23 สิงหาคม 2548 19:04 น.
แม่มะลิ
หากวันนี้...สิ่งเคยหวังพังสลาย
สูญมลายลงดั่งทรายกองตรงหน้า
อย่านะใจอย่าอ่อนไหวอย่าอ่อนล้า
จงแกร่งกล้าประจัญหน้าอย่าท้อใจ
ดูสินั่นมดตัวน้อยขนอาหาร
ทั้งคาวหวานตั้งมากมายกว่าจะได้
แม้เจอลมแดดฝนฟ้าล้าแทบตาย
ยังไม่วายสิ้นกำลังถึงรังตน
ดูนี่สิ.....อาณาจักรของจอมปลอก
เจอพรรคพวกทหารเก่งเร่งฝึกฝน
กว่าจะสร้างแต่ละห้องแสนเหมื่อยล้น
ต่างอดทนจนแล้วเสร็จแม้เหนื่อยกาย
เธอคนดี.รู้แบบนี้ยังท้อไหม
หากเปลี่ยนใจเริ่มงานใหม่ใช่จะสาย
ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอไม่วางวาย
สู่จุดหมายที่วาดไว้ไปด้วยกัน
22 สิงหาคม 2548 23:46 น.
แม่มะลิ
เธอเหนื่อยไหมถามจากใจเพราะฉันห่วง
ใช่จะลวงด้วยคำหวานอย่าสงสัย
ทุกคำพูดการกระทำออกจากใจ
เหนื่อยบ้างไหมถามจากใจตอบฉันที
ทุกวันวานที่พ้นผ่านเธอเหนื่อยมาก
เธอลำบากกับเรื่องฉันไม่สุขี
เป็นที่ฉันผิดที่ฉันมันไม่ดี
ไม่สมที่เธอห่วงใยคอยคุ้มครอง
ยามปัญหามันถาโถมจนแทบทรุด
เธอกลับฉุดฉันเอาไว้ด้วยสมอง
แนะแนวทางการแก้ไขตามครรลอง
สอนให้มองถึงปัญหาด้วยปัญญา
ยามเหนื่อยหนักปานสายใจกายจะขาด
เธอกลับวาดทางแห่งหวังให้ค้นหา
เธอพร่ำบอกเราทุกคนที่เกิดมา
ต้องไขว่คว้าสิ่งมุ่งหวังมาปกครอง
ยามฉันเศร้าท้อแท้ใจในเรื่องรัก
เธอบอกพักห้ามหักใจอย่าเศร้าหมอง
เธอพาฉันเล่าเรื่องขำเต้นรำร้อง
เธอสนองแต่ความสุขทุกข์ผ่อนคลาย
มาวันนี้เธอคนดีก็ยังอยู่
ยังเคียงคู่อยู่กับฉันไม่ห่างหาย
เกรงว่าเราอาจคู่กันจนวันตาย
ฟ้าสลายดินมลายไม่ทิ้งกัน
ฟังนะฟัง ฉันขอย้ำเป็นคำจบ
ฉันได้พบรักจริงแท้มิแปรผัน
จากนี้ไปจะรักเธอตราบนิรันดร์
เธอของฉัน ฉันของเธอ เฮ้อสุขใจ
17 สิงหาคม 2548 13:42 น.
แม่มะลิ
............ปิดหัวใจเลิกฝันใฝ่ในรักแท้
เริ่มอ่อนแออ่อนล้าไม่กล้าฝัน
ใครหนอใคร เคยบอก เรายังมีกัน
สุดท้ายนั้นชายในฝันพลันหลุดลอย
.อยากจะไขว่อยากจะคว้าเธอคืนกลับ
ทำเพียงยับหยั่งใจให้ถอดถอย
รักสามเศร้าเราทั้งเหงาทั้งเฝ้าคอย
จิตเลื่อนลอยใจละห้อยคอยเธอคืน
...เจ็บแสนเจ็บช้ำแสนช้ำขำความคิด
รู้ถูกผิดยังฝังจิตให้เฝ้าฝืน
เธอกับเค้าต้องร้างลาไม่ยั้งยืน
แสนสะอื้นในความคิดผิดแผกคน
ตัดนะจิตเลิกนะใจหยุดไขว่คว้า
ที่ผ่านมาถือเสียว่าได้ฝึกฝน
เป็นบทเรียนให้อ่านเขียนเพียรฝึกตน
ต้องมีคนที่รักจริงไม่ทิ้งเรา
6 สิงหาคม 2548 15:00 น.
แม่มะลิ
.............อันความรักแสนซับซ้อนซ่อนความลับ
จะตื่นหลับแสนสับสนระคณหา
ความลับเอย ความรักเอ๋ย ช่างงามตา
ต่างไขว้คว้า เฝ้าคนหามาชื่นชม
.............ยามรักหวานปานน้ำตาลหยาดหยดย้อย
ใจดวงน้อยเปี่ยมรักร้อยพลอยสุขสม
ความรักงามดั่งดวงมาลย์พาลภิรมย์
ใฝ่ดอมดมมาลารักสลักชีวี
............ยามทุกข์เศร้าผู้ใดเล่าเข้าใจถึง
อันสิ่งซึ่งแสนโศกศัลย์หวั่นใจนี้
ความร้อนเร้าเข้าครอบคลุมสุมฤดี
สายนทีที่เย็นฉ่ำซ้ำเดือดดาล
............บทสรุปคำว่า "รัก" แสนล้ำลึก
ใจครุ่นนึกบันทึกกลอนตอนอวสาน
กฏแห่งรักเมื่อพบสุข ทุกข์พบพาน
ยังร้าวราน ซ่านระบม ถมชีวี.........
หน้าส่วนตัว
1503
