18 มิถุนายน 2550 20:40 น.
แม่มดใจร้าย
ร้อยเล่มเกวียนเวียนว่ามายาหญิง
ดูท่านชิงชังกันน่าขันเหลือ
บอกว่าฉันมายามากเหลือเฟือ
น่าจะเผื่อใจไว้ให้รู้กัน
ว่าจริงแท้ตัวฉันนั้นสมมติ
ไม่มีชุดมายาเป็นแม่นมั่น
มายาหญิงรูปแบบอย่างไรกัน
ขอเธอนั้นบอกกันให้รู้ที
อยากให้รู้ตัวฉันหญิงแน่แท้
แต่ที่แน่มายาไม่มีนี่
ไม่เคยใช้มายากันสักที
ถ้าให้ดีแนะหน่อยจะเป็นไร
13 มิถุนายน 2550 21:18 น.
แม่มดใจร้าย
แม้ระหว่าง ทางเดิน อาจเหินห่าง
อาจจะร้าง ห่างบ้าง นะเพื่อนเอ๋ย
ความใกล้ชิด สนิทกัน ไม่เหมือนเคย
อาจเมินเฉย กันบ้าง บางครั้งครา
แต่ขอให้ รู้ไว้ ในใจนี้
ยังคงมี ความห่วง อย่างแน่นหนา
ความห่วงใย มีให้ เสมอมา
ถึงแม้ว่า เธอนั้น ห่างเหินไป
อาจเป็นเพราะ หนทาง ถูกกำหนด
อย่ารันทด หัวใจ ให้หวั่นไหว
ขอให้เธอ รับรู้ ว่าหัวใจ
ใช่ห่างไป จากเธอ นะเพื่อนเอย
12 มิถุนายน 2550 22:03 น.
แม่มดใจร้าย
หว่างทางก้าว เพื่อข้าม ความฝันใฝ่
แม้ว่าใจ พบเจ็บ และเหน็บหนาว
อาจจะล้ม ลุกบ้าง เป็นครั้งคราว
อาจจะหนาว ร้าวสั่น หวั่นอุรา
แต่รู้ดี มีใจ ใครหวงห่วง
คอยตามทวง ถามไถ่ นะเธอจ๋า
เป็นเหมือนเงา เคียงใกล้ ทุกเวลา
ส่งสายตา ห่วงใย ให้แก่กัน
เธอเป็นเหมือน แรงใจ ให้มาเพิ่ม
ส่งแรงเติม ดวงใจ ให้กับฉัน
แม้เจ็บหนาว ร้าวใจ ยังหายพลัน
ด้วยเธอนั้น ปันใจ ส่งให้มา
ฉันรู้ดี ทางเดิน ใช่สวยสด
ใช่งามงด ดั่งใจ ถวิลหา
แม้ขวากหนาม ขวางกั้น หวั่นอุรา
แต่ทว่า ไม่คร้าม ยามข้ามไป
ด้วยรู้ว่า มีใจ ใครส่งถึง
ส่งแรงดึง ยามฉัน นั้นหวั่นไหว
ยามฉันล้ม เธอนั้น คอยห่วงใย
ส่งแรงใจ ให้กัน เสมอมา
11 มิถุนายน 2550 23:44 น.
แม่มดใจร้าย
ปาดน้ำตาที่เปื้อนเตือนความช้ำ
เตือนใจจำย้ำถึงความหม่นหมอง
เก็บความเจ็บซ้ำซ้ำน้ำตานอง
เป็นเครื่องตรองให้ซึ้งถึงแก่นใจ
ในความเจ็บเหน็บหนาวอันร้าวลึก
เตือนให้นึกถ้าเรายังหวั่นไหว
ยังคงล้มไม่ลุกอยู่ร่ำไป
ใครต่อใครคงเยาะหัวเราะเอา
ในวันนี้จะขอลุกขึ้นสู้
แม้จะดูอ่อนล้ากว่าก่อนเก่า
ขอเวลาเป็นเครื่องช่วยบรรเทา
เยียวยาเจ้าความเจ็บเหน็บหนาวทรวง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
1239
