เธออยู่ไหน,ใครคนนั้น,ฉันอยู่นี่ เป็นวลี ที่รำพัน กันลับหลัง เนิ่นนานปี ไม่มีใคร เคยได้ฟัง เพียงลำพัง รับรู้กัน กับจันทรา ฝากบอกใครคนนั้นนะจันทร์ไสว เธออยู่ไหนใช่ถามเพื่อตามหา ฉันอยู่นี่ก็ใช่อยากให้มา คล้ายเป็นคำอำลาด้วยอาวรณ์ คงจะไม่มีวันพบกันแล้ว ขอบคุณแวว ความห่วงใย ในวันก่อน เธออยู่ไหนไม่สำคัญนิรันดร เพราะทับซ้อนฉันอยู่นี่อยู่ที่เดิม เพลง "เธออยู่ไหน" ต้นฉบับ

อยากจะฟัง ปืนเที่ยง สักเปรี้ยงหนึ่ง

กว่าจะถึง ถ่อไกล ไปอีกโข เลาะฝั่งคลอง มองหลัก ปักกิโล น่าโมโห เห็นปัก แต่หลักไมล์ กางแผนที่ ชี้จุด จะหยุดพัก เป้าหมายหลัก ปากคลอง บางกอกใหญ่ บัวลอยเอ๋ย เส้นทาง ค่อนข้างไกล ย้อยเหงื่อไหล โทรมกาย ถึงปลายมือ พักก่อนเถอะ ครึ่งทาง บางกอกน้อย ประเดี๋ยวย้อย ขึ้นฝั่ง อ่านหนังสือ หากเจ้าลง สรงลึก เพื่อฝึกปรือ ล้างสะดือ เสียด้วย เราช่วยกัน เฮ้?ทูนหัว บัวลอย หล่นลงน้ำ ย้อยถลำ โดดคว้า จ้าละหวั่น ต้องเสียชื่อ เสือมือไว คว้าไม่ทัน อะไรกัน?ได้ไง?ย้อยไม่ยอม ดูบัวลอย เล่นน้ำ สามสี่ยก เห็นตระหนก หน้าตื่น ยื่นมือพร้อม ย้อยคว้ามับ ฉับไว ได้ตามฟอร์ม แล้วตะล่อม ขึ้นฝั่ง นั่งติติง อย่าไปยุ่ง กอหญ้า ว่าแล้วไหม? เจออะไร ไหนดู อยู่นิ่งนิ่ง อย่าขืนตัว บัวลอย ย้อยเจอปลิง ถามจริงๆ ล้างสะดือ มาหรือยัง? ...ฯ

หากแย้มยัง อยู่ยั้ง ยืนยง พรุ่งนี้คง ขอลา ฟ้าเมืองหลวง เก็บรักหลอก ร้อยไว้ ได้เป็นพวง กวาดรักลวง สุมไว้ ไม่ต้องเรียง หลังจากนั้น- -เที่ยวสอดแนม แรมรอน หารักแท้ เอาให้แน่ ต้องไป ไกลปืนเที่ยง โอ้สวรรค์ นั่นปะไร ไม่ลำเอียง พบคู่เคียง เรียงวัย ไล่เลี่ยกัน ณ.ชายน้ำ ลำประโดง คงคาน้อย หลังกออ้อย แย้มแอบดู เธออยู่นั่น มนต์มัดใจ เสกมาก จนปากมัน หมายมัดมั่น กินรี ที่ชายคุ้ง กลืนน้ำลาย คล้ายกรวด อย่างรวดร้าว เห็นหล่อนก้าว ออกมา จากผ้าถุง มนต์มัดใจ ให้ผล จนอกตุง เลยรีบมุ่ง มัดนาง ด้วยกางเกง