22 พฤษภาคม 2549 11:36 น.
แสงไฟในสายลมหมอก
เมื่อมีรักหักดินสอก็ไม่โกรธ
แกล้งทำโหดทำอย่างไรก็ไม่สน
เรื่องร้าย ๆ ก็ว่าดีคนหนอคน
รักซะจนไม่เผื่อใจไว้ช้ำเลย
พอรักห่างดูอ้างว้างแสนเปล่าเปลี่ยว
แม้นิดเดียวสะกิดใจให้เปิดเผย
ก็ร้องไห้ใจจะขาดอีกตามเคย
บอกไว้เลยจะรักใครให้ตรองดู
22 พฤษภาคม 2549 11:33 น.
แสงไฟในสายลมหมอก
"ความรัก" สองคำนี้
ฟังกี่ทีก็ลื่นหู
ใครเลยจะเคยรู้
ความรักอยู่แห่งหนใด
"ความรัก" มองไม่เห็น
ไม่ได้เป็นเช่นโอ่งไห
แตกแล้วก็แตกไป
ซ่อมไม่ได้ใจเจ็บจำ
"ความรัก" ที่เธอรู้
ดูซิดูอย่าถลำ
พลาดไปเหมือนระกำ
แสนชอกช้ำน้ำตาคลอ
"ความรัก" ไม่ใช่คน
พออกซ้นต้องหาหมอ
เจ็บแล้วร้องมอมอ
ใครกันหนอจะช่วยเธอ
22 พฤษภาคม 2549 11:29 น.
แสงไฟในสายลมหมอก
เหมือนอกหักเมื่อรักไกล ไกลลิบโลก
แสนเศร้าโศกโบกมือลาน้ำตาไหล
เธอที่รักมาวันนี้ต้องลาไกล
สุดอาลัยใจจะขาดยามจากกัน
เพราะเธอนี้มีใจภักดิ์และรักแม่
ต้องดูแลแม่ของเธอและเพื่อฝัน
ว่าวันหนึ่งเธอต้องเป็นเช่นฝันนั้น
ทำให้ฉันนี้นห่างเธอไกลเหลือเกิน
เธอก็เศร้าฉันก็เศร้าเราทั้งคู่
ต้องมองดูดวงจันทรายามห่างเหิน
โชคชะตาฟ้าของเราเศร้าเหลือเกิน
เส้นทางเดินที่เคยมีต้องเปลี่ยนไป
ได้แต่รอ รอเธออยู่ อยู่ตรงนี้
รอโดยที่ไม่รู้เธอมาวันไหน
ยังคงรอ รอตรงนี้ รอต่อไป
ตราบวันใดที่เธอนั้นจะกลับมา
หน้าส่วนตัว
504
