนะ จะได้ลืมเก็บค่าส่งกับเรา..อิอิอิอิอิ)
"""พนักงาน....ค่าส่งประมาณ 15 เหรียญได้
ค่าส่งและที่จะส่งเกือบเท่ากันเลยนะ
และถ้าส่งตอนนี้ จะได้รับอีกประมาณ 15 นาที..
เรา..ทำไมเร็วจังเลย....
""พนักงาน..ไม่ดีเหรอ
เรา..ดีมากๆๆๆ...และส่งยิ้มให้...(ส่งยื้มบ่อยๆ ก็เขาน่กรักดีนะค่ะ..อิอิอิอิ)
คิดในใจอีก โหแพงจัง...555555555 งกนะค่ะ....
สุดท้ายก็...ขอบคุณนะที่ช่วยเหลือ ตอบคำถาม.....บริการดีจังเลย..........
เดี่ยวกลับมาใช้บริการนะ.....
ก่อนจะจากร้านพนักงานยังบอกว่า
ไม่เคยมีใครส่งเงืนเหมือนคุณเลย ..พนักงานพูดก่อนเราจะออกจะร้านนะ
เราก็รีบออก เพราะอายที่เขาพูดแบบนั้น
แต่ก็อยากจะกลับไปอีกเพราะพนักงานน่ารัก....อิอิอิอิอิอิอิ (เป็นโรคแพ้ความน่ารัก...)
.. เก็บมาเล่สู้กันฟังนะค่ะ
ไม่รู้ว่าจะตลกหรือเปล่านะ
แต่ตอนไปถามนะ เหมียวขำนะ แต่ขำในใจ
ถ้าไม่ขำในใจคนเดี่ยว ถ้าแรงๆเดี่ยวเขาว่าเป็นบ้าเอา ( อมยิ้ม )
....เล่าสู้กันฟังนะค่ะ....
เ ห มี ย ว..
2 มกราคม 2549 04:04 น.
แสงไร้เงา
ก้าวแรกกับวันใหม่ปีใหม่ของชีวิต
นั้นคืออะไรหรอ ก็เดินเข้าห้องน้ำไง
ล้างหน้าล้างตา ก่อนจะมาพิมพ์ข้อความนี้แหละค่ะ..
หลังจากตื่นนอน กับเช้าวันใหม่ปีใหม่ 1 มกราคม 2549
แต่ทุกอย่างเหมืนอเดิมค่ะ
ตื่นขี้นมาทุกอย่างเหมือนเดิม
กินคนเดียวเหมือนเดิม
(เพราะหลานกินกับเรา ไม่ได้มันเพ็ดนะ ลุงกะป้าก็กินด้วยไม่ได้..555555)
ปีใหม่......ใหม่แต่ชื่อปี แต่อะไร..อะไร...ก็เหมือนเดิม
นั่งเหงาคนเดียวเหมือนเดิม
แต่มีสิงหนึ่งที่ใหม่คือ ได้ย้ายโรงเรียนใหม่นะค่ะ
(เมืองไทยอาจเป็นวันที่ 2 มกราคม 2549 แล้ว
แต่ที่นี่เป็น 1 มกราคม 2549 อยู่
ตอนนี้ประมานเที่ยงได้ แต่เมืองไทยคงจะ ตีสามครึ่งได้
พูดแล้วคิดถึงบ้านจังเลย.....
จากวันนั่นถึงวันนี้ ดูเหมือนไม่นานนะ
ยังจะได้ทุกอย่าง ว่าทำไรมาบ้าง
หนึ่งปีผ่านไปเร็วมาก เวลามันคอยนะ
จะทำไรต้องเดิน ต้องทำแข่งกันเวลา
ถ้าช้าก็แพ้เวลา เราต้องเดินให้เรากว่ามันถึงจะชนะ
ถึงจะได้ชัยชนะนั้นมาครอบครองไว้
ผ่านไปแต่ละปี ก็แก่ไปหนึ่งปี
พูดแล้วก็หนักใจ ไม่อยากแก่นะค่ะ..555555555
จากวันนี้ไปไม่รู้ว่าจะมีไรเกิดขึ้นกับชีวิตบ้างนะ
ปีใหม่ กับชีวิตเก่า คนเก่าๆคนนี้
เวลาว่างจากเรียน ..ทำงานช่วยคุณลุง
ถ้าว่างจากการทำงานนั่งเล่นคอมพิวเตอร์
แวะมาป่วนเพื่อนๆ บ้านกลอนไทย
สรุปแล้วใหม่แต่ปี
แต่คนยังเหมือนเดิมทุกอย่าง
รักครอบครัวเหมือนเดิม รักคนนั้น คนไกลเหมือนเดิม
ไม่เหมือนนะ รักมากกว่า รักเพิ่มขึ้นทุกวันค่ะ..อิอิอิอิอิอิ
สรุปแล้ว เหมือนเดิมทุกอย่าง
นี้คือชีวิตประจำวันของคนชื่อเหมียว
ทำไรก็อยู่กับวันเก่าๆ สิ่งเก่าๆ
แต่อยู่ทามกลางสองวัฒธรรม
หนึ่งวัฒธรรม ศาสนาพุทธคือเหมียว
แต่อีกศาสนาหนึ่งนั้น คือ ผู้คนที่เขาอยู่นี้
ไม่รู้ว่ากี่ร้อยล้านคน.......รอบๆตัวเรา
วันใหม่ ปีใหม่ แต่เหมียวยังเป็นคนเดิม
ยังเฉิมเหมือนเดิม........
ก็สวัสดีปีใหม่นะค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ ขอให้เพื่อนๆบ้านกลอนไทย
มึแต่ความสุข สมหวังทุกประการ
พบเจอสิ่งดีดี กับชีวิตนะค่ะ....
โดย ..แสงไร้เงา....
วันอาทิตย์ ๑ มกราคม ๒๕๔๙
ณ แผ่นดิน กลิ่นไอ แห่งความเสรีภาพ
๑๓ นาฬิากา ๐๕ นาที