27 มิถุนายน 2551 19:35 น.
แม่มดใจร้าย
มิมีเค้าความจริงสิ่งที่เห็น
เป็นดั่งเช่นภาพลวงก็คงใช่
สิ่งสวยงามหลอนหลอกอย่าบอกใคร
อย่าหลงในความงามตามนิยม
วันนี้เธองามเด่นเช่นนางฟ้า
ในสายตาคนมองว่างามสม
ใครใครต่างเฝ้ามองอย่างชื่นชม
หลงงายงมความงามนามวิไล
พอเวลาผันผ่านเนิ่นนานกัลป์
สิ่งที่นับว่างามถามได้ไหม
ล้วนเปลี่ยนแปลงตามกาลที่ผ่านไป
ความไฉไลอยู่ไหนใครบอกที
ภาพลวงตาบางอย่างคงมองออก
สามารถบอกว่างามตามวิถี
สิ่งลวงใจจนชอกช้ำชีวี
รู้ตัวดีเมื่อช้ำระกำใจ
คงดั่งเช่นเรื่องราวที่กล่าวขาน
ดั่งวันวานผ่านมาก็คงใช่
ผ่านพบดีเลวร้ายประการใด
ภาพลวงตา..สิ่งลวงใจใช่ของจริง
25 มิถุนายน 2551 21:33 น.
แม่มดใจร้าย
หยิบต่างหูหนึ่งคู่นำมาส่ง
แม่โฉมยงค์คนงามตามถามไถ่
ต่างหูจากต่างแดนแสนวิไล
พี่มอบให้แด่เธอนะน้องนาง
พี่เดินทางต่างแดนแสนลำบาก
หยิบของฝากชิ้นใดให้หม่นหมาง
ช่างแสนแพงเกินซื้อนะนวลนาง
มิอำพรางจากใจใช่ไก่กา
เรื่องต่างหูคู่เดียวใช่เรื่องใหญ่
แต่ติดใจสั่งไปใช่มิหว่า
บอกกับพี่ก่อนไปถ้ากลับมา
ให้พี่พาชายหนุ่มจากแดนไกล
กลับมาฝากน้องนางที่นี่ด้วย
ถ้าไม่ช่วยเห็นทีเป็นเรื่องใหญ่
ไม่มีหนุ่มกลับมาจงกลับไป
สู่แดนไกลที่ไปไม่ต้องมา
แต่ไยพี่นี้นำของมาฝาก
ต่างหูจากแดนไกลยังไงหนา
น้องติดใจสงสัยในอุรา
สงสัยว่าถ้าน้องจะหูเบา
23 มิถุนายน 2551 19:40 น.
แม่มดใจร้าย
ซึ่งขึ้นชื่อว่าอยู่ในเพศแม่
มีรักแท้แน่นอนเหมือนใครเขา
แต่ชีวิตอาจแบ่งเส้นขีดเงา
ให้ตัวเขาเข้าอยู่ผู้ขายตัว
อยากจะมีชีวิตเช่นใครอื่น
ต้องขมขื่นเอาตัวเข้าเกลือกกลั้ว
แลกเม็ดเงินกับการยอมขายตัว
ให้ชายทั่วพารามาเชยชม
อนิจจาชีวิตน่าเศร้านัก
ชายไม่รักแค่นี้ก็ขื่นขม
ชีวิตผ่านความเศร้าทุกข์ระทม
สุดตรอมตรมเมื่อเขาเอาประจาน
กินที่ลับแต่ไขในที่แจ้ง
น่าหน่ายแหนงเหมือนใจถูกประหาร
เขาขายตัวแลกเงินมาเจือจาน
แต่ไยท่านประจานให้อับอาย
17 มิถุนายน 2551 21:11 น.
แม่มดใจร้าย
ซีกร่างหนึ่งของฉันสวยสดใส
สาวไฉไลใครใครปรารถนา
ต่างมุ่งหวังใฝ่ปองดั่งดารา
สาวงามตายิ่งกว่านางใดใด
ใครใครต่างตั้งให้เป็นนางฟ้า
ตั้งฉายาให้ฉันอย่างเก๋ไก๋
พบเจอหน้าเอ่ยชื่อมาทันใด
นางฟ้าจ๋าไปไหนช่วยบอกที
แต่แล้วซีกร่างหนึ่งซึ่งแอบแฝง
ล้วนสำแดงฤทธิ์เดชในหน้าที่
เอ่ยตอบตามคำถามที่มากมี
อยากรู้นี่ตามมาเลยนะคุณ
รู้มั้ยฉันเป็นเช่นนางมารร้าย
ดั่งผีพรายแอบแฝงให้หัวหมุน
หลอกล่อคนหลงรักไว้เป็นทุน
ไว้เจือจุนยามอยากลำบากกาย
สองซีกร่างของฉันนั้นแบ่งครึ่ง
ซีกร่างหนึ่งสดใสมิห่างหาย
ซีกร่างหนึ่งนางมารยามย่างกาย
สองซีกร่างแฝงไว้ในหนึ่งเดียว
16 มิถุนายน 2551 21:42 น.
แม่มดใจร้าย
ฤๅ เป็นเพียงคำหวานระรื่นหู
กล่นเกลื่อนอยู่รอบข้างมิหมดสิ้น
คนฟังยิ้มแย้มเยือนเมื่อยลยิน
เหมือนดังลิ้นลองลิ้มชิมน้ำตาล
รสสัมผัสหวานหอมดั่งลมรัก
ลืมตระหนักคำคนที่แสนหวาน
ดั่งคมมีดทิ่มแทงแทบวายปราณ
ใจร้าวรานเมื่อกาลคืบผ่านไป
ฤๅ ทุกคำล้วนเป็นการเสแสร้ง
ล้วนกลั่นแกล้งให้ใจได้หลงใหล
คำที่รินมิได้กลั่นจากใจ
จึ่งทำให้ใจใครได้ร้าวราน
ดั่งคำหวานชื่นหูมิรู้หาย
แต่ชีพวายเมื่อคายซึ่งความหวาน
เหมือนคำคนผ่านพ้นดั่งวันวาน
แทบวายปราณเพียงหลงคำคนลวง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
6302
