22 ตุลาคม 2544 02:58 น.
แว่นหนา
ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม
ถ้าฉันรักเธอต่อไปแบบนี้
จะหันมามองฉันบ้างไหมตอบที
หรือว่าที่ฉันทำมามันไร้ค่า หรืออย่างไร
ถ้าฉันรักเธอต่อไปไม่ลดละ
แล้วเธอจะเห็นใจฉันบ้างไหม
บอกมาหน่อย เผื่อฉันจะตัดสินใจ
ว่าจะรักเธอต่อไป หรือพักหัวใจ...กันแน่ดี
21 ตุลาคม 2544 23:27 น.
แว่นหนา
ถ้าเธอรักฉัน...
อย่าหันไปมองคนอื่นได้ไหม
รู้ไม่ใช่หรือ ว่าฉันขี้หึงยิ่งกว่าใคร
ไม่พอใจก็เลิกกันไป เรื่องของเธอ
เห็นนะ...เธอมองเขาตาเป็นเงาวับวับ
อย่ามากลับกลอกหลอกนะว่าเธอเผลอ
หาใหม่อีกกี่ทีก็ได้ผู้ชายอย่างเธอ
แล้วก็ไม่ต้องทำเป็นเอ๋อเลยนะ...น่ารำคาญ
21 ตุลาคม 2544 23:22 น.
แว่นหนา
ท้อ...เหลือเกิน
ตั้งแต่เธอเดินจากไป
ห้องทั้งสี่ในหัวใจ
ก็ต้องไร้คนดูแล
ฉันควรจะทำอย่างไร
รักเธอต่อไป หรือยังไงแน่
รึฉันควรยอมให้ใจผันแปร
ยกใจให้แก่คนที่เขารักเรา
ก็ไม่อยากทรมานตัวเอง
ให้ทุกวันวังเวงและโศกเศร้า
แต่ก็ยังไม่ลืมวันเก่าเก่า
ฉันจะยอมเหงาต่อไป...ขอแค่ได้รักเธอ
21 ตุลาคม 2544 23:17 น.
แว่นหนา
อย่าหวัง! ว่าจะได้พูด
ฉันสั่งให้หยุด เก็บไปเลยคำนั้น
คำที่บอกว่าขอให้เลิกลากัน
เพราะว่าฉันไม่อย่างฟัง...ต้องเข้าใจ
พอเลยนะ พอเลย พอเลยพอ
ไม่ต้องขอไปอยู่กับคนไหน
เพราะว่าฉันจะไม่ให้เธอกับใคร
ฉันไม่ยอมให้เธอไป ได้ยินมั้ย...จำ!
21 ตุลาคม 2544 23:04 น.
แว่นหนา
เธอบอกว่า"สักวันจะรักฉัน"
คำคำนั้นไม่รู้เหมือนกันว่านานเท่าไร
"จะ"ของเธอมันอีกนานสักเท่าไร
หรือเพียงหลอกให้ปวดใจ...เท่านั้นเอง
หน้าส่วนตัว
746
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
