15 สิงหาคม 2554 18:20 น.
แม่มดใจร้าย
"น้ำเหงื่อขึ้นกลางหลังระหว่างทาง แต่น้ำค้างกลางเที่ยงบานระหว่างใจ"
การเดินทางอาจมีหลายรูปแบบ บางคนชอบท่องเที่ยวแบบสบาย บางคนชอบกึ่งสบายกึ่งลำบาก เพื่อนคนหนึ่งที่จากไปเพียงหนึ่งเดือนเคยถามฉันว่า ทำไมฉันถึงชอบหาความลำบาก ฉันหัวเราะพร้อมตอบว่าถ้าชีวิตไม่เคยพบความลำบากแล้วจะรู้หรือไม่ว่าสุขที่แท้จริงเป็นเช่นไร..
เพื่อนเคยบอกว่าจะไปเที่ยวด้วยแต่แล้วเพื่อนก็เดินทางจากไปเสียก่อนที่จะได้เที่ยว..
คุณอาจไม่พบเจออะไรเลยระหว่างการเดินทาง..หรือคุณอาจพบเจอสิ่งต่างๆ มากมายระหว่างการเดินทางจากการเก็บเกี่ยวด้วยสายตาและหัวใจ..
มีคำถามมากมายว่าจะไปทำไม จะขึ้นไปดูอะไร ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าสิ่งที่อยากเห็น อยากสัมผัสนั้น จะได้พบเจอหรือไม่ ฉันอาจไม่พบในสิ่งที่อยากพบ อาจไม่ได้เห็นในสิ่งที่ฉันอยากเห็น อาจไม่ได้สัมผัสในสิ่งที่อยากสัมผัสถ้าฉันไม่ใช้ใจ..
แต่ละเนิน แต่ละเนินที่ดูจากเรื่องเล่าล้วนหลากความหมาย...เนินส่งญาติ..ส่งไปไหน ส่งไปทำไม, เนินมรณะ..ถ้าตัดคำว่าเนินทิ้งเสียทุกผู้ทุกนามล้วนต้องพบเจอ ไม่ว่าเร็วหรือช้า ใครเล่าจะหลีกเลี่ยงได้
"ชีวิตไม่ใช่ผักหญ้า จะได้งอกรากอยู่กับที่"
ยังคงใช้ได้กับฉัน กับชีวิตที่ยังชื่นชอบการเดินทาง..
สิ่งที่จะได้พบเจอในวันหน้าอาจไม่ได้เป็นดังที่หวัง แต่ฉันเผื่อใจไว้สำหรับสิ่งที่ไม่ได้คาดหวังอยู่แล้ว..
คงมีเรื่องเล่าจากลานน้ำค้างกลางเที่ยง..
คงมีเรื่องเล่าจากลานภูสอยดาว..
และคงมีเรื่องเล่าจากการเดินทาง..
10 พฤษภาคม 2553 20:59 น.
แม่มดใจร้าย
คำว่า..คิดถึง แค่ได้ยินก็ซึ้งถึงหัวใจ
ห่างหายไปเพียงใด..หัวใจยังคิดถึงกัน
ในห้วงหลังนี้มักได้ยินคำว่าคิดถึงบ่อย ๆ เพื่อนโทรศัพท์มาหาแล้วส่งต่อให้แม่
"หายไปไหนมาลูก..คิดถึง" เพียงแค่ได้ยินก็ทำเอาอึ้ง กับคำว่า "คิดถึง"
ที่แม่มีให้ลูกคนนี้เสมอ..
เจอพี่ที่เคารพ..หนูหายไปไหนมา "คิดถึง" คิดว่าหนูออกจากงานไปแล้ว
ดูสิห่างกันเพียงแค่ตึกขั้น และเพียงไม่ได้ไปทำงานร่วมกันอีก..
อดนึกไม่ได้ว่า..นี่เราทำตัวเงียบหายได้ป่านนี้เชียวหรือ..
กับคนบางคน..เจอหน้ากันทุกวันห่างกันเพียงแค่อาทิตย์
คำคิดถึง..ก็มีมาให้ตลอด
จนต้องถามว่า..คิดถึงจริงหรือ
และกับคนบางคน..คำว่า "คิดถึง" ก็มีให้กันพร้อมบอกจุดมุ่งหมายในใจ
แต่..ก็อดคิดไม่ได้ว่า อย่างน้อยก็ยังคิดถึงกันน่า
แล้ว.."สามพันโบก..กับโลกแห่งความคิดถึง" มาเกี่ยวอะไรด้วย
สามพันโบก..เป็นจุดหมายปลายทางที่มิได้ตั้งใจ
แต่..เป็นเหตุบังเอิญที่ได้ไป
และไม่ผิดหวังกับการเดินทางครั้งนี้..อดคิดไม่ได้ว่า เวลามีน้อยทำให้การเดินทาง
ไปครั้งนี้ไม่เต็มที่..
