11 สิงหาคม 2549 21:39 น.
แม่มดใจร้าย
บอกลาคน ไม่จริงใจ ไปนานเนิ่น
ความพริ้งเพริศ ไม่มี ให้หลงใหล
เหลือเพียงภาพ ความทรงจำ อันฝังใจ
ที่ฝากไว้ กับท้อง นทีธาร
สุขทุกข์ใด ในใจ ที่มีอยู่
ให้รับรู้ เรื่องราว ในวันหวาน
ความทรงจำ ที่ดี ในวันวาร
เป็นลำนำ ขับขาน กับกวี
ด้วยว่าใจ ดวงนี้ เคยมีรัก
ถึงแม้จัก ไม่ใคร่ ได้สุขศรี
ฝากลำนำ คำขาน ในกวี
บอกลาที ใจไม่จริง ทิ้งไปเทอญ
10 สิงหาคม 2549 21:47 น.
แม่มดใจร้าย
จากกันไกลด้วยดวงใจไมตรีจิต
จากมวลมิตรด้วยความรักสำหรับฉัน
จากเพื่อนรักที่เคยอยู่ร่วมกัน
จากจอมขวัญแก้วตาด้วยอาวรณ์
เคยหวงห่วงเพื่อนรักสลักจิต
เคยได้มิตรชิดใกล้ไม่ถ่ายถอน
เคยได้เพื่อนที่จริงใจไม่อาวรณ์
ต้องลากก่อนขอลาอย่าอาลัย
10 สิงหาคม 2549 19:00 น.
แม่มดใจร้าย
นิราศร้าง ห่างไกล คนใจเหงา
โอ้ใจเรา คิดถึงใคร กระไรเอ๋ย
คิดถึงเขา อยู่ทำไม กระไรเลย
เขาไม่เคย สนใจ มาใยดี
ยิ่งตัวเรา เป็นหญิง ยิ่งคิดหนัก
หยิ่งในรัก และหยิ่ง ในศักดิ์ศรี
เขาไม่รัก อย่ามัวง้อ มัวรอรี
ถึงไม่มี ชีวี ไม่อับจน
ไม่มีรัก ไม่เป็นไร ใจก็บอก
ไม่ช้ำชอก ชีวิต อีกหลายหน
ไม่มีรัก ไม่เป็นไร ก็ใจตน
หาเหตุผล แห่งรัก ประจักษ์ใจ
9 สิงหาคม 2549 22:08 น.
แม่มดใจร้าย
เมื่อถึงวันที่พรากจากดวงจิต
ขอใคร่ครวญสักนิดคิดบ้างไหม
อาชีวเล็กเล็กให้อะไร
แม่ดวงใจของเรานั่นใครกัน
แม่จ๋าแม่ลูกขอลาจากอ้อมกอด
ลูกจะออกสู่โลกกว้างเพื่อสร้างสรร
ลูกจะทำทุกอย่างให้พร้อมพรรณ
เพื่อสร้างสรรอาชีวให้ดีงาม
ให้ใครเห็นอาชีวนั้นดีเด่น
ไม่ใช่เป็นเช่นนั้นที่ใครหยาม
อาชีวสมชื่อระบือนาม
งามแสนงามงามน้ำใจที่เคยมี
ลูกขอลาจากแม่ด้วยจิตมั่น
จิตผูกพันถึงวันที่สุดแสน
บรรจงกราบเท้าแม่ด้วยทดแทน
ห่างหมื่นแสนลูกจะกลับมาแทนคุณ
9 สิงหาคม 2549 19:11 น.
แม่มดใจร้าย
มัดดวงใจสองดวงด้วยเกลียวเชือก
ไม่อาจเลือกรักใครให้เปลี่ยนที่
มัดดวงใจเราสองชั่วชีวี
ไม่อาจมีสิ่งใดมาทำลาย
นอกจากเราสองคนผู้ตัดสิน
ให้ชีวินเป็นไปตามใจหมาย
ว่าจะอยู่คู่กันจวบวันตาย
หรือว่าห่างกันไปคนละทาง
แต่สำหรับใจฉันอยากอยู่ใกล้
ไม่อยากให้ห่างไปดังใครหมาย
หวังว่ารักของเราจะไม่ตาย
และจะเป็นรักสุดท้ายตลอดกาล