2 มิถุนายน 2545 13:49 น.
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
จดหมายนี้มีที่มา!
ประทับถ้อยร้อยความร่างจดหมาย
อธิบาย เล่าตามความขืนขม
เป็นบทหนึ่งจากวิถีที่ตรอมตรม
และเปลี่ยวร้าวอารมณ์เรื่อยเรื่อยมา
ด้วยว่านาฝนแล้งดินแห้งแข็ง
อีกทั่งน้ำในแอ่งก็แล้งหาย
ต้นข้าวงามจึงซบหล้าจนวางวาย
แต่คนใช่จักตาย ตายทั่งเป็น!
และถึงแม้ในนาปลูกข้าวได้
ก็จะใช่ราคางามตามที่เห็น
จึงต้องกู้เขากินเลือดตากระเด็น
ต้องลำเค็ญถูกขู่เข็ญคับแค้นเคือง
เหลียวแลหามองหน้าหาที่พึ่ง
ที่ครั้งหนึ่งคุยฟุ้งวางท่าเขื่อง
ว่าจะช่วยนำพาให้รุ่งเรือง
ท่านโปรดเลือกแล้วทุกเรื่องจะโสภา
แล้วเวลาก็กลืนกินทุกสรรพสิ่ง
กลืนกินลมผ่านลิ้น พลิกชิวหา
กลืนกินแม้คำมั่นเคยสัญญา
กลืนกินค่าความเป็นคนอันทรงธรรม
เข็ดขยาดอนาถแท้ผู้ทรงเกียติ
พูดสำเนียกความจนดูแล้วขำ
อ้างความยาก ลำบากขึ้นชี้นำ
แล้วขย่ำอิ่มหน่ำในเงินตรา
ในวิถีสังคมมีบ้างไหม
จะมีใครเห็นค่าและปรารถนา
ช่วยดับทุกข์พาพ้นภัยนานา
โดยไม่หวังหนุนค่าชื่อเสียง ใคร
ประทับถ้อยร้อยความตามจดหมาย
จากใจชายชาวนาที่สิ้นหวัง
ฝากไปถึงลูก เมียที่รักมั่น
พ่อคงอยู่กรงขังอีกไม่นาน!