สามพันโบก..จึงเป็นโลกแห่งความคิดถึงว่า จะต้องกลับมาอีกครั้ง..
25 มกราคม 2553 21:22 น.
แม่มดใจร้าย
ท่ามกลางบรรยากาศหนาวเหน็บ..ณ ดินแดนที่แสนห่างไกลจากบ้านเกิดเมืองนอน..
ฉันหยิบโทรศัพท์จากหัวเตียงขึ้นมาดู..ทั้งทีรู้ว่าคงไม่มีใครโทรหา และคงไม่มีใครส่งใดใดมา..
แต่..ฉันคาดผิด โทรศัพท์มีข้อความฝากไว้
จาก..ใครคนหนึ่งที่เงียบหายไปนานปี
"ที่นี่หนาวแล้ว ที่..หนาวหรือยัง"
หนาว..หนาวเพราะข้อความจากเธอ ไม่ใช่หนาวเพราะอากาศที่มันเป็นอยู่
ฉันตอบข้อความเธอกลับไปว่า..
"ที่..ไม่รู้ แต่ที่นี่เย็นดี"
เธอคงไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน และคงสงสัยกับคำตอบที่ได้รับ จึงมีข้อความถามกลับมา ซึ่งฉันก็ตอบข้อความเธอกลับไป..
ความเดียวดายของฉัน..ไม่ได้เกิดจากการเดินทางไปต่างบ้าน ต่างเมือง เพราะฉันมีหลายชีวิตที่ร่วมเดินทางไปด้วย
แต่..ฉันเดียวดายกับความรู้สึกที่ได้รับ
เดียวดายกับความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นเงียบ ๆ ภายในหัวใจ
หัวใจ..ที่คิดว่าชาด้าน จากความรู้สึกหลาย ๆ อย่างที่ประสพ
ฉันไม่รู้ว่า..เพราะเหตุใด
แต่..สิ่งที่ฉันรู้
คือ..ฉัน
"เดียวดาย..ในสายลมหนาว"
9 พฤศจิกายน 2552 11:07 น.
แม่มดใจร้าย
อยู่บ้านเป็นของเรา..ออกจากบ้านเป็นของคนอื่น..(อุ้ยม่ายช่าย)
อยากทำไรก็อยู่บ้านเรา..ออกนอกบ้านควรปฏิบัติตามกฎสากล
อันนี้มันก็คงเข้าข่ายที่หว่า..ถ้าอยากไปเที่ยวไกล ๆ ก็ต้องปฏิบัติได้ตามกฎหมู่ (ที่มิได้ผิดกฎหมาย)
ไม่ใช่ว่า..ไอ้นั่นก็ไม่ดี ไอ้นี่ก็ไม่ใช่ อันนู้นก็ไม่ชอบ
เขามีหมู..จะกินไก่
เขามีไก่..จะกินปลา
เขาให้น้ำปลาพริก..จะกินน้ำปลาเปล่า ๆ
..อย่าพึ่ง..งง..
กำลังจะเล่าให้ฟังว่า..
ในการเดินทางไกลอีกครั้งหนึ่ง...มีไฮโซท่านหนึ่ง..(เขาบอกมาว่าเขาไฮโซ) แต่เรามองแล้วเขาคงแบบว่าโซซัดและโซเซ..
ก็คุณเธอทั้งมากเรื่องและเรื่องมากอย่างที่บอก..เขาเสริฟ์หมู เธอบอกว่ากินไม่ได้ เขามีพริกน้ำปลา เธอบอกว่า..เธอไม่กินเผ็ด แต่ต้มยำมาเธอบอกว่าต้มยำไม่เผ็ด
แล้ว..เธอก็เป็นดาราประจำทิป แบบว่า เธอ..ได้โปรดตลอด
จน..พวกเราก็บอกว่า..ได้โปรด
แต่..เป็นได้โปรดไปไกล ๆ ฉันอายเขา
บางครั้งการเดินทางไกล..ก็ใช่จะราบเรียบและลื่นโดยตลอด เหตุการณ์ไม่คาดฝันมักเกิดขึ้นได้ในระหว่างทาง..เช่น ครั้งนี้คณะต้องวิ่งผลัด 4x800 เมตร เพื่อให้ทันรถไฟที่จะไปกรุงปารีส อาม่าวัย 94 ปี วิ่งโดยไม่มีบ่น แต่คุณเธอทั้งบ่นและโวยจนคนไทยที่ไปด้วยอาย..
