ก็ว่าจะไม่รัก

แว่นดอย

เจ็บแล้วจำช้ำคำรักสมัครมั่น
เคยผูกพันพันผูกกลับหน่ายหนี
ได้แต่สวดอวยพรให้โชคดี
ต่อแต่นี้หมดสิ้นซึ่งเยื่อใย

เก็บทุกภาพความทรงจำไว้ย้ำจิต
ว่ามิ่งมิตรก่อนเก่าเนาชิดใกล้
บัดเดี๋ยวนี้สัมพันธ์เราเปลี่ยนไป
กลับเป็นใครที่แค่เข้ามาพักกาย

เก็บหทัยระทมระบมรัก
มาพิงพักสมานแผลความแพ้พ่าย
สลักไว้ตรึงตรามิเสื่อมคลาย
รู้เมื่อสายได้แต่ฝืนกล้ำกลืนกิน
.........................................

....เก็บราวเรื่องงำเงียบมานานนับ
ความลึกลับแห่งใจใคร่ถวิล
ช่วยขานไขข้าเถิดเจ้าชีวิน
ว่าในจินต์คิดสิ่งใดให้เจรจา
.......................................

อย่าใส่ใจฉันเลยนะคนดี
มีสิ่งที่ให้เธอทำมากหนักหนา
ฉันเพียงแค่ท้อแท้บางเวลา
ใช่ปัญหาอะไรอันมากมาย
........................................

....เปล่าเลยเจ้าดวงหทัย
หากสิ่งใดใกล้เธอมาทำร้าย
ทำตัวเธอหมองเศร้าทั้งใจกาย
มิแหนงหน่ายห่างหายเลยแก้วตา

....จะยินดีเสมอถ้าเธอนั้นมีสุข
ยามเธอทุกข์พร้อมร่วมแก้ปัญหา
เพื่อเธอ..ฉันทำได้ทุกเวลา
หากเหนื่อยล้าอยู่เรียงเคียงข้างกัน
................................................

ขอบคุณสำหรับความห่วงใย
กับแรงใจที่มีมาให้ฉัน
ขอบคุณสำหรับความผูกพัน
ที่คงมั่นในวันฉันอ่อนแอ
......................................

ก็ว่าจะไม่รักแล้วนะใจ
หาอย่างไรก็ไร้ซึ่งข้อแม้
มีเพียงเธอคนนี้ที่ฉันแคร์
และยอมแพ้ในความปรารถนาดี

.....ก็ว่าจะไม่รัก
แต่ยากนักจนเหตุผลในทุกที่
จะให้ตอบอย่างไรว่าไม่รักเธอคนนี้
เธอคนดีคนที่ฉันภาคภูมิใจ

.....ก็ว่าจะไม่รัก
จะห้ามหักดวงจิตคิดไฉน
ก็เธอนั้นคือกาลแห่งหนึ่งฤทัย
จำนนใจให้เธอได้ไว้ครอง......
.......................................... 
   /b>