11 มกราคม 2546 16:28 น.
แวมไพร์น้อย
ฝากหนึ่งความรู้สึกไปกับดาว
ไม่รู้เธอได้รับหรือเปล่าคืนนั้น
หรือมัวแต่นั่งเหม่อเฝ้ามองพระจันทร์
หรือนอนหลับฝันคิดถึงใคร
ได้ยินหรือเปล่าเสียงกระซิบ
ของดวงดาวนับสิบ นับร้อย พร้อมกับเสียงใสๆ
เป็นหนึ่งความรู้สึกที่เรียงร้อยจากใจ
ฝากดาวน้อยไปบอกเธอว่า ฝันดี
11 มกราคม 2546 16:10 น.
แวมไพร์น้อย
ถ้าความรักฉันเหมือนดินสอก็คงดี
จะได้ลบเลือนเธอง่ายกว่านี้จากใจฉัน
ไม่ต้องทนเก็บเรื่องราวของวานวัน
ระหว่างเธอกับฉันที่ผ่านมา
แต่รู้ไหมในทางกลับกัน
ความรักฉันเหมือน...หมึกปากกา
ซึมซาบลึกซึ้งเกินกกว่า
จะลืมเรื่องราวความปวดปร่าของหัวใจ
10 มกราคม 2546 13:24 น.
แวมไพร์น้อย
ไม่ต้องกลัวหรอกนะเธอคนดี
ฉันคนนี้จะไม่หายไปไหน
ก็จะยังอยู่ใกล้ๆคอยให้กำลังใจ
ในวันที่เธอไม่มีใครใส่ใจดูแล
สัญญานะว่าจะอยู่ใกล้ๆที่ตรงนี้
จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอคนดียามท้อแท้
จะคอยปลอบโยนหัวใจดวงน้อยที่อ่อนแอ
จะคอยเป็น เพื่อนแท้ ทำทุกอย่างเพื่อเธอ
8 มกราคม 2546 17:20 น.
แวมไพร์น้อย
เธอกลับมาอีกครั้งที่เดิมตรงนี้
ในวันที่เธอคนดีทุกข์ร้อนว้าวุ่นใจ
บอกเล่าเรื่องราวของวันวานพร้อมน้ำใสๆ
อาบสองแก้ม...เพราะเหตุใดฉันรู้ดี
ฉันเองจะคอยเฝ้าปลอบโยนหัวใจเธอ
พร้อมน้ำตาที่ล้นเอ่อเหมือนทุกที
ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมต้องเป็นแบบนี้
ทั้งๆรู้ดีสุดท้ายเธอก็จากไป
ไม่รู้จะทนทำไมความปวดร้าว
ทนฟังเรื่องราวความเจ็บช้ำของเธอกับใครอื่น
ก็เป็นอย่างนี้ทุกที.....ต้องทนฝืน
ก็เพราะใจฉันมันรัก คนอื่นไม่เป็น
8 มกราคม 2546 15:05 น.
แวมไพร์น้อย
อยากขอพรจากนางฟ้า
ขอให้เธอคนดีกลับมายืนอยู่เคียงข้าง
คอยเกาะกุมหัวใจของฉันที่อ่อนบาง
ในวันที่อ้างว้างไม่มีใคร
ได้โปรดเถอะกลับมาอีกครั้ง
กลับมานั่งตรงนี้แนบชิดเคียงใกล้
แล้วฉันจะบอกเล่าเรื่องราวความใน
ที่คอยปิดบังเธอไว้ไม่พูดจา
แค่คำหนึ่งไม่ยากนักจะเอ่ยบอก
แต่เพราะกลัวเสียใจช้ำชอกจึงไม่กล้า
แท้จริงเพิ่งรู้สองเราคิดเหมือนกันตลอดมา
แต่นั่นก็สายเกินกว่าจะพูดไป
ได้โปรดเถอะนางฟ้าจ๋า
ขอเธอกลับมาสักนาทีจะได้ไหม
ให้ฉันได้บอกเล่าความรู้สึกอัดอั้น...ข้างใน
แล้วได้ตะโกนดังดังออกไปว่า รักเธอ
หน้าส่วนตัว
730
