5 มิถุนายน 2558 21:33 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
VIDEO
ฉันยากไร้ อย่างนี้ ทีเดียวหรือ ?
ใช้หนังสือ,ท่อนแขน หนุนแทนหมอน ?
ผ้าถูพื้น ผืนยังใหม่ ใช้ห่มนอน ?
เธออาทร ถามฉัน ..วสันต์พรำ
มือละมุน อุ่นประคอง ทั้งสองแก้ม
หลับเถิดแย้ม ประเดี๋ยวคง ไข้ลงต่ำ
เธอห่วงใย ในแววตา กว่าถ้อยคำ
ฉันจดจำ แววนั้น ผ่านวันคืน
วสันต์นี้ ที่ฉันนอน มีหมอนแล้ว
แต่ยังแว่ว เสียงฝน ปนสะอื้น
สงสารหมอน อยู่บ้าง ในบางคืน
ต้องเปียกชื้น เปื้อนช้ำ ด้วยน้ำตา
.................
แรงกระเพื่อมมาจากเพลง"วสันต์ถวิล" ฟังในคืนฝนพรำ
5 มิถุนายน 2558 07:17 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
เนื้อเพลง สักขีแม่ปิง(ตัดมา)
ญ. สาบาน...
ช. จ้ะ สาบานก็ได้
หากความรักสลาย ขอตายในสายแม่ปิง
................................................................
คำสาบาน บ่วงรัด มัดใจหญิง
อ้างแม่ปิง ล้นฝั่ง ดังสักขี
รักสลาย คลายจาก...ถ้าหากมี
ขอชีพพลี วางวาย สายน้ำปิง
เขาคงลืม สัญญา สาบานแล้ว
เหลือวี่แวว อยู่บ้าง แค่บางสิ่ง
ปล่อยข้าเจ้า เหงาใจ ในเวียงพิงค์
ลูกผู้หญิง ใจอ่อน ซ่อนน้ำตา
แม่ปิงจ๋า ข้าเจ้า ฮักเขาอยู่
โปรดเอ็นดู ติดตาม แค่ถามหา
แม่อย่าทวง สาบาน ที่ผ่านมา
ลูกรอท่า เขาต่อ บ่เป็นไร
ขอสุมา แม่ด้วย ช่วยสงสาร
คำสาบาน เมื่อก่อน ถอนได้ไหม
หากว่าแม่ ถือสา คร่าเขาไป
ข้าเจ้าก็ บ่เหลือใคร จะให้คอย
"สักขีแม่ปิง"
VIDEO
25 กรกฎาคม 2555 20:46 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
เขาไม่ใช่ดารา..เขามาใหม่
ราคาไข่ คอมเม้นท์ ยังเป็นศูนย์
เห็นไข่แตก ข้าวตอก ที่พอกพูน
เขากับศูนย์ จึงหมอบ ปลอบใจกัน
ฉันรู้แน่ บ้านนี้ มีความรัก
ใช่ว่าสัก มีแต่ แค่นักฝัน
รักที่นี่ มีให้เห็น ไม่เว้นวัน
ขอแบ่งปัน เขาบ้าง สักหางตา
16 กรกฎาคม 2555 08:31 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
หนุนหนังสือ ชื่อคำหยาด นอนดาดฟ้า
ฝันจะเป็น เช่นดารา บนฟ้ากว้าง
ตื่นจากฝัน ฉันก็ลง มาหลงทาง
ฝันจึงค้าง อยู่บนนั้น ฝันทั้งเพ
รีบต่อไฟ เติมฝัน แต่วันนี้
อย่ารอรี หรี่ไฟ ไถลเถล
Till your head turn white...I can say
It's "The way you will never be"
5 มิถุนายน 2558 07:08 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
VIDEO
เธออยู่ไหน, ใครคนนั้น, ฉันอยู่นี่,..
เป็นวลีที่รำพันกันลับหลัง
เนิ่นนานปีไม่มีใครเคยได้ฟัง
เพียงลำพังรับรู้กันกับจันทรา
ฝากบอกใครคนนั้นนะจันทร์ไสว
เธออยู่ไหนใช่ถามเพื่อตามหา
ฉันอยู่นี่ก็ใช่อยากให้มา
คล้ายเป็นคำอำลาด้วยอาวรณ์
คงจะไม่มีวันพบกันแล้ว
ขอบคุณแววห่วงใยในวันก่อน
เธออยู่ไหนไม่สำคัญนิรันดร
เพราะทับซ้อนฉันอยู่นี่อยู่ที่เดิม