22 กันยายน 2546 16:02 น.
แสงบุหลัน
สายลมพัดผ่านไหวไกลลับฟ้า
สุขอุรานั่งเหม่อมองนกบินลิ่ว
เปรียบเหมือนนกคือเธอลอยคว้างปลิว
ค่อยเหินห่างจากพื้นผิวธรณี
จากกันแล้วคนรักแสนสุดห่วง
โลกทั้งปวงพลิกผันเธอจากหนี
รู้ไหมเล่าเคยร่วมสุขอยู่เป็นปี
แต่หนนี้แสนโศกเศร้าเราห่างไกล
จากกันแล้วคนรักแสนห่วงยิ่ง
มีหลายสิ่งอยากบอกให้เธอไว้
ยังคงรักชั่วนิรันดร์มิจากไป
จากคนนี้คนมิไกล แสงบุหลัน............
22 กันยายน 2546 16:01 น.
แสงบุหลัน
สายลมพัดผ่านไหวไกลลับฟ้า
สุขอุรานั่งเหม่อมองนกบินลิ่ว
เปรียบเหมือนนกคือเธอลอยคว้างปลิว
ค่อยเหินห่างจากพื้นผิวธรณี
จากกันแล้วคนรักแสนสุดห่วง
โลกทั้งปวงพลิกผันเธอจากหนี
รู้ไหมเล่าเคยร่วมสุขอยู่เป็นปี
แต่หนนี้แสนโศกเศร้าเราห่างไกล
จากกันแล้วคนรักแสนห่วงยิ่ง
มีหลายสิ่งอยากบอกให้เธอไว้
ยังคงรักชั่วนิรันดร์มิจากไป
จากคนนี้คนมิไกล แสงบุหลัน............
หน้าส่วนตัว
501
