27 ธันวาคม 2552 12:40 น.
แสงเพชร
กระแสลมล่องไกลจากปลายฟ้า
พัดข้ามมาพาให้ใจคิดถึง
สำเนียงรักครั้งนั้นอันตราตรึง
แสนคะนึงหนึ่งนางที่ห่างกัน
จะกี่วันกี่ปีที่เคลื่อนคล้อย
รักฝังรอยลงอกมิผกผัน
เฝ้าแต่คอยคิดถึงหนึ่งแจ่มจันทร์
ความผูกพันมั่นคงตรงเรื่อยมา
ลมหนาวโปรยเปลี่ยนทิศพาจิตหวน
ช่างรัญจวนชวนให้ใจห่วงหา
เฝ้าคะนึงหนึ่งใครที่ไกลตา
อยากได้มาพร่ำพรอดออดอ้อนกัน
นั่งดื่มด่ำฟังเพลงบรรเลงเร้า
นึกถึงเงาบางใครใคร่เคียงฝัน
มีดนตรีโดนใจใต้แสงจันทร์
คงสุขสันต์สดใสใจวาวแวว
คืนจันทร์เพ็ญเห็นก้อนเกล็ดหิมะ
ล่วงปะทะละหลิวเป็นทิวแถว
ดูหนาวสั่นหวั่นไหวไปทุกแนว
โอ้แม่แก้วกลางใจให้ห่วงใย
ระทมร้าวคราวก่อนให้ผ่อนหาย
อยากเคียงกายหมายชิดพิสมัย
ท่ามเหมันต์ฝันรักถักทอใจ
สู่หทัยสวรรค์กันและกัน
แม้ไกลห่างอย่างนี้มีใจมั่น
มิแปรผันฝันรักยังสุขสันต์
กี่วันเดือนเคลื่อนไปใช่แจ่มจันทร์
ชั่วนิรันดร์ฉันรอขอเพียงเธอ
รักเสมอเหม่อหาคราไกลห่าง
แม้อ้างว้างอย่างไรมิไผลเผลอ
คอยจงรักเรื่อยไปไว้เจอะเจอ
ขอมีเธอชั่วนิจนิรันดร์กาล
แสงเพชร
๒๗ ธันวาคม๒๕๕๒
20 ธันวาคม 2552 17:14 น.
แสงเพชร
ในคืนดึกนึกถึงหนึ่งงามขำ
นั่งมือค้ำข้างคางอย่างเหงาหงอย
มองเมฆขาวพราวฟ้าพาเลื่อยลอย
ตาละห้อยคล้อยไปในอารมณ์
เหม่อมองจันทร์วันเพ็ญเห็นเมฆขาว
ย้อนเรื่องราวคราวก่อนก่อสุขสม
ได้พบพานบางใครให้ภิรมย์
ต่างนิยมยกย่องเย้าหยอกกัน
วันเวลาเลื่อนไปไม่นานนัก
ก่อใจภักรักขึ้นคืนสู่ฝัน
ต่างหยิบยื่นไมตรีมีแบ่งปัน
สร้างสวรรค์น้อยน้อยลอยเต็มตา
แสนสดชื่นคืนค่ำย้ำค่ารัก
คอยฟูมฟักถักทอก่อห่วงหา
อากาศหนาวคราวใดไหวอุรา
เกรงแก้วตาต้องเหน็บเจ็บปวดกาย
ความห่วงใยให้กันวันหนาวร้อน
เอื้ออาทรทวีมีความหมาย
แม้เราสองต้องห่างเกินย่างกราย
ก็ก่อสายปลายทางรักสร้างใจ
กว่าจะถึงซึ่งวันฝันเราสอง
ได้แต่มองท้องฟ้าพาสดใส
จิตระลึกนึกรักจากภายใน
ส่งหัวใจให้กันทุกวันเลย
สำเนียงใดไหนเล่าเท่าเสียงรัก
เพียงเอ่ยทักสักนิดจิตสุขเสย
จึงบรรเลงเพลงรักฝากทรามเชย
อยากจะเปรยเผยรักฝากถึงเธอ
นิ้วบรรเลงเพลงรักฝากฟากฟ้า
กล่อมกานดาด้วยใจสม่ำเสมอ
แม้ห่างไกลเพียงใดให้อยากเจอ
สำหรับเธอที่รักแสนภักดี
เฝ้าคะนึงถึงนางที่ห่างไกล
เหม่อมองไปใจสู้รู้วิถี
จะคอยรักภักดีแด่นรี
แต่คืนนี้ที่เหงาเฝ้าห่วงเธอ ๐
แสงเพชร
๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๒
หน้าส่วนตัว
1627
