17 ธันวาคม 2544 09:21 น.
แว่นหนา
จบแล้วก็จบกัน
ยังจะมาแกล้งฉันทำไม
เราต่างตกลงใจ
ว่าต่างคนต่างไปไม่เกี่ยวกัน
ก็แล้วเพราะอะไร
ถึงยังได้มาแกล้งฉัน
กลัวหัวใจไหวหวั่น
เหมือนในวันนั้น...หวั่นใจ
เธอแกล้งฉันหนักหนา
จนมีน้ำตาร้องไห้
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
เธอจึงไม่เห็นใจ...แม้ใครที่เคยรักกัน
16 ธันวาคม 2544 18:14 น.
แว่นหนา
นึกว่าเลิกกันเขาจะโกรธ
นึกว่าเขาจะโทษคนนั้นคนนี้
เปล่าเลยเปล่าเขานั้นช่างแสนดี
ทั้งทั้งที่เราทำมันเกินทน
เขาบอกว่าไปเถอะไม่เป็นไร
ยังไงยังไงรักที่ให้ก็เอ่อล้น
แม้ว่าฉันจะร้ายสักกี่หน
เขาจะเป็นคนรักจริงตลอดไป
เขาบอกว่ารักฉันเท่านั้นจริงจริง
ไม่มีหญิงคนไหนแทนฉันได้
เพราะว่าฉันเป็นที่สุดของหัวใจ
นานเท่าไรลำบากแค่ไหนเขาจะรอ
แม้ว่ามีอุปสรรคหนักเพียงใด
เหนื่อยแค่ไหนยังไงก็ไม่ท้อ
เพียงแค่นั้นน้ำตาฉันก็คลอ
ทำไมไม่รู้จักพอ...สักทีนะเรา
13 ธันวาคม 2544 20:52 น.
แว่นหนา
เมื่อตื่นเช้าอากาศเย็นสดชื่น
จึงคิดจะไปยืนแถวหน้าผา
เห็นสาวสวยงามล้ำสุดพรรณนา
พี่คนนั้นเป็นใครนะอยากรู้จริง
เช้าต่อมาก็เห็นพี่อีกครั้ง
พี่เค้านั่งเรียบร้อยสมเป็นหญิง
ในที่สุดมีเพื่อนที่ซนเป็นลิง
วิ่งไปถามว่าพี่เป็นหญิงชื่ออะไร
พี่คนนั้นไม่ยอมหันหน้ามา
เธอบอกว่าอย่ามายุ่งได้ไหม
เพราะพี่มีบางอย่างไม่เหมือนใคร
พี่นั้นเป็นกะเทยไง...เข้าใจยัง
12 ธันวาคม 2544 21:21 น.
แว่นหนา
นึกว่าฉันจะต้องอกหัก
ที่ไหนได้ความรักดันได้รับการตอบสนอง
จากหัวใจแห้งเหี่ยวจึงกลายเป็นโตพอง
น้ำตาฉันจึงไม่นอง...โอ้ สวรรค์
พอฉันสารภาพว่ารักเธอ
เธอก็เผลอบอกมาว่าเธอรักฉัน
งั้นสรุปได้ว่าเรารักกัน
ไม่อกหักแล้วสินั่น...ปาฎิหาริย์มีจริง
11 ธันวาคม 2544 21:07 น.
แว่นหนา
เมื่อฉันอยู่กับเธอแค่สองคน
สวีทกันเสียจนมดแทบขึ้น
ต่อพออยู่ต่อหน้าคนอื่นอื่น
จำต้องฝืนทำเป็นไม่พูดกัน
ไม่รู้ว่าทำไมต้องแอบรัก
น่าเบื่อนักที่ต้องเป็นแบบนั้น
อยากป่าวประกาศให้เพื่อนรู้ไปตามตามกัน
รักกับฉันแล้วมันน่าอาย...รึไงเธอ
หน้าส่วนตัว
890
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
