3 พฤศจิกายน 2548 14:08 น.
แสงไร้เงา
" ทะเลาะกับเมีย เพลียใจทีสุด
ทะเลาะกับผัว ปวดหัวที่สุด
ทะเลาะกับแฟน แค้นใจที่สุด
ทะเลาะกับพ่อแม่ แย่ที่สุด
ทะเลาะกับลูก ทุกข์ใจที่สุด
ทะเลาะกับเพื่อนบ้าน รำคาญที่สุด
ทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน ฟุ้งซ่านที่สุด
ทะเลาะกับลูกน้อง มัวหมอนที่สุด
ทะเลาะกับเจ้า ฉิบหายที่สุด"
2 พฤศจิกายน 2548 23:30 น.
แสงไร้เงา
รักเราเหมือนสารกัมมันตรังสี อาจมีวันน้อยลง แต่ไม่มีวันหมด
เธอแผ่รังสีแกมม่าแห่งความรัก ทะลุทะลวงเข้าสู่ใจฉัน
ถ้าเธอเป็นนิวเคลียส ฉันจะเป็นอิเล็กตรอน
เฝ้าวนเวียนอยู่รอบเธอไม่ห่าง
ฉันเป็นประจุลบ ที่วิ่งเข้าหาสนามความงามของประจุบวกอย่างเธอ
ถ้ารังสีแคโทด บ่งบอกความรู้สึกของฉัน
ทอมป์สันคงไม่มีวันพบอิเล็กตรอน
เพราะสิ่งที่จะปรากฏบนฉากคือหัวใจที่เต็มไปด้วยรัก
ความรักฉันต่อเธอเหมือนโลหะหนัก
สะสมไปทีละน้อยจนกว่าจะมากพอแสดงอาการให้เธอเห็น
ความรักของเรา2 = (ความรักเธอ)2 + (ความรักฉัน)2
+ 2(ความรักเธอ)(ความรักฉัน) cos(ความผูกพัน)
ปฏิกิริยาฟิวชันหลอมรวมความรักของเราเอาไว้ด้วยกัน
ความรักและความเกลียดเป็นไปตามสมการ E = mc2
เมื่อเราให้ E เป็นความรัก และ m เป็นความเกลียด
ความเกลียดที่หายไปจะก่อให้เกิดความรักมากมายมหาศาล
ความผูกพันระหว่างเพื่อนเหมือนพันธะไฮโดรเจน
แข็งแรง ทำลายยาก
เพื่อนกันเชื่อมกันด้วยพันธะโลหะ ยืดหยุ่นได้ แต่ไม่แยกจากกัน
พวกเราคือกรดอะมิโน ถูกสังเคราะห์ขึ้น
แล้วรวมกันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า เพื่อน "
Lovers
0 คน เลิฟแสงไร้เงา
หน้าส่วนตัว
1482
