29 กรกฎาคม 2548 10:39 น.
แสงแก้ว
ช่วงนี้ฉันอาจเฉย ๆ ชา ๆ
ไม่กล้าสบตาเธอเหมือนดังเก่า
คงเพราะฉันรู้..เธอคิดแค่เพื่อน ระหว่างเรา
ก็ขอเวลา..ลบความรู้สึกเก่า ๆ ไปจากใจ
แล้วสักวัน ฉันจะเป็นคนใหม่
ที่มีความผูกพันให้เธอไม่เหมือนเก่า
จะเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น ระหว่างเรา
แล้ววันนั้น ฉันจะสบตาเธออีกครั้ง
....ด้วยความรู้สึกที่ดี....
28 กรกฎาคม 2548 10:35 น.
แสงแก้ว
ไม่อยากรับรู้ถึงเหตุผล
ว่าทำมัยถึงเปลี่ยนไปอย่างนั้น
ทั้งที่เมื่อก่อนเราเคยมีกันและกัน
และสัญญาว่ารักมั่น..ผูกพันหัวใจ
แต่วันนี้ ดูเธอเปลี่ยนไป
ไม่เข้าใจทำมัยเป็นอย่างนั้น
อยากจะถามให้รู้อยู่เหมือนกัน
ว่าหมดความผูกพันต่อฉันแล้วหรือไร
แต่ฉันก็ได้เพียงแค่คิด
ไม่มีสิทธิที่จะทำอย่างนั้น
เพราะกลัวเหลือเกินกลัวคำตอบที่ให้กัน
คือความรัก...ความผูกพัน..ต่อฉันมันไม่มี
จึงขออยู่อย่างนี้ ดีกว่าจะทำอย่างที่คิด
เพราะว่ายังมีสิทธิที่จะฝัน
ก็อย่างน้อย เธอก็ยังไม่ได้ไปจากกัน
แม้จะอยู่แค่เพียงกาย ....ที่ไร้หัวใจ...ฉันก็ยอม
27 กรกฎาคม 2548 18:26 น.
แสงแก้ว
อาจเป็นเพราะเหง่า......
อาจเป็นเพราะเค้า..คนนั้น..ไม่ห่วงหา
อาจเป็นเพราะเศร้า...ในบางเวลา
วันนี้จึงมีเธอมา...ยื่นอยู่ในใจ
ทั้งๆ ที่เราสองต่างรู้
ว่ารักนี้..ไม่มีทางเป็นจริงได้
ต่อให้เราสอง รักกันแค่ไหน
รักนี้ก็เป็นได้......
"แค่ความลับในใจ..เราสองคน"
27 กรกฎาคม 2548 17:27 น.
แสงแก้ว
รัก....ก็เพราะรัก
มิใช่รัก...เพราะอะไรทั้งสิ้น
ฉันรักเธอ....เพราะใจอยากจะรักจริง - จริง
ฉีนจึงรักทุกสิ่ง.....ที่เป็นเธอ...
27 กรกฎาคม 2548 11:48 น.
แสงแก้ว
จากนี้ไป......................
ในความทรงจำของฉัน
จะค่อย ๆ ลางเลือน...และลืม
เรื่องของเธอ................
ได้โปรดเถอะ..............
อย่ามาวนเวียนในชีวิตของฉันอีก
เพราะ...............
...ฉันไม่อยากเกลียดเธอ..ไปมากกว่านี้