23 มิถุนายน 2547 23:40 น.
แว่นดอย
อื่มใจรับจับจิตนิมิตหมาย
คำทักทายจากสหายมาเยือนเยี่ยม
พริ้มอารมณ์อุ่นไอเกินใดเทียม
อันเต็มเปี่ยมปริ่มรักถักสัมพันธ์
ภูมิใจนักสลักพจน์ประณตน้อม
ความโอบอ้อมเจือจุนละมุนฝัน
ในอาทรอ่อนหวานผสานกัน
สมานฉันท์ปันสุขทุกอักษรา
มิตรภาพครั้งนี้จะจำจด
ร้อยถ้อยรจน์ฝากไว้นั้นมีค่า
หทัยสื่อสายใยที่ทาบทา
ล่วงเวลาแม้นานยังตราตรึง
ฝากขอบคุณการผ่านมาทายทัก
แจ้งประจักษ์ด้วยใจอันลึกซึ้ง
จากห้วงแห่งปรารถนาพาคะนึง
มิตรมิ่งพึงพานพบความงดงาม
............................................
21 มิถุนายน 2547 00:19 น.
แว่นดอย
คืนจันทร์อับลับฟ้าพาความมืด
แสงใจจืดจางรักสมัครหา
หนทางไร้ไต่ส่องคล้องวิญญา
โชคชะตาพาสู่ประตูพราง
เพลาหนึ่งหิ่งห้อยผ่านมาพบ
ดังประสบศศิกานต์อันพราวพร่าง
ความเป็นเจ้าก็เนาส่องท่องนำทาง
เพียงลางลางก็กระจ่างกลางกมล
กาลเคลื่อนคล้อยวันเพ็ญก็เด่นฟ้า
เวียนอีกคราสุขสกาวทุกแห่งหน
งดงามล้ำเกินเปรียบคำในสากล
ทุกจำนรรจ์จำนนห้วงมนตรา
หิ่งห้อยน้อยด้อยแสงแข่งดวงแข
ชำเลืองแลแก่ใจในคุณค่า
หมดเวลามาเยือนแล้วนะแก้วตา
ต้องจำลา.....หากเพ็งดับจะรับใจ
..................................................
13 มิถุนายน 2547 23:23 น.
แว่นดอย
ตระกองกอดอ้อมอุ่นละมุนฝัน
ฟังรำพันเพลงเพรียกเรียกใจเหงา
สายลมพริ้วทิวรักสลักเศร้า
อยู่กับเงาเปลี่ยวเงียบเชียบอารมณ์
มองนภาเคยสกาวพร่างพราวแสง
เหมือนดั่งแกล้งให้ใจนึกขื่นขม
ต้องกลืนกล้ำความช้ำย้ำระทม
อันตรอมตรมข่มเก็บอยู่ภายใน
ราตรีนี้มีเพียงดาวที่มัวหม่น
กับหนึ่งคนนั้นรู้สึกนึกหวั่นไหว
เธอคงลืมกันแล้วหรือฉันใด
จึงตัดซึ่งเยื่อใยเคยสัญญา
ยิ่งวันผ่านผ่านวันซึ่งปวดร้าว
จากเรื่องราวราวเรื่องล้วนหนักหนา
ยังวนเวียนเวียนวนท้นเข้ามา
กับน้ำตาที่มันทดรดโกมล
สักกี่คืนกี่คราดาราฉาย
เปล่งประกายพรายแสงแรงอีกหน
โปรดเถิดฟ้าโปรดมาช่วยบันดล
อย่าให้ทนจนอับดับดาวใจ
.............................................
8 มิถุนายน 2547 16:36 น.
แว่นดอย
ช่วยทบทวนหัวใจเธอสักครั้ง
คราก่อนนั้นคบกันพึงรู้จัก
ยังเข้าใจอะไรไม่ดีนัก
จึงเพียงภักดิ์บอกรักสมัครใจ
มาวันนี้อยากช่วยให้ยืนยัน
ความสัมพันธ์สองเราก่อนได้ไหม
เธอรู้สึกแปลกไปบ้างหรือไม่
คิดอย่างไรบอกหน่อยบอกฉันที
ในคืนวันวันคืนที่ผันผ่าน
ทุกเสี้ยวกาลหวาดไหวในวันนี้
อย่าทนฝืนกาลจากลาเลยคนดี
ทุกวิถีแห่งชีวีจะจดจำ
ทุกรู้สึกงดงาม..นามความรัก
ที่พิงพักให้ประจักษ์คุณค่าล้ำ
จากปรารถนาจริงแท้ในถ้อยคำ
คงยังย้ำให้เธอคลายกังวล
หากการเปลี่ยนแปลง..เริ่มมาในห้วงนึก
ความรู้สึกดีดียังเปี่ยมล้น
มิสงสัยมิคิดจะร้อนรน
ถ้าเธอค้นพบหัวใจ..แห่งนิรันดร์
28 พฤษภาคม 2547 22:26 น.
แว่นดอย
หากจะถามว่าฉันชอบภูเขาไหม
ตอบให้ได้ดั่งใจเลยว่ามาก
ช่างอาลัยทุกคราในยามจาก
เพียรพึงฝากอ้อมกอดรักษ์ภักดิ์ลำไพร
ในเงาร่มใบบังอันฝังจิต
ชื่นชมชิดหลากพันธุ์อันสดใส
ราชินีแห่งดอยดงพงศ์กล้วยไม้
งามวิไลให้อาลัยนะเจ้าเอย
หากจะถามถึงทะลด้วยเธอชอบ
ฉันก็ตอบจากใจที่เปิดเผย
แสนสุขล้ำย้ำคะนึงเราคุ้นเคย
ยามเคียงคู่ทรามเชยริมหาดทราย
ชมทินกรอ้อนนภาก่อนลาลับ
ท้องทะเลยิบระยับทุกทั่วท้าย
ลมโบกพัดพัดโบกเย็นสบาย
มิมีหน่ายเมื่อใดได้มาเยือน
หากจะถามฉันต่ออย่างใจคิด
ว่าดวงจิต ชอบภูเขาหรือทะเล มากกว่าเพื่อน
ก็จะตอบคนดีไม่แชเชือน
ที่เอ่ยเอื้อน..คือ..................
( ภูเขา และ / หรือ ทะเล ที่มีเธอ )
...................................................................................
หน้าส่วนตัว
768
