24 กันยายน 2551 20:57 น.
แม่มดใจร้าย
เดินทางมาก็บ่อย..นั่งรถไฟมาก็มาก และส่วนใหญ่มักจะไม่เลือกขบวนแรกหรือขบวนสุดท้าย
แต่จะเลือกขบวนที่สะดวกที่สุด..แบบว่ารถไฟจอดตรงไหนแล้วมีประตูก็ขึ้นขบวนนั้นแหละ
รถไฟที่ว่านี้..มิได้หมายถึงผู้ชาย ทั้งที่หมายปอง และมิได้หมายปอง..
แต่ไงมีใครชอบเอาชีวิตไปเปรียบเทียบกับขบวนรถไฟนะ..
ก็ชีวิตน่ะจะเปรียบเทียบกับรถไฟได้ไงละ ในเมื่อรถไฟมันวิ่งอยู่ทุกวัน ถ้าอยากนั่งมันก็ไปขึ้นได้
แต่ชีวิตหาใช่แบบนั้นไม่..เจอผู้ชายสักคนหนึ่ง ต้องคิดแล้วคิดอีก คิดจนเขาทนไม่ไหว ไปดีกว่า
หรือบางทีเรายังไม่ทันคิด..เขาก็ไปซะแหละ..555
นั่งรถไฟครั้งล่าสุด..ณ ไต้หวัน ก็ไม่ได้นั่งขบวนสุดท้าย และไม่ได้พลาดตกรถไฟ
และเท่าที่จำความได้..ยังไม่เคยตกรถไฟสักครั้ง ถ้าตกรถไฟ คงต้องมีใครไปเยี่ยมแล้วละ
แต่เผอิญยังไม่เคยตก ทุกคนเลยโชคดีไปที่ไม่ต้องมีของเยี่ยมไข้..(ยิ้มนะยิ้ม)
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ที่มีคนทักว่ากำลังหารถไฟเที่ยวสุดท้าย..
ลองคิดเล่น ๆ ดูว่า..เอถ้าเจอรถไฟเที่ยวสุดท้ายจริง ๆ จะเลือกขึ้นหรือปล่อยให้ผ่านไป.(คิดๆๆๆๆๆ)
คิดไปคิดมา..พลาดรถไฟ ก็มีรถยนต์..(เกี่ยวกันเปล่าเนี่ย) แต่ถ้าพลาดจริง ๆ ก็ช่างมันเถอะ...
เที่ยวครั้งหน้า.เอ! จะมีรถไฟให้นั่งมั้ยเนี่ย ถ้ามีนะจะไม่เลือกนั่งเที่ยวแรก และเที่ยวสุดท้าย
แต่..จะใช้เที่ยวด้วยหัวใจ ที่มิใช่การเลือก
คุณละ..รอรถไฟอยู่หรือเปล่า..(ระวังรถไฟขบวนสุดท้ายด้วยนะ)
สำหรับฉัน..ไม่ได้รอรถไฟเที่ยวสุดท้ายค่ะ (เพราะไม่เคยรอ)
ปล..
สำหรับคณ..ทุก ๆ คน ครั้งหน้าไปเที่ยวด้วยกันนะคะ ฉันจะพาพวกคุณไปเที่ยวพร้อมขบวนรถไฟ
ที่มิใช่ขบวนสุดท้ายค่ะ...อิอิ