14 ตุลาคม 2545 17:31 น.
แว่นหนา
ฉันแค่เด็กปากร้ายแต่ใจรัก
ดูออกได้ไม่ยากนักหรอกรู้ไหม
ตั้งใจดูตั้งใจมองแล้วจะเข้าใจ
ว่าสิ่งที่ทำลงไป...หมายความว่าเธอสำคัญ
ฉันแค่เด็กพูดน้อยแต่ต่อยหนัก
ไม่ใช่คนน่ารัก แต่ก็เป็นสาวมั่น
รอให้กล้า กว่านี้ หน่อยละกัน
จะบอกรักเธอให้ดังลั่น...สักวันเถอะ (รอไป)
11 ตุลาคม 2545 14:50 น.
แว่นหนา
ขอกุญแจหน่อยได้ไหม
ไม่รู้ประตูอะไร ไขยากขนาดนี้
ทุบก็แล้ว สะเดาะก็แล้ว ไม่ได้สักที
ลองมันเกือบทุกวิธี ก็ไม่เห็นมีอะไร
ประตูอะไร ใจแข็ง
ดูแล้วเหมือนแกร่ง แต่แฝงด้วยความอ่อนไหว
ไม่รู้จะให้เคาะประตูอยู่ถึงเมื่อไร
ขอได้ไหม กุญแจที่ไข...
...สู่กลางใจเธอ
9 ตุลาคม 2545 12:34 น.
แว่นหนา
คนไม่รู้จัก หรือ คนรัก
ตัวเลือกมันมากกว่านั้นนัก จริงไหม
เป็นคนรัก เผลอเผลอ...มันจะมากเกินไป
เป็นคนไม่รู้จัก ก็ไม่ไหว เดี๋ยวไม่ได้คุยกัน
น้อยเกิน หรือ มากเกิน ไม่ดีสักทาง
อยากเป็นอะไรที่อยู่กลาง ระหว่าง สองอย่างนั้น
ไม่ขอเป็นคนรัก แต่ก็ขอเป็นมากกว่าคนไม่รู้จักกัน
ฉันขอเป็นเพื่อนคนสำคัญ...
...ซี้กันจนวันตาย
8 ตุลาคม 2545 10:18 น.
แว่นหนา
บังอาจหลงรักเธอ
ตั้งแต่แรกพบเจอ...ผิดมหันต์
จะยอมรับโทษแต่โดยดีก็แล้วกัน
เชิญเธอเลือกลงทัณฑ์ ตามสบาย
ตามข้อบังคับที่ยี่สิบสี่
ให้หอมแก้มเธอสักที...ดีไหม
หรือข้อที่สี่สิบห้า ล่ะว่าไง
ให้โอบกอดเธอไว้...
...ข้อไหนแล้วแต่ใจเธอ
7 ตุลาคม 2545 13:13 น.
แว่นหนา
ไม่เสียใจที่ไม่สวย
แถมดีใจอีกด้วย จะเชื่อไหม
หน้าตาน่ารัก คนก็อยากรู้จักมากมาย
บางคนหวังบางสิ่ง บางคนจริงใจ วุ่นวายเกินพรรณา
ขี้เหร่ เหมือนมีเกราะกัน
ให้ฝ่าฝูงชาละวันงาบสาวสวยใสแต่ใบหน้า
มีสิทธิ์เจอคนจริงใจ ไม่มองแค่หน้าตา
แม้เป็นแค่คำปลอบใจธรรมดา แต่ดูเหมือนว่า...
...จะเป็นเรื่องจริง