เหตุเกิดเพราะว่า..เธอหิ้วกระเป๋าใบย่อมที่คงจะหนักพอดูสำหรับค่ำคืนก่อนได้รับกระเป๋าใหญ่ แล้วคุณไกด์ก็อาสา..พอหิ้วขึ้นมาคุณไกด์ก็บอกว่าขากลับหิ้วเองนะ เท่านั้นแหละค่ะ บอกได้คำเดียวว่า..อายยยยยยยยยยยยย
แล้ว..เธอก็เป็นดาราประจำทิปที่ทำให้เราอยากหนีไปไกล ๆ
แม้จนกระทั่งวันกลับ..คุณเธอก็ยังวุ่นวายหนีจากกลุ่มคนไทยเพื่อไปนั่งชั้นสองของ A380 ในขณะที่กรุ๊ปนั่งชั้นหนึ่งทั้งหมด เรียกว่าเธอเอาเวลาในการเช็คอินทั้งหมดเป็นของเธอคนเดียวเกือบชั่วโมง..
และ..เธอก็มาวีนขาดเมื่อต้องเปลี่ยนเครื่อง และเธอต้องมานั่งรวมกับกลุ่ม
เธอเปลี่ยนเผื่อให้ได้นั่งกับคนที่มาด้วย..
แต่พอมีคนเปลี่ยนเพื่อให้ได้นั่งกับคนที่มาด้วย แล้วเอาคนต่างชาติมานั่งข้างเธอ..
เธอบอกว่า..เอาคนชาติไหนมานั่งกับเธอ
เพราะฉะนั้น..เธอจึงขอเปลี่ยนไปนั่งที่เดิม..(เอากับเธอสิ)
ไอ้เราก็อดคิดไม่ได้ว่า..ตอนเปลี่ยนไปนั่งชั้นสองก็มีแต่คนชาติไหนก็ไม่รู้ทำม๊ายยยย ยังนั่งได้...
ถึงเมืองไทย..ทราบว่า..เธอเป็น blacklist (พิมพ์ถูกเปล่าหว่า) ที่ใคร ๆ ก็ไม่ต้องการ
เรียกได้ว่า..มีเธอต้องไม่มีฉัน
แล้วอย่างนั้น..ทำไมไม่อยู่บ้านละคุ๊ณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณ
21 เมษายน 2552 22:33 น.
แม่มดใจร้าย
ขอร้องนะ..อย่าสะตอ
สะตอ..เป็นพืชชนิดหนึ่งของทางภาคใต้ ที่นิยมนำมาทำเป็นอาหาร
สะตอ..เป็นอาหารที่ภาคไหน ๆ ก็กินได้
สะตอ..มีผลเป็นฝักยาว ๆ ซึ่งในหนึ่งฝักมีหลากหลายเมล็ด
ในแต่ละเมล็ดมีความแตกต่าง..
บ้างรี..
บ้างกลม..
และบ้างเน่า..
สะตอ..มีสองชนิด คือสะตอข้าว และสะตอดาน ซึ่งมีความแตกต่างกันในด้านกลิ่นและเนื้อของเมล็ด
สะตอ..เป็นพืชมีกลิ่นฉุนเมื่อกินแล้วต้องหาวิธีดับกลิ่น ทั้งกลิ่นปากและปัสสาวะ
กลิ่นปากอันเกิดจากสะตออาจเป็นอาการอันไม่พึงประสงค์แก่บุคคลรอบข้าง..
กลิ่นอันตามมาจากการขับถ่ายย่อมสร้างความไม่พึงประสงค์เช่นกัน
สะตอ..นอกจากจะเป็นอาหารแล้ว ยังเป็นคำศัพท์ชนิดหนึ่งที่คนมักนิยมนำมาใช้
แหม...เธอนี่สะตอจริงนะ อาจหมายความว่า..ตอแหลอีกแล้วนะเธอ
หรือเบาหน่อยก็อาจจะเป็น สตอร์เบอรี่จริง ๆ นะจ๊ะ...แล้วมันเกี่ยวกับสตอร์เบอรี่ตรงไหนหนอ
สะตอ..เป็นอาหารที่ใคร ๆ ก็นิยมถึงแม้จะสร้างกลิ่นตามมาหลังจากการกินก็ตาม
สะตอเป็นอาหารที่น่าโปรดปรานสำหรับใครหลาย ๆ คน
แต่..อาการสะตอที่ไม่ใช่สะตอซึ่งเป็นอาหารอาจไม่เป็นที่ปรารถนาของใครหลาย ๆ คน
อาการสะตอเป็นอาการของคนตอแหลไปเรื่อย ๆ
ว่าฉันไม่รู้ ฉันไม่ทราบ ฉันไม่ได้ทำ..อิอิ เกี่ยวกันมั้ยหว่า
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบกินสะตอแม้จะกลิ่นแรง..
แต่..เป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบสะตอที่เป็นอาการของการตอแหล
แกะสะตอถ้าเจอสะตอเน่าก็ทิ้งเสีย..
กินสะตอวิธีดับกลิ่นปาก..ต้องทำไงหว่าปากจะได้ไม่เหม็น
แล้วอาการสะตอละจะทำฉันใดดี..
คงต้องใช้วิธีนี้..
ขอร้องนะ..อย่าสะตอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
2211
