14 มิถุนายน 2551 21:51 น.

แค่หนามตำ..

แม่มดใจร้าย


จะโดดเดี่ยวเดียวดายก็ช่างเถอะ
ใจจะเปรอะเลอะเปื้อนเกลื่อนความช้ำ
จะเจ็บแสบแปลบทรวงหน่วงความจำ
เหมือนหนามตำเจ็บแปลบแสบทรวงใน

จะเจ็บปวดรวดร้าวจนหนาวจิต
มิข้องติดในบ่วงห้วงสงสัย
จะเหน็บหนาวร้าวทรวงในห้วงใจ
มิหวั่นใดในบ่วงห้วงแห่งกรรม

อาจโดดเดี่ยวเดียวดาย ณ ปลายฟ้า
หันมองมาล้วนเป็นเรื่องขำขำ
น้ำตาตก ในห้วงความทรงจำ
แค่หนามตำเข็มบ่งจงออกไป




				
12 มิถุนายน 2551 11:23 น.

บทกวีแห่งความทรงจำ..

แม่มดใจร้าย


เนิ่นนานมาแล้ว
บทกวีบทนี้ติดอยู่ในความทรงจำ
บทกวีอันทรงคุณค่าแห่งหัวใจ
บทกวีที่ให้ความหมายยิ่งใหญ่แห่งชีวิต
สำหรับผู้มีความรัก
ขอบคุณเจ้าของบทกวี...
ซึ่งฉันมิทราบนาม..





แม้เป็นเพียงดอกหญ้า
ก็ยังมีค่าสำหรับตัวเอง
เพราะมันไม่เคยวังเวง
เมื่อบทเพลงแห่งรักจักหายไป

จึงอยากเป็นเช่นดอกหญ้า
อยู่กลางป่าเขากว้างไหญ่
เพราะมันไม่เคยเสียน้ำตาให้ใคร
เมื่อรักจักหายไปจากชีวิต

แด่..ผู้มีความรักทุกผู้ทุกนาม				
10 มิถุนายน 2551 17:49 น.

ใจ..

แม่มดใจร้าย


ร้อยเรื่องราวเล่าขานเป็นเรื่องเขียน
บ้างล้วนเป็นบทเรียนทรงคุณค่า
เรียงสัมผัสกลั่นกรองเป็นอักษรา
ล้วนกลั่นมาจากใจได้ชื่นชม

จับจารจดจนจบเป็นหนึ่งบท
เรื่องรันทดบางครั้งอาจขื่นขม
หัวใจสุขเรื่องเล่าล้วนภิรมณ์
ให้ชื่นชมเรื่องราวยาวนานไกล

อาจบางครั้งเรื่องราวที่เราเขียน
เป็นบทเรียนชีวิตที่ยิ่งใหญ่
ใครเล่าล้วนรู้สึกลึกภายใน
กลั่นจากใจยามเศร้าเคล้าน้ำตา

ฤๅ บางครั้งเรื่องร้าวราวประชด
มิอาจอดหัวใจไยกันหนา
เกิดเป็นคนสุขเศร้าอยู่ทุกครา
มิอาจหาหนทางหลีกลี้ไกล






				
9 มิถุนายน 2551 21:33 น.

ชื่อตั้งมากมี..หามองมิเห็นไม่

แม่มดใจร้าย


กลิ่นตุตุลอยมาหามิเห็น
ว่ามันเป็นกลิ่นใครไหนกันหนา
กลิ่นเน่าเน่าหามองมิเห็นนา
ใครกันหนาปล่อยกลิ่นแล้วทิ้งไป

อยู่สิบคนถามใครไหนกันตด
สุดรันทดหามีใครรับไม่
อยู่สองคนตดใครก็รู้ไป
อยู่หลายคนนั้นไซร้หาเห็นมี

กลิ่นตดใครปล่อยไว้เดี๋ยวหายเหม็น
แต่ประเด็นใครชื่อตดกันนี่
ชื่อมากมายหลายร้อยหลายพันมี
น่าบัดสีชื่อตดรันทดใจ

ใครชื่อตดหามองมิเคยเห็น
หรือแค่เป็นชื่อตดที่คิดได้
คงแค่ชอบปล่อยกลิ่นแล้วทิ้งไป
หรือเป็นได้แค่ตดก็คงดี..


				
9 มิถุนายน 2551 13:51 น.

ข้าผิดอะไร

แม่มดใจร้าย

Carabao2524_00002165002.jpg
ข้าทำผิดอะไรเจ้านายเอ๋ย
ด่าใครเอ่ยถึงข้าช่างน่าขัน
จะด่าเขาอ้างข้าทำไมกัน
ข้าทำผิดอะไรนั้นช่วยบอกที

จะด่าเขาทุกทีนึกถึงข้า
เอามาด่าให้ข้าต้องหมองศรี
อยู่เฉยเฉยก็ด่าข้าทุกที
ถูกด่าฟรีจนข้าระอาใจ

เห็นข้าเดินเพ่นพ่านเรียกพระช่วย
ว่าข้าซวยอย่าเดินเข้ามาใกล้
เจ้านายจ๋าข้านั้นผิดอะไร
แล้วทำไมด่าใครซวยทุกที


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
Lovings  แม่มดใจร้าย เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
Lovings  แม่มดใจร้าย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
Lovings  แม่มดใจร้าย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแม่มดใจร้าย