มหาสมุทรนั้นกว้างใหญ่ เกินใครจะหาที่สิ้นสุด แต่รักเราดุจมหาสมุทร ที่มิอาจจะซิ่งใดเปรียบได้ตลอดกาล
ดวงตาคู่นั้นส่องประกาย แวมวายจากใจเธอ ได้เจอะเจอรู้ได้จากใจฉัน ส่งถึงกันและกันตอลดกาล
ครั้งแรกที่พบเจอ และเธอก็ยิ้มให้ ครั้งสุดท้ายที่เธอจากไป ใจฉันมิอาจหยุดรักเธอ
ดาวน้อยยังส่องแสง วามแวมระยับฉาย เมื่อมีเธออยู่เคียงกาย ฟ้าพรายมิอาจมิอาจ ดำด่างบดบังเธอ